Kodeks 0269

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kodeks 0269 (GA)
Ilustracja
Górny tekst zawiera menaion, dolny tekst 0269 jest ledwo widoczny
Data powstania

IX wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0269

Zawartość

Ewangelia Marka 6 †

Język

grecki

Rozmiary

33 × 25

Typ tekstu

tekst mieszany

Kategoria

III

Data odkrycia

1976

Odkrywca

J.H. Greenlee

Miejsce przechowywania

Biblioteka Brytyjska

Kodeks 0269 (Gregory-Aland no. 0269) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na IX wiek. Przechowywany jest w Londynie. Tekst rękopisu jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Do XXI wieku zachowała się 1 pergaminowa karta rękopisu, z greckim tekstem Ewangelii Marka (6,14-20)[1]. Karta kodeksu ma rozmiar 33 na 25 cm. Tekst jest pisany dwoma kolumnami na stronę, 25 linijkami w kolumnie. Jest palimpsestem[1], tekst górny jest menaionem (zbiór tekstów liturgicznych)[2]. Karta 0269 należy do tego samego rękopisu co Kodeks 0133[3].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

J. Harold Greenlee uznał, że fragment reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną[4], jednak Kurt Aland uznał, że reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną, ze znaczącym udziałem elementu bizantyjskiego. Kurt Aland zaklasyfikował tekst rękopisu do kategorii III[1].

Fragment 0269 różni się od tekstu aleksandryjskiego w sześciu miejscach, a od tekstu zachodniego w ośmiu miejscach[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

INTF datuje rękopis na IX wiek[5]. Fragment opisany został przez J. Harolda Greenlee w 1976 roku, który także opublikował jego tekst[6].

Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland, oznaczając go przy pomocy siglum 0269[7]. Został uwzględniony w II wydaniu Kurzgefasste[2]. Rękopis jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA26[8], NA27[9], NA28[10] i UBS4[11]).

Rękopis jest przechowywany w Bibliotece Brytyjskiej (Additional Manuscripts 31919, f. 23) w Londynie[1][2][5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Aland i Aland 1989 ↓, s. 137.
  2. a b c Aland i in. 1994 ↓, s. 41.
  3. Greenlee 1976 ↓, s. 235.
  4. a b Greenlee 1976 ↓, s. 237.
  5. a b INTF Cod. 0269 ↓.
  6. Greenlee 1976 ↓, s. 235-238.
  7. Aland i Aland 1989 ↓, s. 84.
  8. NA26 1991 ↓, s. 49*.
  9. NA27 2006 ↓, s. 58*.
  10. NA28 2012 ↓, s. 62*.
  11. UBS4 2001 ↓, s. 17*.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Listy rękopisów NT
  • K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Wyd. 2. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 50. ISBN 978-3110119862.
  • INTF: Kodeks 0269 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2019-10-12].
Krytyczne wydania Nowego Testamentu
  • K. Aland (pod red.), E. Nestle: Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [w skrócie NA26]
  • Eberhard et Erwin Nestle, communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger: Novum Testamentum Graece. Wyd. 27 revisa. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2006. ISBN 978-3-438-05100-4.Sprawdź autora:2. [NA27]
  • Eberhard et Erwin Nestle, communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger: Novum Testamentum Graece. Wyd. 28 revisa. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2012. ISBN 978-3-438-05140-0.Sprawdź autora:2. [NA28]
  • B. Aland, K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 4. Stuttgart: United Bible Societies, 2001. ISBN 978-3-438-05110-3.Sprawdź autora:3. [UBS4]
Introdukcje do krytyki tekstu NT
  • Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
Inne