Komenda Rejonu Uzupełnień Tarnowskie Góry
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1927 |
Rozformowanie |
1939 |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład |
PKU typ IV |
Komenda Rejonu Uzupełnień Tarnowskie Góry (KRU Tarnowskie Góry) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Historia komendy
[edytuj | edytuj kod]Z dniem 1 października 1927 roku na obszarze Okręgu Korpusu Nr V została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Tarnowskie Góry obejmująca swoją właściwością powiaty: tarnogórski i lubliniecki. Powiat lubliniecki został przejęty po zlikwidowanej PKU Lubliniec, natomiast powiat tarnogórski został wyłączony z PKU Królewska Huta[2].
W marcu 1930 roku PKU Tarnowskie Góry była nadal podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie i administrowała powiatami: lublinieckim i tarnogórskim[3]. W grudniu tego roku komenda posiadała skład osobowy typ IV[4].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Tarnowskie Góry została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Tarnowskie Góry przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[5], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[6].
Komendant Rejonu Uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: tarnogórski i lubliniecki[1].
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz kierowników referatów PKU i KRU Tarnowskie Góry[7][8][9][10][11][a].
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | czas pełnienia obowiązków | kolejne stanowisko służbowe (dalsze losy) |
ppłk żand. / piech. dr Alojzy Senkowski | VII 1927[13] – III 1928[14] | komendant PKU Kowel |
ppłk piech. Wilhelm Fuhrmann | IV 1928[15] – 31 I 1930 | stan spoczynku |
ppłk piech. Marian Prosołowicz | 31 I[16] – IX 1930[17] | kierownik 2 Okr. Urz. Wych. Fiz. i Przysp. Wojsk. |
mjr piech. Eugeniusz Zagłoba-Kaniowski | IX 1930[18] – 1938 | stan spoczynku |
mjr piech. Józef Kiczka | 1938–1939 | |
kierownicy I referatu administracji rezerw (od 1938 – referatu ewidencji) | ||
kpt. piech. Franciszek I Książek | VII 1927[19] – IX 1930[20] | 11 pp |
kpt. piech. Walerian Wodziszewski | IX 1930[21] – 1939 | |
kierownicy II referatu poborowego (od 1938 – referatu uzupełnień) | ||
kpt. piech. Kazimierz Wincenty Piotrowski | VII 1927[22] – I 1929[23] | referent w PKU Sosnowiec |
kpt. piech. Walerian Wodziszewski | do IX 1930 | kierownik I referatu |
kpt. adm. (piech.) Władysław Stępkowski[b] | 1932 – 1939 | |
referenci (1927–1930) | ||
kpt. piech. Walerian Wodziszewski | od IV 1928[25] |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[12].
- ↑ Władysław Stępkowski w marcu 1932 został przydzielony z 2 psp do PKU Tarnowskie Góry w celu odbycia praktyki poborowej[24].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 128, 134, 135.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 525.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 17, 47, 51.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 17, 46, 49.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 859.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 223.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 92.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 382.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 13.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 222.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 26.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 234.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwca 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.