Komenda Rejonu Uzupełnień Bielsko

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Rejonu Uzupełnień Bielsko na Śląsku
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Bielsko na Śląsku
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Biała-Bielsko[1]
PKU Bielsko
PKU Bielsko na Śląsku

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Bielsko

Podległość

DOK V

Skład

PKU typ IV

Odcisk pieczęci do korespondencji
Komendy rejonów uzupełnień OK V

Komenda Rejonu Uzupełnień Bielsko na Śląsku (KRU Bielsko n/Śl.) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].

Historia komendy[edytuj | edytuj kod]

PKU Biała-Bielsko administrowała powiatami: bielskim, bialskim, cieszyńskim i żywieckim[3][4][5].

Z dniem 1 października 1927 minister spraw wojskowych zmienił nazwę PKU Biała-Bielsko na PKU Bielsko oraz skład jej okręgu poborowego. Z okręgu zostały wyłączone powiaty bialski i żywiecki, i podporządkowane nowo utworzonej PKU Żywiec[6].

22 grudnia 1928 minister spraw wojskowych zmienił nazwę PKU Bielsko na PKU Bielsko na Śląsku[7].

W marcu 1930 PKU Bielsko na Śląsku nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i wciąż administrowała powiatami: bielskim i cieszyńskim[8]. W grudniu tego roku PKU Bielsko na Śląsku posiadała skład osobowy typu IV[9].

31 lipca 1931 gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[10].

1 lipca 1938 weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Bielsko na Śląsku została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Bielsko na Śląsku przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938[11], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 o powszechnym obowiązku wojskowym[12]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Bielsko na Śląsku normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[13].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień[2].

Z końcem 1938 została rozwiązana KRU Żywiec, a w jej miejsce utworzona KRU Cieszyn[14]. Administrowane dotychczas przez KRU Żywiec powiaty bialski i żywiecki zostały podporządkowane KRU Bielsko na Śląsku, natomiast powiat cieszyński podporządkowany KRU Cieszyn[2].

W lutym 1939 rejon uzupełnień obejmował miasto Bielsko oraz powiaty: bielski, bialski i żywiecki[2].

2 września 1939 kapitan Henryk Moczyński z II rzutem KRU Bielsko ewakuował się na Radomyśl, Brzeżany i Tłumacz. W Kutach został włączony do transportu biur MSWojsk., a 18 września 1939 pod Śniatynem przekroczył granicę z Królestwem Rumunii. W miejscowości Fokszany władze rumuńskie odebrały księgi ewidencyjne i kartoteki młodszych roczników[15].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Bielsko oraz PKU i KRU Bielsko na Śląsku, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938.

Komendanci
stopień, imię i nazwisko okres pełnienia funkcji kolejne stanowisko (dalsze losy)
ppłk piech. Aleksander II Zawadzki[a] 1923[3][4] – II 1927[26] stan spoczynku z dniem 30 IV 1927
mjr piech. Erwin Pallas[b] VI 1927[51] – II 1929[52] dyspozycja dowódcy OK V
ppłk piech. Józef Sitko III 1929 – 31 VIII 1935 stan spoczynku
mjr piech. Edward Jan Grabowski VIII 1935[53] – 1939[54]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[3][55]
I referent kpt. piech. Leonard Brunon Macura[c] 1923 – VIII 1925 4 psp
mjr piech. Edmund Żelawski VIII 1925[56] – II 1926[57] 20 pp
II referent por. kanc. Adolf Prover (Prower) do 1 XII 1924 OE Biała
por. / kpt. kanc. Alfred Bernard Farny od 1 XII 1924[58]
referent inwalidzki urzędnik wojsk. XI rangi Antoni Hrycykiewicz do XI 1922[59] OE Chrzanów PKU Wadowice
urzędnik wojsk. XI rangi Jan Olejak od XI 1922[59]
urzędnik wojsk. XI rangi Adolf Weiss od 23 V 1923[60]
por. san. / por. kanc. Oswald Jan Urbanke od II 1924[61][62]
oficer instrukcyjny por. piech. Marcin Wyród-Przyborowski 1922[63] – 1 IV 1923[64]
kpt. piech. Józef Martinek[d] od IV 1924[66]
por. piech. Stanisław Leszak[e] VII 1925[72] – III 1926[73] 3 psp
oficer ewidencyjny Bielsko urzędnik wojsk. X rangi Rudolf Rzeźniczek[f] I 1923[74] – 31 XII 1924[75] stan spoczynku
ppor. rez. piech. powoł. do sł. czyn. Władysław III Lipski od 1 I 1925[76]
oficer ewidencyjny Biała por. adm. san. Alfred Bernard Farny 1 XII 1923[77] – 1 XII 1924 II referent
por. kanc. Adolf Prover (Prower) 1 XII 1924[58] – 30 IX 1925[78] stan spoczynku
oficer ewidencyjny Cieszyn por. kanc. Franciszek Giergiel do II 1926[79] referent inwalidzki w PKU Grudziądz
oficer ewidencyjny Żywiec ppor. rez. piech. powoł. do sł. czyn. Władysław III Lipski 1 XII 1924[80] – 1 I 1925 OE Bielsko
chor. Marian Madziuk[g] od III 1925
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[82][83][84]
kierownik I referatu administracji rezerw kpt. kanc. / sap. Józef Władysław Albiński[h] II 1926 – 30 VI 1934 stan spoczynku
kierownik II referatu poborowego kpt. kanc. Alfred Bernard Farny II 1926 – XII 1929[87] kierownik I referatu PKU Inowrocław
kpt. art. Stanisław Tadeusz Żukowski XII 1929[88] – IX 1930[89] dyspozycja dowódcy OK V
kpt. piech. Dominik Michał Binder IX 1930[90] – 31 VIII 1935[91] stan spoczynku
referent por. kanc. Władysław III Lipski[i] II 1926 – Garn. Adm. Koszar Biała-Bielsko[99]
por. kanc. Oswald Jan Urbanke do IV 1928[100] referent inwalidzki
por. piech. Stanisław Marian Goliński[j] IV 1928[101] – X 1930[102] kurs aplikacyjny w CWŻand.
referent inwalidzki por. kanc. Oswald Jan Urbanke od II 1926 i IV 1928 – IV 1929[103][104]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[54][k]
kierownik I referatu ewidencji kpt. adm. (piech.) Stanisław Skwara[l] 1939
kierownik II referatu uzupełnień kpt. adm. (piech.) Henryk Moczyński[m] 16 XII 1938 – 18 IX 1939 PSZ na Zachodzie
w dyspozycji dowódcy OK V mjr piech. Jan Kłoś 1939 KRU Bielsk Podlaski

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ ppłk piech. Aleksander II Zawadzki ur. 16 września 1876 w Stryju[16]. Jesienią 1896 rozpoczął zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 40 w Jarosławiu[17]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[18], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[19][20][21]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1896)[22], porucznika (1 listopada 1897), nadporucznika (1 listopada 1901) i kapitana (1 listopada 1911)[23][24]. Był odznaczony Krzyżem Walecznych[25].
  2. ↑ mjr piech. Erwin Edward Pallas[27] ur. 16 lipca 1885 w Mizuniu, w ówczesnym powiecie dolińskim Królestwa Galicji i Lodomerii[28]. Jesienią 1904 rozpoczął zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Śląskiego Pułku Piechoty Nr 1 w Opawie[29][30]. W latach 1911–1913 pełnił funkcję adiutanta jednego z czterech batalionów pułku[31][32][33]. W szeregach Pułku Piechoty Nr 1 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[33], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[34][35][36]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1904)[37], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1906)[38], nadporucznika (starszeństwo z 1 maja 1912)[39] i kapitana (1 lipca 1915)[40]. Był odznaczony Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej, Krzyżem Jubileuszowym Wojskowym i Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913[36]. W Wojsku Polskim był dowódcą Batalionu Zapasowego 17 Pułk Piechoty w Rzeszowie[41]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków[42]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 17 pp[27]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 117. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 17 pp[43]. Później został przeniesiony do 29 Pułku Piechoty w Kaliszu i przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wadowice na stanowisko I referenta[44]. W kwietniu 1924 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Królewska Huta na stanowisko I referenta[45][46]. W czerwcu 1927 został przydzielony z Departamentu Piechoty MSWojsk. do Powiatowej Komendy Uzupełnień Biała Bielsko na stanowisko komendanta[47]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[48]. W lutym 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycja dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[49]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Bielsko na śląsku. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[50].
  3. ↑ Więcej informacji biograficznych w: Ekspozytura Nr 3 Oddziału II Sztabu Głównego.
  4. ↑ Mjr piech. Józef Martinek ur. 11 listopada 1893 w Boguminie. Mieszkał w Łodzi przy ul. Lokatorskiej 13b. 2 kwietnia 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[65].
  5. ↑ Komisarz Straży Granicznej Stanisław Dyonizy Leszak ps. „Leszczyc” ur. 8 kwietnia 1897 w Warszawie, w rodzinie Łukasza[67][68]. Z dniem 1 maja 1935 został przydzielony z KOP do Straży Granicznej w celu odbycia sześciomiesięcznej praktyki[69], a komendant główny SG delegował go od dnia 1 maja 1935 do Centralnej SG w Rawie Ruskiej na okres dwóch miesięcy w celu odbycia praktyki. 11 października 1935 został przeniesiony do rezerwy[70]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931)[71].
  6. ↑ Urzędnik wojsk. X rangi Rudolf Rzeźniczek (ur. 29 listopada 1869) 15 maja 1925 został zatwierdzony w stopniu podporucznika z dniem 31 grudnia 1924.
  7. ↑ Urzędnik wojskowy Marian Madziuk został mianowany z dniem 1 stycznia 1925 chorążym zawodowym w piechocie, wcielony do 3 psp i przydzielony do PKU Biała Bielsko na stanowisko oficera ewidencyjnego powiatu żywieckiego[81].
  8. ↑ Kpt. Józef Władysław Albiński ur. 13 lutego 1888. W marcu 1934 został przeniesiony z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów inżynierii i saperów z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Bielsko n/Ś.[85] Z dniem 30 czerwca 1934 przeniesiony został w stan spoczynku[86].
  9. ↑ por. kanc. Władysław III Lipski ur. 13 stycznia 1897. W grudniu 1929 został przeniesiony z byłej Administracji Koszar Biała-Bielsko na stanowisko delegata okręgowych organów służby budownictwa w Katowicach[87]. W latach 1932–1934 znajdował się w dyspozycji szefa Departamentu Intendentury MSWojsk[92][93]. W marcu 1934 został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów z pozostawieniem w dyspozycji szefa Dep. Int. MSWojsk[94]. Z dniem 1 sierpnia 1934 został przydzielony do Ministerstwa Komunikacji na sześciomiesięczną praktykę[95]. Z dniem 31 stycznia 1935 został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do Biura Personalnego MSWojsk[96]. Był odznaczony Medalem Niepodległości (16 września 1931)[97][98].
  10. ↑ Więcej informacji biograficznych w: 5 Dywizjon Żandarmerii.
  11. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[105].
  12. ↑ kpt. adm. (piech.) Stanisław Skwara ur. 15 października 1896. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia ze „Stanisław Kostka” na „Stanisław”[106]. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[107].
  13. ↑ kpt. adm. (piech.) Henryk Moczyński ur. 31 października 1896 w Koźminie, w rodzinie Zygmunta i Marii. 28 stycznia 1919 został przydzielony do PKU Warszawa na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat grójecki. 8 lipca 1919 został przeniesiony do Sekcji Poboru i Uzupełnień MSWojsk. na stanowisko referenta. 11 marca 1936 został przeniesiony do PKU Żywiec na stanowisko kierownika II referatu. 16 grudnia 1938, w związku z likwidacją PKU Żywiec, został przeniesiony do KRU Bielsko na stanowisko kierownika II referatu uzupełnień. Służył w Wojsku Polskim we Francji i Polskich Siłach Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. 4 grudnia 1947 wrócił do kraju, a 15 grudnia tego roku został zarejestrowany w Rejonowej Komendzie Uzupełnień Sosnowiec. Był odznaczony m.in. Medalem Wojska (1947)[15] i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1925)[108].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 36.
  2. ↑ a b c d Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  3. ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1459.
  4. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1327.
  5. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  6. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927, poz. 350.
  7. ↑ Dz.Rozk. MSWojsk. Nr 36 z 22 grudnia 1928, poz. 401.
  8. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  9. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930, poz. 471.
  10. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931, poz. 290.
  11. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  12. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  13. ↑ Jarosław Kowalewski: Historia Wojskowego Centrum Rekrutacji w Suwałkach. Wojskowe Centrum Rekrutacji w Suwałkach. [dostęp 2023-11-11].
  14. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 796.
  15. ↑ a b Moczyński Henryk. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.8746 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-18].
  16. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  17. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 444.
  18. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 458.
  19. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 344.
  20. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 450.
  21. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 578.
  22. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 293.
  23. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 302.
  24. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 114.
  25. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927, s. 38, 44.
  27. ↑ a b Spis oficerów 1921 ↓, s. 70.
  28. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-31].
  29. ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 411.
  30. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 427.
  31. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 466.
  32. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 500.
  33. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 380.
  34. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 260.
  35. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 335.
  36. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 436.
  37. ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 323.
  38. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 321.
  39. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 360.
  40. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 83.
  41. ↑ Ciepielowski 1929 ↓, s. 8.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920, s. 593.
  43. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 29.
  44. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209, 400, 1481.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 210.
  46. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 194, 345, 1337.
  47. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 169.
  48. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927. Dodatek Nr 1, s. 4.
  49. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 216.
  50. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 167.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929, s. 77.
  53. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 96.
  54. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 844.
  55. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1045, 1327.
  56. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925, s. 452.
  57. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926, s. 5.
  58. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 127 z 4 grudnia 1924, s. 716.
  59. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 listopada 1922, s. 834.
  60. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 5 czerwca 1923, s. 379, przydzielony z PKU Kraków Miasto.
  61. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 26 lutego 1924, s. 86, przydzielony z Zakładu Leczniczo-Szkolnego dla inwalidów w Krakowie.
  62. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 27 marca 1925, s. 172, por. san. Oswald Jan Urbanke został przeniesiony z korpusu oficerów sanitarnych, dział sanitarny administracji, do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny, z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Biała Bielsko.
  63. ↑ Obóz przysposobienia rezerw w Rostoce. „Polska Zbrojna”. 237, s. 2, 1922-09-01. Warszawa. 
  64. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923, s. 226.
  65. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  66. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924, s. 244.
  67. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  68. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  69. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935, s. 45.
  70. ↑ Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-11-17].
  71. ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
  72. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925, s. 353.
  73. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 6.
  74. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923, s. 55.
  75. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 29 maja 1925, s. 291.
  76. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 132 z 20 grudnia 1924, s. 749, przesunięty ze stanowiska oficera ewidencyjnego Żywiec.
  77. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 26 listopada 1923, s. 689.
  78. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 91 z 9 września 1925, s. 498.
  79. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926, s. 4.
  80. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 117 z 1 listopada 1924, s. 653, zatwierdzony na stanowisku OE Żywiec.
  81. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 24 marca 1925, s. 162.
  82. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926, s. 13.
  83. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 153, 434, 824, 827.
  84. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 510.
  85. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934, s. 88.
  86. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 144.
  87. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 398.
  88. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 386.
  89. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 290.
  90. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 12.
  91. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 86.
  92. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 359, 446.
  93. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933, s. 192.
  94. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934, s. 90.
  95. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 276.
  96. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935, s. 52.
  97. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-01].
  98. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  99. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 833.
  100. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 175.
  101. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 142.
  102. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 305.
  103. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 114, zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przydziałem do dyspozycji Ministra Pracy i Opieki Społecznej, do dnia 31 marca 1930.
  104. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 maja 1930, s. 148, por. kanc. Oswald Jan Urbanke z dniem 31 maja 1930 został przeniesiony w stan spoczynku.
  105. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  106. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 33.
  107. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 298.
  108. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 309.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Komenda_Rejonu_Uzupełnień_Bielsko&oldid=72115412”