Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 – sztafeta 4 × 100 m kobiet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 m kobiet
Złoty medal Złoty medal

 NRD

Srebrny medal Srebrny medal

 RFN

Brązowy medal Brązowy medal

 ZSRR

Sztafetę 4 × 100 metrów kobiet podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu rozegrano 30 (eliminacje) i 31 lipca 1976 (finał) na Stadionie Olimpijskim w Montrealu. Zwycięzcą została sztafeta Niemieckiej Republiki Demokratycznej, która biegła w składzie: Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf i Bärbel Eckert, która w biegu finałowym ustanowiła rekord olimpijski z czasem 42,55 s[1].

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

reprezentacja zawodniczki czas data miejsce
Rekord świata  NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Martina Blos 42,50 1976-05-29 29 maja 1976(dts) Karl-Marx-Stadt[2]
Rekord olimpijski  Stany Zjednoczone Barbara Ferrell, Margaret Bailes, Mildrette Netter, Wyomia Tyus 42,8 1968-10-20 20 października 1968(dts)[1] Meksyk
 RFN Christiane Krause, Ingrid Mickler, Annegret Richter, Heide Rosendahl 1972-09-10 10 września 1972(dts)[1] Monachium

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Poz. - pozycja
WR – rekord świata | NR – rekord krajowy | PB – rekord życiowy | =PB – wyrównany rekord życiowy |
SB – najlepszy wynik w sezonie | =SB – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | OR – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

10 sztafet przystąpiło do biegów eliminacyjnych. Rozegrano dwa biegi. Do finału awansowały po trzy najlepsze sztafety w każdym biegu (Q) oraz dwie z najlepszymi czasami spośród pozostałych (q).

Bieg 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1  RFN Elvira Possekel, Inge Helten, Annegret Richter, Annegret Kroniger 42,61 Q, OR[1] NR[3]
2  ZSRR Tetiana Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Wiera Anisimowa, Nadieżda Biesfamilna 43,33 Q
3  Wielka Brytania Wendy Clarke, Denise Ramsden, Sharon Colyear, Andrea Lynch 43,44 Q, NR[4]
4  Australia Barbara Wilson, Debbie Wells, Denise Robertson, Raelene Boyle 43,67 q
5  Francja Emma Sulter, Catherine Delachanal, Chantal Réga, Sylviane Telliez 43,95 NR[5]

Bieg 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1  NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Bärbel Eckert 43,00 Q
2  Stany Zjednoczone Martha Watson, Evelyn Ashford, Debra Armstrong, Chandra Cheeseborough 43,46 Q
3  Kanada Margaret Howe, Patty Loverock, Joanne McTaggert, Marjorie Bailey 43,53 Q, NR[6]
4  Jamajka Leleith Hodges, Rosie Allwood, Carol Cummings, Jacqueline Pusey 43,88 q, NR[7]
5  Kuba Isabel Taylor, Carmen Valdés, Fulgencia Romay, Silvia Chivás 44,29

Finał[edytuj | edytuj kod]

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1  NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Bärbel Eckert 42,55 OR[1]
2  RFN Elvira Possekel, Inge Helten, Annegret Richter, Annegret Kroniger 42,59 NR[3]
3  ZSRR Tetiana Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Wiera Anisimowa, Nadieżda Biesfamilna 43,09
4  Kanada Margaret Howe, Patty Loverock, Joanne McTaggert, Marjorie Bailey 43,17 NR[6]
5  Australia Barbara Wilson, Debbie Wells, Denise Robertson, Brian Saunders 43,18 NR[8]
6  Jamajka Leleith Hodges, Rosie Allwood, Carol Cummings, Jacqueline Pusey 43,24 NR[7]
7  Stany Zjednoczone Martha Watson, Evelyn Ashford, Debra Armstrong, Chandra Cheeseborough 43,35
8  Wielka Brytania Wendy Clarke, Denise Ramsden, Sharon Colyear, Andrea Lynch 43,79

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 295–296. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  2. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 297 [dostęp 2024-05-01] (ang.).
  3. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 358. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  8. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 356. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich – Montreal 1976

Kanada

Mężczyźni
Kobiety

Mistrzynie olimpijskie w lekkoatletyce (sztafeta 4 × 100 metrów)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lekkoatletyka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1976_–_sztafeta_4_×_100_m_kobiet&oldid=73683472”