Leonel Álvarez

Leonel Álvarez

Pełne imię i nazwisko	Leonel de Jesús Álvarez Zuleta
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1965 Remedios
Wzrost	178 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1983–1987 Independiente Medellín 1987–1990 Atlético Nacional 1990–1992 Real Valladolid 35 (0) 1992–1995 América Cali 115 (5) 1995–1996 Independiente Medellín 1996 Dallas Burn 25 (3) 1996–1997 Veracruz 20 (2) 1998–1999 Dallas Burn 50 (0) 1999–2001 New England Revolution 61 (2) 2002 Deportivo Pereira 25 (1) 2003–2004 Deportes Quindío 16 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1985–1997 Kolumbia 101 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2009–2010 Independiente Medellín 2011 Kolumbia 2012 Águilas Doradas 2013–2014 Deportivo Cali 2015–2016 Independiente Medellín 2017–2018 Cerro Porteño 2018–2019 Libertad
Dorobek medalowy
Copa América brąz Argentyna 1987 brąz Ekwador 1993 brąz Urugwaj 1995

Leonel de Jesús Álvarez Zuleta (ur. 29 lipca 1965 w Remedios) – piłkarz kolumbijski grający na pozycji defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

Álvarez jest wychowankiem klubu Independiente Medellín. W lidze kolumbijskiej zadebiutował już w wieku 18 lat w 1983 roku. Przez 5 lat gry w tym klubie nie wywalczył jednak znaczących sukcesów, a Independiente nie walczyło o mistrzostwo kraju (ostatnie zdobyło jeszcze w latach 50.). W 1988 roku przeszedł do lokalnego rywala, Atlético Nacional. Rok później awansował z nim do finału Copa Libertadores. Wystąpił w obu finałowych meczach z paragwajską Olimpią Asuncion (0:2, 2:0) i swoją postawą przyczynił się do wywalczenia przez klub pierwszy raz w historii tego trofeum. W 1990 roku Álvarez grał w Americe Cali, ale wkrótce wyjechał do Europy.

Leonel został graczem Realu Valladolid. W sezonie 1990/1991 wystąpił w Primera División w 21 meczach i zajął z klubem 11. miejsce w lidze. W 1991/1992 wystąpił w 14 meczach i spadł z drużyną do 2. ligi (ostatnie miejsce), jednak generalnie w Hiszpanii nie wiodło mu się najlepiej i nie prezentował takiej formy jak w ojczyźnie.

Latem 1992 Álvarez wrócił do Kolumbii i przez 4 lata grał w Americe Cali. Jeszcze w tym samym roku wywalczył mistrzostwo kraju, ale w kolejnych latach nie osiągał już z klubem z Cali większych sukcesów. W 1996 roku trafił do Dallas Burn, które przystępowało do nowo powstałej Major League Soccer. W Dallas pokazał się z całkiem dobrej strony. Wystąpił w 22 meczach drużyny i zdobył 3 gole oraz awansował do fazy play-off, jednak zespół odpadł już w 1. rundzie po meczach z Kansas City Wizards. Po sezonie trafił do meksykańskiego CD Veracruz, gdzie spotkał swoich trzech rodaków: gdzie spotkał aż trzech swoich rodaków: René Higuitę, Alexisa Mendozę oraz Ivána Valenciano. Zespół ten pomimo tak dobrych zawodników nie odniósł jednak sukcesów i ponosił więcej porażek jak zwycięstw. W 1998 roku Leonel wrócił do Dallas. Rozegrał tam niepełne 2 sezony ponownie pokazując się z dobrej strony, a pod koniec 1999 roku trafił do New England Revolution. W 2000 roku odpadł z nim już w ćwierćfinale play-off, a w 2001 w ogóle nie awansował do tej fazy. Grę w MLS zakończył na 128 występach i 3 golach.

W 2002 roku Leonel po północnoamerykańskich wojażach wrócił do Kolumbii. Najpierw rok grał w Deportivo Pereira, a następnie przeszedł do Quindio Armenia, w którym grał do końca 2004 roku i wtedy w wieku 39 lat zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Kolumbii Álvarez zadebiutował 14 lutego 1985 w wygranym 1:0 towarzyskim meczu z Polską. Swojego pierwszego i jedynego gola zdobył już w trzecim występie w kadrze, a Kolumbia w czerwcu 1987 zremisowała 1:1 z Ekwadorem. W tym samym roku był w kadrze na Copa América 1987, na którym z Kolumbią zajął 3. miejsce (zagrał w 4 meczach). 2 lata później rozegrał 4 mecze na Copa América 1989, ale Kolumbia nie wyszła z grupy.

W 1990 roku Álvarez był członkiem kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam był podstawowym obrońcą kadry i zagrał we wszystkich meczach Kolumbii: grupowych z ZEA (2:0), z Jugosławią (0:1), RFN (1:1), a potem wystąpił także w meczu 1/8 finału z Kamerunem, który piłkarze z Afryki wygrali po dogrywce 2:1 i awansowali do ćwierćfinału.

4 lata później Álvarez pojechał na Mistrzostwa Świata w USA. Tam, podobnie jak we Włoszech, wystąpił we wszystkich meczach: z Rumunią (1:3), z USA (1:2) oraz ze Szwajcarią (2:0), a Kolumbia odpadła z turnieju już po fazie grupowej.

W swojej karierze Leonel wystąpił także w trzech kolejnych turniejach Copa América: Copa América 1991 (7 meczów, 4. miejsce), Copa América 1993 (6 meczów, 3. miejsce) oraz Copa América 1995 (6 meczów, 3. miejsce).

Swój ostatni mecz w kadrze Álvarez rozegrał 7 września 1997 roku, a Kolumbia zremisowała z Salwadorem 2:2. Łącznie w reprezentacji Kolumbii wystąpił w 101 meczach i zdobył 1 gola. Pod względem występów w kadrze Kolumbii znajduje się na drugiej liście wszech czasów za Carlosem Valderramą, który w kadrze wystąpił 111 razy.

Bibliografia

• Leonel Álvarez w bazie National Football Teams (ang.)