Ruch Patriotyczny (do 2023 Liga Obrony Suwerenności)
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
RP |
| Przewodniczący |
Wojciech Podjacki |
| Data założenia |
3 maja 2002 |
| Adres siedziby |
ul. Wita Stwosza 73 p. 1/2, 80-308 Gdańsk |
| Ideologia polityczna | |
| Poglądy gospodarcze | |
| Barwy | |
| Obecni posłowie |
0/460
|
| Obecni senatorowie |
0/100
|
| Obecni eurodeputowani |
0/52
|
| Obecni radni wojewódzcy |
0/552
|
| Strona internetowa | |
Ruch Patriotyczny (RP) – polska partia polityczna założona 3 maja 2002 w Gdańsku z inicjatywy Wojciecha Podjackiego, zarejestrowana 26 września 2002 przez Sąd Okręgowy w Warszawie. Do 29 sierpnia 2004 nosiła nazwę Liga Obrony Suwerenności Polski (LOS Polski), następnie do 6 sierpnia 2023 Liga Obrony Suwerenności (LOS).
LOS utworzyli działacze wcześniejszego Polskiego Frontu Narodowego (skupiającego działaczy wcześniejszych m.in. Narodowego Frontu Polskiego pod przewodnictwem Wojciecha Podjackiego i Związku Białego Orła)[1] oraz innych środowisk o charakterze narodowym z Pomorza, Śląska i Mazowsza.
Siedziba władz organizacji mieści się w Gdańsku. Za swojego patrona organizacja uznała króla Bolesława Chrobrego. Dzień 18 kwietnia (data koronacji Bolesława Chrobrego na króla Polski w 1025) jest obchodzony jako święto ugrupowania[2]. Partia wydaje pismo społeczno-polityczne „Polski Szaniec” oraz Biuletyn Informacyjny „Patriota”[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
2002–2004[edytuj | edytuj kod]
Krótko po swoim powstaniu Liga Obrony Suwerenności Polski wzięła udział w wyborach samorządowych 27 października 2002. Przewodniczący Wojciech Podjacki został kandydatem na prezydenta Gdańska (zajął przedostatnie, 10. miejsce)[4]. Działacze partii startowali też do rady tego miasta[5].
Partia wzięła aktywny udział w kampanii przed referendum, które odbyło się 7 i 8 czerwca 2003, w sprawie wstąpienia Polski do UE. Prowadziła szeroką zakrojoną działalność informacyjną mającą na celu przekonanie głosujących do zajęcia negatywnego stanowiska wobec akcesu Polski do Unii[3]. Z inicjatywy Wojciecha Podjackiego i pod egidą LOS 11 listopada 2003 powstał Komitet Obrony Suwerenności Polski, przekształcony później w Konfederację Polski Suwerennej[6]. Komitet skupiał kilkanaście organizacji narodowych, które sprzeciwiały się wejściu Polski do UE oraz ogłosiły bojkot wyborów do Parlamentu Europejskiego, które odbyły się 13 czerwca 2004[7]. 29 sierpnia 2004 z nazwy partii usunięto człon „Polski”.
2005–2010[edytuj | edytuj kod]
LOS wzięła udział w wyborach parlamentarnych 25 września 2005. Partia weszła w skład Komitetu Wyborczego Ruch Patriotyczny, w ramach którego sprzymierzyła się z Ruchem Odbudowy Polski, Ruchem Katolicko-Narodowym oraz Przymierzem dla Polski. Ruch Patriotyczny uzyskał 1,05% głosów[8]. Po wyborach LOS postanowiła kontynuować samodzielną działalność polityczną. W wyborach samorządowych 12 listopada 2006 w Gdańsku LOS weszła w skład Komitetu Wyborczego Wyborców „Solidarny Gdańsk”, natomiast w innych rejonach kraju działacze partii kandydowali z list lokalnych komitetów o charakterze narodowym. W wyborach parlamentarnych w 2007, ani w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 partia nie wzięła udziału.
20 września 2009 LOS podpisała porozumienie o współpracy ze Stronnictwem Ludowym „Ojcowizna”, a 2 grudnia ze Stronnictwem Narodowym im. Dmowskiego Romana[9]. W 2010 zawierała kolejne porozumienia o współpracy z ugrupowaniami o charakterze narodowym – m.in. z Ruchem Ludowo-Narodowym, Polskim Ruchem Uwłaszczeniowym, Obozem Narodowo-Radykalnym, Obozem Wielkiej Polski i Domem Ojczystym[10]. Nie poparła żadnego kandydata w wyborach prezydenckich. W sierpniu 2010 weszła w koalicję przed wyborami samorządowymi z Samoobroną RP, Ligą Polskich Rodzin, Domem Ojczystym, Prawicą Rzeczypospolitej i Stowarzyszeniem „Kupcy znad Motławy”, tworząc Komiet Wyborczy Wyborców „Solidarny Gdańsk”[11]. Szef LOS Wojciech Podjacki został kandydatem tego komitetu na prezydenta Gdańska, zajmując przedostatnie, 6. miejsce[12].
2011–2014[edytuj | edytuj kod]
W wyborach parlamentarnych w 2011 LOS zarejestrowała 4 kandydatów do Senatu. Zostali nimi: Ryszard Streich w okręgu bydgoskim, Andrzej Jerzy Grabowski w okręgu białostockim, Wojciech Podjacki w okręgu gdańskim i Anna Konklewska w okręgu elbląskim[13]. Wszyscy w swoich okręgach wyborczych zajęli ostatnie miejsca.
Na przedterminowe wybory samorządowe w Elblągu LOS zawarła porozumienie z Solidarną Polską, na mocy którego wystawiła z jej listy kandydata na radnego miasta[14] (Solidarna Polska nie zdobyła mandatów).
Działacze partii nie wystartowali w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. Grupa z nich wzięła natomiast udział w wyborach samorządowych w tym samym roku, startując z list Prawa i Sprawiedliwości (jak w Gdańsku, gdzie rekomendowany przez Prawicę Rzeczypospolitej[15] szef LOS był bliski uzyskania mandatu radnego miasta, czy też w Opolu) bądź z ramienia lokalnych komitetów (np. w Lęborku[16]). W gminie Boruty-Pianki polityk LOS Marek Moczulski przegrał wybory na wójta, startując z ramienia Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej[17].
Od 2015[edytuj | edytuj kod]
W wyborach prezydenckich w 2015 LOS poparła kandydata PiS Andrzeja Dudę[18]. W wyborach parlamentarnych LOS nie wzięła udziału.
W 2018 partia po raz pierwszy nie wzięła udziału w wyborach samorządowych. Nasiliło się też jej krytyczne stanowisko wobec rządzącego PiS i prezydenta Andrzeja Dudy[19]. W 2019 ugrupowanie nie brało również udziału w wyborach zarówno europejskich, jak i parlamentarnych. Przewodniczący partii Wojciech Podjacki zdecydował się na start w wyborach prezydenckich w 2020[20], jednak nie zebrał wymaganej liczby podpisów, a po nieodbyciu się głosowania nie zgłosił komitetu w powtórzonych wyborach.
6 sierpnia 2023 LOS przemianowała się na Ruch Patriotyczny[21] (partia RP, z list której LOS startowało w wyborach w 2005, nie istniała już od 2014). W wyborach parlamentarnych w tym samym roku ugrupowanie nie wzięło udziału.
Program[edytuj | edytuj kod]
Partia opowiada się za pełną suwerennością Polski. Opowiedziała się za „odrzuceniem dyktatu Unii Europejskiej”, a także za całościową reformą ustrojową państwa. Zaproponowała między innymi zmniejszenie liczby posłów i senatorów, likwidację sejmików i zbędnych urzędów, likwidację przywilejów władzy, ponoszenie przez urzędnika odpowiedzialności za podejmowane decyzje, ograniczenie biurokracji, uproszczenie przepisów prawa i procedur administracyjnych, opodatkowanie banków i zagranicznych koncernów oraz preferencje dla rodzimych przedsiębiorstw i renegocjację dopłat unijnych dla polskich rolników. LOS opowiedziała się za ochroną polskiej gospodarki przed nieuczciwą konkurencją obcego kapitału, walką z drożyzną i bezrobociem, podwyższeniem płacy minimalnej, poprawą dostępu do opieki medycznej i szkolnictwa, tworzeniem mieszkań, żłobków i przedszkoli publicznych, a także wycofaniem polskich wojsk z Afganistanu. Partia sprzeciwia się wprowadzeniu w Polsce waluty euro[22]. Aktualnie partia prezentuje program pozbawiony skonkretyzowanych postulatów[23].
Struktura[edytuj | edytuj kod]
Członkowie partii dzielą się na członków zwykłych oraz rzeczywistych. Członkowie rzeczywiści posiadają większe prawa (m.in. prawo do wybierania władz organizacji i pełnienia w nich funkcji), ale również większe obowiązki[2].
Najwyższą władzę w partii pełni Walny Zjazd zwoływany raz na 5 lat, a w okresach pomiędzy zjazdami przewodniczący partii, który stoi na czele Rady Politycznej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ O ciężkim LOS-ie polskich faszystów. cia.media.pl, 14 lutego 2012.
- ↑ a b c Statut Ligi Obrony Suwerenności. lospolski.pl.
- ↑ a b O nas. lospolski.pl.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002.
- ↑ Komunikat w sprawie powołania Konfederacji Polski Suwerennej. los-polski.org.pl.
- ↑ Stanowisko Ligi Obrony Suwerenności w sprawie wyborów do Parlamentu Europejskiego. los-polski.org.pl.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005.
- ↑ Porozumienie o współpracy. los-polski.org.pl, 2 grudnia 2009.
- ↑ Wiadomości o LOS na blogu „Kronika Narodowa”.
- ↑ Powstał KWW „Solidarny Gdańsk” – kandydat na prezydenta jest, ale jeszcze nieujawniony. naszemiasto.pl, 17 sierpnia 2010.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011.
- ↑ LOS wystartuje w wyborach w Elblągu. lospolski.pl, 27 maja 2013.
- ↑ M. Jurek popiera kandydaturę W. Podjackiego. lospolski.pl, 31 października 2014.
- ↑ LOS Jarosław Gryń kandydatem do Rady Miejskiej w Lęborku. lospolski.pl, 5 listopada 2014.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014.
- ↑ Liga Obrony Suwerenności za Dudą. Kandydat PiS zdobył jej poparcie. wmeritum.pl, 24 kwietnia 2015.
- ↑ Aktualności na stronie LOS z 2018.
- ↑ Strona Wojciecha Podjackiego jako kandydata na prezydenta.
- ↑ Ruch Patriotyczny. warszawa.so.gov.pl.
- ↑ Program Ligi Obrony Suwerenności. lospolski.pl.
- ↑ Program Ligi Obrony Suwerenności. lospolski.pl.