Lothar de Maizière

Lothar de Maizière
Data i miejsce urodzenia	2 marca 1940 ; Nordhausen
	Premier NRD
Okres	od 12 kwietnia 1990; do 2 października 1990
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Hans Modrow
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lothar de Maizière (ur. 2 marca 1940 w Nordhausen^[1]) – niemiecki polityk i prawnik, ostatni premier Niemieckiej Republiki Demokratycznej (1990). Po zjednoczeniu Niemiec minister w rządzie federalnym (1990) i deputowany (1990–1991). Odszedł z polityki po ujawnieniu jego współpracy ze Stasi.

Życiorys

W 1956 wstąpił do działającej w NRD koncesjonowanej CDU. Dwa lata później zdał egzamin maturalny, po czym kształcił się w szkole muzycznej Hochschule für Musik „Hanns Eisler” w Berlinie. W latach 1962–1975 pracował jako muzyk orkiestrowy. Od 1969 studiował jednocześnie prawo na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. W 1976 rozpoczął pracę jako adwokat we wschodnim Berlinie. Od 1987 był wiceprzewodniczącym kolegium adwokatów w Berlinie. W drugiej połowie lat 80. pełnił funkcję wiceprezesa Synodu Związku Kościołów Ewangelickich w NRD^[1].

W okresie przemian politycznych w listopadzie 1989 został wybrany na przewodniczącego CDU. W tym samym miesiącu wszedł w skład rządu Hansa Modrowa z SED jako wicepremier oraz minister do spraw kościelnych^[2]. W marcu 1990 w pierwszych i jedynych wolnych wyborach w NRD został wybrany do Izby Ludowej. W kwietniu tegoż roku objął stanowisko premiera NRD, które zajmował do końca istnienia tego państwa^[1]. Zastępcą rzecznika prasowego jego rządu była wówczas późniejsza kanclerz Niemiec Angela Merkel.

Po zjednoczeniu Niemiec w październiku 1990 został dokooptowany do trzeciego rządu Helmuta Kohla jako minister do zadań specjalnych. Objął także mandat deputowanego do Bundestagu, który utrzymał w wyborach z grudnia tegoż roku. Został wiceprzewodniczącym Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, w listopadzie 1990 stanął na czele struktur CDU w Brandenburgii^[1].

W grudniu 1990 ujawniono, że był tajnym współpracownikiem komunistycznej bezpieki (Stasi) pod pseudonimem „Czerni”^[3]^[4]. W tym samym miesiącu Lothar de Maizière odszedł z rządu. W 1992 ujawniono informacje potwierdzające jego długoletnie związki ze Stasi^[5].

W 1991 powrócił do praktyki adwokackiej w Berlinie^[1].

Jest kuzynem polityka Thomasa de Maizière^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lothar de Maizière. kas.de. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
↑ Maizière, Lothar de. helmut-kohl-kas.de. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
↑ De Maiziere Accused of Ties to East's Secret Police. nytimes.com, 9 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26]. (ang.).
↑ „Ehrlich, treu, zuverlässig”. spiegel.de, 10 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
↑ Neues von „Czerni”. zeit.de, 24 stycznia 1992. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
↑ Die Familie de Maizière, eine deutsche Dynastie. welt.de, 6 marca 2011. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[bio-1] Lothar de Maizière. kas.de. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[hk-2] Maizière, Lothar de. helmut-kohl-kas.de. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[3] De Maiziere Accused of Ties to East's Secret Police. nytimes.com, 9 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26]. (ang.).

[4] „Ehrlich, treu, zuverlässig”. spiegel.de, 10 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[5] Neues von „Czerni”. zeit.de, 24 stycznia 1992. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[6] Die Familie de Maizière, eine deutsche Dynastie. welt.de, 6 marca 2011. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]