Marian Glinkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Glinkowski
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1940
Łódź

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 2014
Łódź

Zawód

reżyser, animator kultury, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Marian Glinkowski (ur. 3 kwietnia 1940 w Łodzi, zm. 5 kwietnia 2014[1] tamże) – polski reżyser teatralny i animator kultury, związany z ruchem teatru alternatywnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 kwietnia 1940 roku w Łodzi, w dzielnicy Bałuty. Uczęszczał do XV Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi, gdzie zdał maturę w roku 1959. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim – magisterium w roku 1964. W latach 1964-1985 pracował jako nauczyciel języka polskiego. Pochowany został w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi[2].

Działalność poświęcona teatrowi[edytuj | edytuj kod]

Organizator, dyrektor i autor nowej koncepcji programowej Łódzkich Spotkań Teatralnych w latach 1992-2009 (1992-2007 – dyrektor organizacyjny i artystyczny, 2008-2009 – dyrektor artystyczny). Twórca Łódzkiego Przeglądu Teatrów Amatorskich „ŁóPTA”, kierownik artystyczny Festiwalu Małych Teatrów „Słodkobłękity”. Stały przewodniczący jury Ogólnopolskich Konfrontacji Teatrów Młodzieżowych CENTRUM. Członek rady programowej społecznego ruchu teatralnego „Dotknij Teatru” i kapituły nagrody Srebrnego Pierścienia za najlepszą rolę teatralną sezonu w teatrach łódzkich. Prezes Zarządu Okręgu i wiceprezes Zarządu Głównego Towarzystwa Kultury Teatralnej. Juror i instruktor teatralny związany z wieloma festiwalami teatrów alternatywnych, m.in. w Łodzi, Piotrkowie, Sieradzu, Skierniewicach, Rybniku, Ostrołęce, Zgierzu i Gorzowie Wielkopolskim. Organizator konferencji i seminariów teatralnych. Reżyser ponad stu spektakli, koncertów i zdarzeń plenerowych. Laureat nagród za reżyserię, scenariusz i najlepsze przedstawienie na festiwalach teatralnych m.in. w Krakowie, Łodzi, Gliwicach, Żyrardowie, Zgierzu i Stalowej Woli.

Założył i/lub prowadził:

  • 1958-1959: Teatr Floridont
  • 1963-1969: Studencki Teatr Uniwersytetu Łódzkiego STUŁ
  • 1978-1982: Teatr PROM
  • 1971-1975: Teatr Quant
  • od 1972: Teatr ORFA (najważniejsze premiery: 1974 – „Nadobnisie i koczkodany” Witkacego, 1983 – „Wyrabianie istot” według „Ferdydurke” Gombrowicza, 1995 – „Król umiera, czyli ceremonie” Ionesco)
  • od 1986: Teatr Kilku Osób (najważniejsze premiery: 1992 – „Szwagier Europy” Białoszewskiego, 1993 – „Wizje świętego Ildefonsa” Gałczyńskiego)

Ponadto reżyserował w teatrach:

Międzynarodowe projekty teatralne w jego reżyserii:

  • 1994 – „Psalm Chełmiński” (współreżyseria ze Zdzisławem Hejdukiem) – projekt polsko-niemiecko-duńsko-czeski
  • 2001 – „Cztery razy Prometeusz” – projekt polsko-niemiecki
  • 2005 – „Cztery strony świtu” – projekt polsko-niemiecko-słowacko-litewski

Ważniejsze nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian Glinkowski nie żyje. Mędrzec teatru offowego
  2. Wyszukiwarka cmentarna - łódzkie cmentarze
  3. Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-09-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]