Mehdi Hasan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mehdi Hasan
Ilustracja
Hasan na konferencji Partii Pracy w 2012 roku
Data i miejsce urodzenia

lipiec 1979
Swindon, Anglia

Edukacja

Merchant Taylors' School

Alma Mater

Christ Church w Oksfordzie

Mehdi Raza Hasan (ur. w lipcu 1979 w Swindon[1][2]) – brytyjsko-amerykański dziennikarz telewizyjny i autor książek. Był prowadzącym programu The Mehdi Hasan Show[3] nadawanego na platformie streamingowej Peacock od października 2020 roku i na MSNBC od lutego 2021 roku do odwołania programu w listopadzie 2023 roku[4][5]. Podczas ostatniej transmisji 7 stycznia 2024 ogłosił, że opuszcza MSNBC[6].

Jest absolwentem Christ Church w Oksfordzie. Hasan rozpoczął swoją karierę telewizyjną jako analityk, a następnie producent w programie Jonathana Dimbleby'ego w ITV. Po występach w programie BBC The Politics Show został zastępcą producenta wykonawczego w programie śniadaniowym Sunrise telewizji Sky News, a następnie przeniósł się do Channel 4 jako redaktor wiadomości i spraw bieżących. W 2009 roku został mianowany starszym redaktorem ds. polityki w New Statesman. W 2012 roku został prezenterem Al Jazeera English, w 2015 roku przeniósł się do Waszyngtonu, aby pracować nad programem UpFront w pełnym wymiarze godzin dla Al Jazeera[7]. Oprócz tego prowadził tam również programy The Café[8] i Head to Head[9]. W latach 2018-2020 prowadził podcast The Interce[10].

Hasan jest autorem książki Win Every Argument oraz współautorem biografii byłego lidera Partii Pracy Eda Milibanda. Był również redaktorem politycznym brytyjskiej edycji The Huffington Post[11].

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Mehdi Hasan urodził się w Swindon jako syn szyickich muzułmanów z miasta Hajdarabad w Andhra Pradesh (obecnie Telangana) w południowych Indiach[12][13][14][15][16].

Hasan kształcił się prywatnie w dziennej szkole dla chłopców w Sandy Lodge w dystrykcie Three Rivers w Hertfordshire, w pobliżu Northwood[17]. Następnia uczęszczał do Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie studiował interdyscyplinarny kierunek łączący filozofię, politykę i ekonomię[17], ukończył studia w 2000 roku.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Hasan pracował jako analityk, a następnie producent w programie Jonathana Dimbleby'ego w ITV[18], w międzyczasie mając krótki epizod pracy w BBC One przy programie The Politics Show[18]. Następnie został zastępcą producenta wykonawczego w śniadaniowym programie Sunrise w telewizji Sky News, po czym przeniósł się do Channel 4 jako redaktor wiadomości i spraw bieżących. Został mianowany redaktorem ds. polityki w New Statesman późną wiosną 2009 roku[19], gdzie pozostał do maja 2012 roku, a następnie został dyrektorem politycznym strony internetowej The Huffington Post[19].

Hasan został prezenterem angielskiej wersji Al Jazeera w maju 2012 roku[20]. Hasan pojawił się sześć razy w programie BBC Question Time oraz w niedzielnych porannych programach The Big Questions[21] i Sunday Morning Live[22].

W 2013 roku Hasan wziął udział w debacie Oxford Union w której rozważano, czy islam jest religią pokojową. Hasan, który jest szyickim muzułmaninem nurtu Imamizmu bronił stanowiska o islamie jako religii pokoju, powołując się na polityczne i kulturowe przyczyny przemocy w krajach muzułmańskich zamiast obarczać odpowiedzialnością religię. W głosowaniu nad wnioskiem, izba stwierdziła wraz z Hasanem i innymi wnioskodawcami, że islam jest religią pokoju z 286 głosami za i 168 głosami przeciw[23].

Nagrywany w Oxford Union, Head to Head był programem angielskiej Al Jazeera, w którym Hasan przeprowadzał wywiady z osobami publicznymi; do grudnia 2014 powstały trzy serie. Od 2015 roku, pracując w pełnym wymiarze godzin dla sieci w Waszyngtonie, Hasan co tydzień przeprowadzał wywiad i prowadził program dyskusyjny[7].

Hasan rozpoczął podcast w 2018 roku zatytułowany Deconstructed, wyprodukowany przez stronę internetową dziennikarstwa śledczego The Intercept. Na antenie Hasan omawiał najnowsze tematy informacyjne i zapraszał gości. Tematy poruszane w podcaście to m.in. brutalność policji, brak równości, QAnon i aktywność Donalda Trumpa na Twitterze. Wśród znanych gości znaleźli się Noam Chomsky, Ilhan Omar i Bernie Sanders. 2 października 2020 roku Hasan ogłosił, że nie będzie już prowadził programu, ponieważ zostanie prowadzącym The Mehdi Hasan Show w nowym serwisie streamingowym NBC, Peacock[24]. Program był nadawany od października 2020 roku. Wśród gości znaleźli się Mark Ruffalo, Jon Stewart, John R. Bolton, Keith Ellison, Ro Khanna, John Legend i Alexandria Ocasio-Cortez.

Hasan został naturalizowanym obywatelem Stanów Zjednoczonych 9 października 2020 roku, aby móc głosować w wyborach prezydenckich w 2020 roku[25].

W marcu 2021 roku program The Mehdi Hasan Show zaczął być nadawany na antenie MSNBC w każdą niedzielę wieczorem[26]. Był także zastępcą gospodarza w programach MSNBC All In with Chris Hayes, The Rachel Meadow Show, The 11th Hour with Stephanie Ruhle i The Last Word with Lawrence O'Donnell.

Podczas Wojny Izraela z Hamasem w 2023 roku, MSNBC zlikwidowała programy Hasana i dwóch innych muzułmańskich nadawców, Aymana Mohyeldina i Aliego Velshi[27]. NBC stwierdziło, że podjęte decyzje nie wynikały z religii gospodarzy[28][29]. 30 listopada 2023 roku ogłoszono, że programy Hasana w MSNBC i Peacock dobiegną końca[30]. Hasan ogłosił pod koniec swojego ostatniego programu w dniu 7 stycznia 2024, że opuści sieć[31].

Poglądy[edytuj | edytuj kod]

Aborcja[edytuj | edytuj kod]

Hasan bronił swoich antyaborcyjnych poglądów, pisząc: "Chciałbym, aby moi koledzy lewicowcy i liberałowie spróbowali zrozumieć i uszanować poglądy tych z nas, którzy są pro-life" w internetowym felietonie dla New Statesman z października 2012 roku[32]. Hasan argumentował, że kwestia aborcji "jest jedną z tych rzadkich kwestii politycznych, w których lewica i prawica wydają się zamieniać ideologiami: prawicowcy mówią o równości, prawach człowieka i obronie niewinnych, podczas gdy lewicowcy fetyszyzują wybór, egozim i nieokiełznany indywidualizm"[32]. Później wyraził żal, że wyraził się w taki sposób[33]. Artykuł zyskał dużą popularność na Twitterze[34], a Hasan dyskutował na temat z Suzanne Moore w BBC Radio 4 w audycji Today[35].

Bloger Brendan O'Neill stwierdził, że zarówno Hasan, jak i jego przeciwnicy pro-choice podzielają "instynkt paternalizmu, przekonanie, że zadaniem współczesnej lewicy jest opiekowanie się słabymi i niewielkimi tego świata"[36]. Tymczasem posłanka Partii Pracy, Diane Abbott stwierdziła, że "każda feministka, która zasługuje na to miano, wie, że kontrola nad [naszymi] ciałami jest punktem zerowym dla każdego edukacyjnego, społecznego i ekonomicznego postępu, jaki kobiety osiągnęły w ostatnim stuleciu"[37]. Cristina Odone napisała: "...nie ma większej nietolerancji niż ta, którą wykazują tak zwani tolerancyjni liberałowie: zwolennicy pro-choice nie pozwolą na żadną dyskusję o aborcji, która kwestionuje status quo. Biedny Hasan zapuścił się na teren oznaczony jako tabu"[38].

W serii tweetów z 2020 roku Hasan wyraził ubolewanie z powodu "wyrażania w przeszłości obraźliwych i nieliberalnych poglądów na wszystko, od homoseksualizmu po aborcję" i stwierdził, że nie są to już jego poglądy[39].

Arabia Saudyjska[edytuj | edytuj kod]

Hasan złożył kilka oświadczeń atakujących rząd Arabii Saudyjskiej i zakwestionował oświadczenie Donalda Trumpa, w którym stwierdził, że nie ma on żadnych interesów finansowych w tym kraju i określił ten zarzut jako fałszywy[40]. Oświadczenie zostało zakwestionowane w eseju wideo Hasana opublikowanym przez The Intercept w październiku 2018 roku[41].

W lutym 2019 roku, podczas debaty zorganizowanej przez Intelligence Squared w Londynie, Hasan stwierdził, że Zachód powinien zerwać więzi z Arabią Saudyjską[42] mówiąc:

Nadszedł czas, aby jasno powiedzieć, że Zachód musi zerwać swoje więzi z Arabią Saudyjską, zwłaszcza więzi wojskowe, eksport broni i bomb.

Komentarze zostały wygłoszone w odpowiedzi na zabójstwo Dżamala Chaszukdżiego, rzekomo zlecone przez księcia Arabii Saudyjskiej Muhammada ibn Salmana, a także za naruszenia praw człowieka, których według Hasana dopuszcza się Arabia Saudyjska[43]. Hasan przeprowadził wcześniej wywiad z Chaszakudżim na temat wolności słowa w Arabii Saudyjskiej[44].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Podczas kazania wygłoszonego w 2009 roku[45], cytując werset Koranu, Hasan użył terminów "bydło" i "ludzie bez inteligencji", aby opisać niewierzących. W innym kazaniu użył terminu "zwierzęta" na określenie niemuzułmanów[46][47]. W 2019 roku Mehdi przeprosił za te wypowiedzi i nazwał je "głupimi", "grubiańskimi" i "obraźliwymi"[48][46].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2014 roku Hasan otrzymał nagrodę Services to Media podczas British Muslim Awards[49]. W 2017 roku otrzymał tytuł European Young Leader od brukselskiego think tanku Friends of Europe[50].

W 2019 roku Hasan zdobył nagrodę Sigma Delta Chi przyznawaną przez Society of Professional Journalists za publicystykę internetową[51].

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Wraz z Jamesem Macintyre. Ed: The Milibands and the making of a Labour leader, London, Biteback Publishing, 2011. ISBN 978-1-84954-102-2
  • Summer of Unrest: The Debt Delusion: Exposing ten Tory myths about debts, deficits and spending cuts, Vintage Digital, 28 lipca 2011.
  • Win Every Argument: The Art of Debating, Persuading, and Public Speaking. Henry Holt and Co. 2023. ISBN 9781250853479

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Will the internet set us free? [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  2. Mehdi Raza HASAN personal appointments - Find and update company information - GOV.UK [online], find-and-update.company-information.service.gov.uk [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  3. Peacock Announces Shows For Mehdi Hasan and Zerlina Maxwell [online], Mediaite, 3 października 2020 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  4. Brian Steinberg, Mehdi Hasan Launches Show in MSNBC Weekend Prime [online], Variety, 25 lutego 2021 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  5. MSNBC cancels Mehdi Hasan's show | Semafor [online], www.semafor.com, 30 listopada 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  6. Loree Seitz, Medhi Hasan Leaves MSNBC After Show Cancellation [online], TheWrap, 8 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  7. a b Mehdi Hasan to host new weekly show on Al Jazeera [online], web.archive.org, 18 grudnia 2014 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-18] (ang.).
  8. The Cafe, Mehdi Hasan on The Cafe [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  9. Ciaran Thapar, Mehdi Hasan on winning arguments against the far-right: "We can push back. We can win" [online], All City, 30 marca 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  10. A Goodbye Message from Mehdi. [dostęp 2024-01-10].
  11. Mehdi Hasan [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2013 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-02] (ang.).
  12. https://twitter.com/mehdirhasan/status/680798964480913410
  13. https://twitter.com/mehdirhasan/status/1106966269897646080
  14. https://twitter.com/mehdirhasan/status/1352021522190315525
  15. William Turvill, Mehdi Hasan on making it in America and why media can’t ‘reset the clock’ on Trump [online], Press Gazette, 10 marca 2022 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  16. David Smith, ‘Biden’s the most impressive president of my lifetime’: Mehdi Hasan on Fox News, tough questions and post-Trump politics, „The Guardian”, 23 lutego 2023, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  17. a b OMTs: Merchant Taylors' School [online], web.archive.org, 29 kwietnia 2013 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-29] (ang.).
  18. a b Question Time: as it happened 26th October [online], The Telegraph, 25 października 2012 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  19. a b New Statesman recruits Mehdi Hasan as senior editor (Politics) | Smart Moves [online], www.journalism.co.uk, 4 czerwca 2009 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  20. Mehdi Hasan joins Al Jazeera as host [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  21. BBC - BBC One Programmes - The Big Questions, Series 4, Episode 1 [online], web.archive.org, 20 stycznia 2011 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-20] (ang.).
  22. BBC One - Sunday Morning Live, Series 2, Episode 10 [online], BBC [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  23. Mehdi Hasan | Islam Is A Peaceful Religion | Oxford Union. [dostęp 2024-01-10].
  24. A Goodbye Message from Mehdi. [dostęp 2024-01-10].
  25. https://twitter.com/mehdirhasan/status/1314548600345686016
  26. MSNBC Gives Mehdi Hasan’s Show A Sunday Night Slot [online], Yahoo Entertainment, 25 lutego 2021 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  27. Inside MSNBC’s Middle East conflict [online], Yahoo News, 13 października 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  28. View Author Archive i inni, MSNBC denies report it sidelined Muslim anchors [online], 16 października 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  29. Jeet Heer, The Fight Over MSNBC’s Cave-in to Islamophobia, 16 października 2023, ISSN 0027-8378 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  30. Ted Johnson, MSNBC To Drop Mehdi Hasan’s Show, Launch ‘The Weekend’ As Part Of Overhaul Of Saturday And Sunday Lineup [online], Deadline, 30 listopada 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  31. Alex Weprin, Mehdi Hasan Exits MSNBC After Cancelation of His Sunday Show [online], The Hollywood Reporter, 8 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  32. a b Being pro-life doesn’t make me any less of a lefty [online], web.archive.org, 5 stycznia 2013 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-05] (ang.).
  33. 10 things I learned from debating abortion on Twitter [online], web.archive.org, 18 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-18] (ang.).
  34. Has pro-lifer Mehdi Hasan been victimised on Twitter? - IV Drip - Voices - The Independent [online], web.archive.org, 27 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-27] (ang.).
  35. BBC News - Today - Can the left be anti-abortion? [online], web.archive.org, 3 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-03] (ang.).
  36. Mehdi Hasan and his shrill critics have more in common than they are willing to admit – Telegraph Blogs [online], web.archive.org, 26 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-26] (ang.).
  37. Diane Abbott: We Must Recognise That Real Women's Lives Are at Stake in All of This [online], web.archive.org, 21 października 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-21] (ang.).
  38. Why won't feminists let men debate abortion? – Telegraph Blogs [online], web.archive.org, 29 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-29] (ang.).
  39. https://twitter.com/mehdirhasan/status/1280693015280078848
  40. Kevin Liptak, Erica Orden, No financial interests in Saudi Arabia? Trump has said differently before | CNN Politics [online], CNN, 16 października 2018 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  41. Mehdi Hasan, Dina Sayedahmed, Does Saudi Arabia Own Donald Trump? [online], The Intercept, 16 października 2018 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  42. Yeni Şafak, ‘West needs to cut all ties with Saudi Arabia’ | Middle East [online], Yeni Şafak [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  43. Mehdi Hasan argues that the West should cut ties with Saudi Arabia [online], Middle East Eye [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  44. Khashoggi on life under MBS: ‘Nobody dares to speak’ [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  45. Arbaeen Majlis 2009 (Mehdi Hassan) - Islamic Unity Society [online], web.archive.org, 7 września 2011 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-07] (ang.).
  46. a b Jon Levine, Al Jazeera Host Mehdi Hasan Apologizes for Past Criticisms of Non-Believers [online], TheWrap, 25 marca 2019 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  47. Douglas Murray, Peter Hitchens vs Mehdi Hasan [online], The Spectator, 6 sierpnia 2012 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  48. https://twitter.com/mehdirhasan/status/1109561845822697472
  49. British Muslim Awards 2014 winners [online], Asian Image, 31 stycznia 2014 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  50. EPIC, European Young Leaders (#EYL40) [online], Friends of Europe, 14 września 2023 [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  51. SPJ, Announcing the 2018 Sigma Delta Chi Award winners [online], www.spj.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]