Mark Ruffalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Ruffalo
Ilustracja
Mark Ruffalo (2017)
Imię i nazwisko

Mark Alan Ruffalo

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1967
Kenosha

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy, scenarzysta

Współmałżonek

Sunrise Coigney (od 2000)

Lata aktywności

od 1993

Faksymile
Podpis Marka Ruffalo
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mark Alan Ruffalo[1][2] (ur. 22 listopada 1967 w Kenosha) – amerykański aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, także reżyser, producent i scenarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kenosha, w stanie Wisconsin jako jeden z dwóch synów i czworga dzieci Amerykanów pochodzenia włoskiego – Rose Marii, fryzjerki, i Franka Lawrence’a Ruffalo Jr., malarza budowlanego[3][4]. Jego dziadek ze strony matki był pochodzenia francusko-kanadyjskiego[5], a babka ze strony matki pochodzenia włoskiego[5]. Jego rodzeństwo – brat Scott i dwie siostry: Tania i Nicole, zostali także zawodowymi fryzjerami[6]. Jako nastolatek dorastał w Virginia Beach, w stanie Wirginia, gdzie pracował jego ojciec.

Po ukończeniu szkoły średniej First Colonial High School, przeniósł się wraz z rodziną do San Diego, w Kalifornii. Następnie osiedlił się w Los Angeles, gdzie studiował przez trzy lata aktorstwo w Stella Adler Conservatory i założył z przyjaciółmi Orpheus Theatre Company[7]. Przez kolejne dziewięć miesięcy dorabiał jako barman.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po gościnnym udziale w serialu fantastycznonaukowym CBS Amerykanin nuklearny (CBS Summer Playhouse, 1989), zaczął występować na początku lat 90. Zadebiutował na kinowym ekranie w filmie Pieśń dla ciebie (A Song for You, 1993). W 1994 wystąpił w dramacie Dar od niebios (A Gift from Heaven) z udziałem Bobbie Eakes, komediodramacie Ostatnie dni raju (There Goes My Baby) u boku Noaha Wyle’a oraz jednym z odcinków kanadyjskiego serialu Na południe (Due South). Następnie został obsadzony w dreszczowcu Krwawa forsa (Blood Money, 1996) z Jamesem Brolinem i Traci Lords, komedii kryminalnej Sejfmeni (Safe Men, 1998) u boku Sama Rockwella, dramacie Klub 54 (54, 1998), telewizyjnym melodramacie biograficznym TNT Houdini (1998) z tytułowa rolą Johnathona Schaecha i westernie Przejażdżka z diabłem (Ride with the Devil, 1999) z Tobeyem Maguire’em i Skeetem Ulrichem.

Po raz pierwszy zyskał uznanie na Off-Broadwayu za swoją rolę Warrena w przedstawieniu Kennetha Lonergana This Is Our Youth (premiera: 3 listopada 1998 w Second Stage Theater) u boku Josha Hamiltona (Dennis). Przełomem była filmowa rola Terry’ego Prescotta, który w dzieciństwie stracił rodziców w wypadku samochodowym w dramacie Możesz na mnie liczyć (You Can Count on Me, 2000)[8], za którą otrzymał nagrodę krytyków w Los Angeles i Montrealu. Popularność wśród telewidzów zdobył jako nowojorski policjant Zane Marinelli w serialu sensacyjnym Patrol (The Beat, 2000).

Grał w komediach romantycznych – Dziś 13, jutro 30 (2004) i Jak w niebie (2005) – oraz dreszczowcach – Zodiak (2007) i Wyspa tajemnic (2010).

W 2006 występował na nowojorskiej scenie Belasco Theater w przedstawieniu Zbudź się i śpiewaj (Awake and Sing!).

Zdobył nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę dawcy spermy w komediodramacie Lisy Cholodenko Wszystko w porządku (2010), jako Dave Schultz w dramacie biograficznym Bennetta Millera Foxcatcher (2014) i za postać dziennikarza Michaela Rezendesa w dramacie Toma McCarthy’ego Spotlight (2015). Za kreację Alexandra „Neda” Weeksa, pisarza chcącego zwiększyć świadomość na temat HIV, a także zmienić sposób postrzegania osób zarażonych wirusem, którego aktywistyczne działania wzbudzają kontrowersje, w dramacie Ryana Murphy’ego Odruch serca (The Normal Heart, 2014) z Mattem Bomerem[9] otrzymał Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych i Online Film & Television Association Awards, a także był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym, Critics’ Choice Television Awards i Emmy jako wybitny aktor pierwszoplanowy – miniserial lub film telewizyjny.

Zyskał szersze uznanie za swoją rolę jako Bruce Banner / Hulk w produkcjach Filmowego Uniwersum Marvela: Avengers (2012), Avengers: Czas Ultrona (2015), Thor: Ragnarok (2017), Avengers: Wojna bez granic (2018) i Avengers: Koniec gry (2019).

W październiku 2015 wziął udział w kampanii edukacyjno-informacyjnej na rzecz profilaktyki raka piersi u mężczyzn[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2000 poślubił Sunrise Coigney. Mają troje dzieci: syna Keena (ur. 2001) i dwie córki – Bellę (ur. 2005) i Odettę (ur. 2007).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mark Ruffalo. Listal. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  2. ↑ Personalidade: Mark Ruffalo (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-23]. (port.).
  3. ↑ Mark Ruffalo Biography (1967-). Film Reference. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  4. ↑ Mark Ruffalo (22 de Novembro de 1967). Filmow. [dostęp 2019-08-23]. (port.).
  5. ↑ a b Mark Ruffalo – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  6. ↑ Mark Ruffalo Actor, Producer, Writer. „TV Guide”. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  7. ↑ Mark Ruffalo. TV.com. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  8. ↑ Mark Ruffalo. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  9. ↑ Lynn Hirschberg (2014-05-28): Matt Bomer Lost 40 Pounds for His Role in The Normal Heart. W. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  10. ↑ Darius Rock (2015-10-31): Aktor Mark Ruffalo na rzecz kampanii rak piersi u mężczyzn. DariusBlog. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Golden Globe icon.svg

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mark_Ruffalo&oldid=70429397”