Przejdź do zawartości

Mark Ruffalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Ruffalo
Ilustracja
Mark Ruffalo (2017)
Imię i nazwisko

Mark Alan Ruffalo

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1967
Kenosha

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy, scenarzysta

Współmałżonek

Sunrise Coigney (od 2000)

Lata aktywności

od 1993

Faksymile
Podpis Marka Ruffalo
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mark Alan Ruffalo (ur. 22 listopada 1967 w Kenosha) – amerykański aktor, także reżyser, producent i scenarzysta.

Czterokrotnie nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego; za rolę dawcy spermy w komediodramacie Lisy Cholodenko Wszystko w porządku (2010), jako Dave Schultz w dramacie biograficznym Bennetta Millera Foxcatcher (2014), za postać dziennikarza Michaela Rezendesa w dramacie Toma McCarthy’ego Spotlight (2015) i za rolę rozpustnego prawnika Duncana Wedderburna w komediodramacie fantasy Jorgosa Lantimosa Biedne istoty (2023).

8 lutego 2024 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6777 Hollywood Boulevard[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kenosha, w stanie Wisconsin jako jeden z dwóch synów i czworga dzieci Amerykanów pochodzenia włoskiego – Rose Marii, fryzjerki, i Franka Lawrence’a Ruffalo Jr., malarza budowlanego[3]. Jego dziadek ze strony matki był pochodzenia francusko-kanadyjskiego[4], a babka ze strony matki pochodzenia włoskiego[4]. Jego rodzeństwo – brat Scott i dwie siostry: Tania i Nicole, zostali także zawodowymi fryzjerami[5]. Jako nastolatek dorastał w Virginia Beach, w stanie Wirginia, gdzie pracował jego ojciec.

Po ukończeniu szkoły średniej First Colonial High School, przeniósł się wraz z rodziną do San Diego, w Kalifornii. Następnie osiedlił się w Los Angeles, gdzie studiował przez trzy lata aktorstwo w Stella Adler Conservatory i założył z przyjaciółmi Orpheus Theatre Company[6]. Przez kolejne dziewięć miesięcy dorabiał jako barman.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po gościnnym udziale w serialu fantastycznonaukowym CBS Amerykanin nuklearny (CBS Summer Playhouse, 1989), zaczął występować na początku lat 90. Zadebiutował na kinowym ekranie w filmie Pieśń dla ciebie (A Song for You, 1993)[7]. W 1994 wystąpił w dramacie Dar od niebios (A Gift from Heaven) z udziałem Bobbie Eakes, komediodramacie Ostatnie dni raju (There Goes My Baby) u boku Noaha Wyle’a oraz jednym z odcinków kanadyjskiego serialu Na południe (Due South). Następnie został obsadzony w dreszczowcu Krwawa forsa (Blood Money, 1996) z Jamesem Brolinem i Traci Lords, komedii kryminalnej Sejfmeni (Safe Men, 1998) u boku Sama Rockwella, dramacie Klub 54 (54, 1998), telewizyjnym melodramacie biograficznym TNT Houdini (1998) z tytułowa rolą Johnathona Schaecha i westernie Przejażdżka z diabłem (Ride with the Devil, 1999) z Tobeyem Maguire’em i Skeetem Ulrichem.

Zyskał uznanie na Off-Broadwayu za rolę Warrena Strauba w przedstawieniu Kennetha Lonergana To nasza młodość (1996) u boku Josha Hamiltona, za którą zdobył w 1997 – Theatre World Award i w 1999 – Lucille Lortel Award[8].

Przełomem była filmowa rola Terry’ego Prescotta, który w dzieciństwie stracił rodziców w wypadku samochodowym w dramacie Możesz na mnie liczyć (You Can Count on Me, 2000)[9], za którą otrzymał nagrodę krytyków w Los Angeles i Montrealu. Rozpoznawalność wśród telewidzów zdobył jako nowojorski policjant Zane Marinelli w serialu sensacyjnym Patrol (The Beat, 2000).

Miał być obsadzony w Znakach (2002), ale musiał zrezygnować, gdy zdiagnozowano u niego guza mózgu. Jego rola przypadła Joaquinowi Phoenixowi. Guz mózgu okazał się łagodny. Po operacji powrócił do pełnego zdrowia po częściowym paraliżu twarzy[10].

Grał w komediach romantycznych – Dziś 13, jutro 30 (2004) i Jak w niebie (2005) – oraz dreszczowcach – Zodiak (2007) i Wyspa tajemnic (2010)[11]. Rola Moego Axelroda w przedstawieniu Zbudź się i śpiewaj (Awake and Sing!) na scenie Broadwayu przyniosła mu w 2006 nominację do nagrody Tony Award[12].

Za kreację Alexandra „Neda” Weeksa, pisarza chcącego zwiększyć świadomość na temat HIV, a także zmienić sposób postrzegania osób zarażonych wirusem, którego aktywistyczne działania wzbudzają kontrowersje, w dramacie Ryana Murphy’ego Odruch serca (The Normal Heart, 2014) z Mattem Bomerem[13] otrzymał Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych i Online Film & Television Association Awards, a także był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym, Critics’ Choice Television Awards i Emmy jako wybitny aktor pierwszoplanowy – miniserial lub film telewizyjny.

Zyskał szersze uznanie jako Bruce Banner / Hulk w produkcjach Filmowego Uniwersum Marvela: Avengers (2012), Avengers: Czas Ultrona (2015), Thor: Ragnarok (2017), Avengers: Wojna bez granic (2018) i Avengers: Koniec gry (2019).

W październiku 2015 wziął udział w kampanii edukacyjno-informacyjnej na rzecz profilaktyki raka piersi u mężczyzn[14]. W 2017 powrócił na scenę Broadwayu w roli Victora Franza w sztuce Arthura Millera Cena[15].

Był na okładkach magazynów takich jak „Men’s Journal”, „The Hollywood Reporter”, „Vanity Fair”, „Details”, „Esquire”, „GQ”[16], „Time”[17] i „The Perfect”[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

11 czerwca 2000 zawarł związek małżeński z Christiną Sunrise Coigney[19]. Mają troje dzieci: syna Keena (ur. 2001) i dwie córki – Bellę (ur. 2005) i Odettę (ur. 2007).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
2013 MTV Movie Award Najlepsza walka Avengers (2012)
2014 Nagroda Emmy Wybitny film telewizyjny Odruch serca (2014)
2015 Screen Actors Guild Wybitny aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym
Independent Spirit Awards Nagroda Specjalna Foxcatcher (2014)
2016 Nagroda im. Roberta Altmana Spotlight (2015)
Screen Actors Guild Znakomita obsada w filmie kinowym
2020 Nagroda Emmy Najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu limitowanym, serialu lub filmie To wiem na pewno (2020)
2021 Złoty Glob Najlepszy aktor w serialu limitowanym, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym
Screen Actors Guild Wybitny aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym
2024 Nagroda Satelita Najlepszy aktor drugoplanowy Biedne istoty (2023)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Mark Ruffalo. Walk of Fame. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  2. ↑ Carson Blackwelder: All the best photos from Mark Ruffalo’s Hollywood Walk of Fame ceremony. ABC News, 2024-02-09. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  3. ↑ Mark Ruffalo Biography (1967-). Film Reference. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  4. ↑ a b Mark Ruffalo – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  5. ↑ Mark Ruffalo Actor, Producer, Writer. „TV Guide”. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  6. ↑ Mark Ruffalo. TV.com. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  7. ↑ Mark Ruffalo Biography. AllMovie. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  8. ↑ Mark Ruffalo. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  9. ↑ Julia Roberts: Mark Ruffalo. „Interview”, 2014-05-20. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  10. ↑ Mark Ruffalo wyznał, że usunięto u niego guza mózgu. Polska Agencja Prasowa, 2024-01-24. [dostęp 2024-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-10)]. (pol.).
  11. ↑ Mark Ruffalo. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  12. ↑ Mark Ruffalo Awards. AllMovie. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  13. ↑ Lynn Hirschberg: Matt Bomer Lost 40 Pounds for His Role in The Normal Heart. W, 2014-05-28. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  14. ↑ Darius Rock (2015-10-31): Aktor Mark Ruffalo na rzecz kampanii rak piersi u mężczyzn. DariusBlog. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (pol.).
  15. ↑ Mark Ruffalo. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  16. ↑ Mark Ruffalo. Models.com. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  17. ↑ Mark Ruffalo, Gloria Walton: Mark Ruffalo and Gloria Walton on How Storytelling Can Save the Planet. „Time”, 2023-04-20. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  18. ↑ Jason Adams: Mark Ruffalo is Perfect. My New Plaid Pants, 2024-01-15. [dostęp 2024-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-10)]. (ang.).
  19. ↑ Sunrise Coigney w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najlepsza walka
Ogólnie
(1996–2019,
od 2023)
Według scenariusza
(2021–2022)
Bez scenariusza
(2021–2022)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mark_Ruffalo&oldid=75900180”