54°20′26″N 18°01′33″E/54,340556 18,025833Miechucino
| Artykuł | 54°20′26″N 18°1′33″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 54°20'26.2"N, 18°1'0.1"E, 54°20'24.65"N, 18°1'10.70"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 628 m |
| ||||
| ||||
 Kościół pw. św. Wojciecha i św. Brata Alberta Chmielowskiego | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
|---|---|---|---|---|
| Województwo |  pomorskie
| |||
| Powiat | kartuski | |||
| Gmina | Chmielno | |||
| Sołectwo | Miechucino | |||
| Liczba ludności | 1011 | |||
| Strefa numeracyjna | 58 | |||
| Kod pocztowy | 83-334[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | GKA | |||
| SIMC | 0160063 | |||
Położenie na mapie gminy Chmielno  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | ||||
| 54°20′26″N 18°01′33″E/54,340556 18,025833
| ||||
Miechucino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Miechùcëno) – duża wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno, nad jeziorem Wielkim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą.
Miechucino leży na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Na północ od wsi zaczyna się kompleks Lasów Mirachowskich z rezerwatami przyrody Leśnym Oczkiem i Staniszewskim Błotem.
Miechucino jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również Miechucińskie Chrósty, Strysza Góra, Koryta i Glinno. Wieś leży na trasie linii kolejowej Kartuzy-Sierakowice-Lębork (obecnie zawieszonej) i przy drodze wojewódzkiej nr 211. Znajduje się tu również placówka ochotniczej straży pożarnej.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0160070 | Glinno | część wsi |
| 0160086 | Koryta | część wsi |
| 0160092 | Miechucińskie Chrósty | część wsi |
| 0160100 | Strysza Góra | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prefiks w nazwie Miechucina wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Miechota. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Miechucina było Miechutschin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Miechutschin w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na bardziej niemiecką – Mechenhof.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest zespół dworca kolejowego „Miechucino” z początku XX w., nr rej.: 1109 z 27.10.1994:
- dworzec
- przepompownia
- wieża ciśnień
- sanitariaty
- piwnica-magazyn
- torowisko z urządzeniami.
Ponadto we wsi zachował się czworak dworski.
Nieczynna stacja kolejowa
Wieża ciśnień
OSP Miechucino
Jezioro Wielkie w Miechucinie
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie. 2020-09-30. s. 42. [dostęp 2017-02-04].
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
