Oblężenie Pragi (1648)

Oblężenie Pragi
	Wojna trzydziestoletnia
	; Bitwa na moście Karola
Czas	25 czerwca – 1 listopada 1648
Miejsce	Praga
Terytorium	Czechy
Przyczyna	walki religijne (wojna trzydziestoletnia)
Wynik	nierozstrzygnięty
Strony konfliktu
Szwecja	Austria
Dowódcy
Hans Christoff von Königsmarck; Arvid Wittenberg; Karol Gustaw	Rudolf Colloredo; Jiří Plachý
Siły
7500 żołnierzy, wzmocnione później 6000	2000 żołnierzy i 750 studentów i mieszczan
Straty
500 zabitych 700 rannych	219 zabitych 475 rannych
	Położenie na mapie Czech miejsce bitwy
	Położenie na mapie Pragi miejsce bitwy
	50°05′11″N 14°24′44″E/50,086389 14,412222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2019-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Oblężenie Pragi, bitwa o Pragę^{[potrzebny przypis]} – oblężenie czeskiej stolicy przez wojska szwedzkie w dniach 25 czerwca – 1 listopada 1648 pod koniec wojny trzydziestoletniej.

Walki w Pradze bronionej przez oddziały wierne cesarzowi Ferdynandowi III, prowadziły wojska szwedzkie dowodzone przez Hansa Christoffa von Königsmarcka, wzmacnianą sukcesywnie oddziałami generał-majora Arvida Wittenberga, a następnie przez formacje zbrojne księcia Karola Gustawa Wittelsbacha (przyszłego króla Szwecji). Przeciwstawili się im obrońcy miasta pod wodzą marszałka hr. Rudolfa Colloredo.

Po zdobyciu zamku na Hradczanach Szwedzi posuwali się dalej, mając na celu opanowanie Starego Miasta. Główne walki miały miejsce na Moście Karola. Napastnicy próbowali przedostać się na Stare Miasto z zachodniego brzegu Wełtawy, jednak uniemożliwił im to opór mieszkańców (mieszczan i Żydów) oraz Legionu Akademickiego (złożonego ze studentów i kleryków), którym kierował jezuita o. Jiří Plachý^[1].

Wobec niemożności opanowania dalszej części miasta, siły szwedzkie wycofały się na zamek na Hradczanach. Przed opuszczeniem Pragi żołnierze łupili domy i mienie. Ograbiony został także sam zamek, z którego zagrabiono liczne dzieła sztuki (w tym m.in. Srebrną i Diabelską Biblię), które później wywieziono do Szwecji.

Walki ustały w następstwie zawarcia pokoju westfalskiego, jednak oblężenie miasta znacznie przyśpieszyło jego zawarcie^[2]. Po otrzymaniu wiadomości o podpisaniu traktatu pokojowego 24 października, książę Karol Gustaw nakazał 1 listopada opuszczenie Pragi.

Przypisy

↑ František Ruth: Kronika královské Prahy o obci sousednich. 1903-1904, s. 487, 516-518. [dostęp 2013-11-15]. (cz.)
↑ Leszek Podhorodecki: Rapier i koncerz. Z dziejów wojen polsko-szwedzkich. Warszawa:Książka i Wiedza, 1985, s. 231.

Bibliografia

Petr Čornej, Pavel Bělina: Slavné bitvy naší historie (wyd. 2). Praha: Marsyas, 1995, ISBN 80-901606-4-6

[kronika-1] František Ruth: Kronika královské Prahy o obci sousednich. 1903-1904, s. 487, 516-518. [dostęp 2013-11-15]. (cz.)

[Podh-2] Leszek Podhorodecki: Rapier i koncerz. Z dziejów wojen polsko-szwedzkich. Warszawa:Książka i Wiedza, 1985, s. 231.

[1]

[2]