Pałecznica (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałecznica
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

proszowicki

TERC

1214042

Siedziba

Pałecznica

Wójt

Marcin Stanisław Gaweł

Powierzchnia

47,95 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3656[1]

• gęstość

76,4 os./km²

Nr kierunkowy

41

Tablice rejestracyjne

KPR

Adres urzędu:
Pałecznica 23
32-109 Pałecznica
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałecznica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałecznica”
Ziemia50°18′N 20°19′E/50,300000 20,316667
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Pałecznicagmina wiejska w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim. Gmina powstała 1 kwietnia 1991 z podziału gminy Racławice-Pałecznica. Siedzibą władz gminy jest Pałecznica.

W latach 1991–1998 gmina położona była w województwie kieleckim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Badania archeologiczne dowodzą, że tereny gminy Pałecznica były zamieszkane już około 600 lat temu. W pierwszych przekazach historycznych pojawiła się jako Pałesnica, Pałęsnica, Pałesznica, u Jana Długosza – Palcznycza. Wieś, w powiecie miechowskim, w dokumentach z 1337 wspomniana została jako własność Mszczuja – wojewody sandomierskiego. Większość miejscowości wchodzących w skład dzisiejszej gminy ma średniowieczny rodowód. Świadczy o tym fakt, iż są one wymieniane przez Jana Długosza w dziele „Liber Beneficjorum”.

Rozwojowi osadnictwa sprzyjały dobre warunki klimatyczne i glebowe. Przez wiele wieków stanowiły one własność rodów rycerskich, a później szlacheckich. W średniowieczu przebiegał tędy szlak handlowy prowadzący z Krakowa, przez Proszowice do Wiślicy i Sandomierza. W wyniku rozbiorów teren gminy i całej ziemi proszowickiej znalazł się pod panowaniem austriackim. W latach 1809–1814 wieś wchodziła w skład Księstwa Warszawskiego, w latach 1815–1831, Królestwa Polskiego, a następnie (do 1914) znalazła się w zaborze rosyjskim. W czasie insurekcji kościuszkowskiej zatrzymał się tu wraz ze swymi oddziałami Tadeusz Kościuszko przed bitwą pod Racławicami (według szacunków niektórych historyków w insurekcji brało udział ponad 100 chłopów z rejonu Pałecznicy).

Pod koniec XIX wieku Pałecznica stała się siedzibą gminy, zachowując ten status w okresie międzywojennym. W 1975 straciła status gminy i połączona została z Racławicami, co w znacznym stopniu wpłynęło na osłabienie jej znaczenia.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwały 3732 osoby.

25 października 2008 roku odbyło się otwarcie odcinka Małopolskiej Drogi św. Jakuba prowadzącego z Pałecznicy przez Więcławice Stare do Krakowa. Był to pierwszy odcinek tego szlaku w województwie małopolskim.

Gmina bierze udział w projekcie "Budowanie kompetencji i wymiana doświadczeń w zakresie strategii zrównoważonego rozwoju energetycznego w miastach (GREEN TWINNING), którego celem jest podnoszenie efektywności energetycznej oraz rozwój odnawialnych źródeł energii[3].

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[4] gmina Pałecznica ma obszar 47,95 km², w tym:

  • użytki rolne: 93%
  • użytki leśne: 6%

Gmina stanowi 11,57% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 3732 100 1854 49,7 1878 50,3
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
77,8 38,7 39,2
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Pałecznica w 2014 roku[1].


Sołectwa[edytuj | edytuj kod]

Bolów, Czuszów, Gruszów, Ibramowice, Lelowice-Kolonia, Łaszów, Nadzów, Niezwojowice, Pałecznica, Pamięcice, Pieczonogi, Solcza, Sudołek, Winiary.

Zabytkowe obiekty na terenie gminy[edytuj | edytuj kod]

Obraz Miejscowość Nazwa Data powstania
Pałacznica Kościół parafialny pw. św. Jakuba Apostoła XIV, XVII, XVIII w.
Nadzów Dwór wraz z parkiem XIX w.

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Kazimierza Wielka, Proszowice, Racławice, Radziemice, Skalbmierz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]