Pałucka Odznaka Krajoznawcza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pałucka Odznaka Krajoznawcza – odznaka turystyczna ustanowiona w 1984 przez zarządy oddziałów PTTK w Żninie oraz Wągrowcu i zatwierdzona przez Prezydium Zarządu Głównego PTTK.

Cel i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Celem przyznawania odznaki jest popularyzacja historii, kultury i piękna krajobrazu Pałuk. Zdobywać ją może każdy, kto ukończył 12 lat. Aby zdobyć stopień brązowy należy zapoznać się z dziesięcioma miejscowościami z rekomendowanej listy, na stopień srebrny - z 25, a na złoty z 40. Kolejne stopnie zdobywać należy kolejno, w odstępie minimum dwunastu miesięcy. Przy zdobywaniu odznaki wyższego stopnia nie można zaliczać powtórnie miejscowości i obiektów krajoznawczych już wcześniej zwiedzonych. Odznaka przedstawia gród w Biskupinie otoczony od dołu wieńcem laurowym spiętym godłem PTTK[1][2].

Lista miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Lista rekomendowanych do odwiedzenia miejscowości:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.G., Wspólna odznaka, w: Poznaj swój kraj, nr 5/1989, s.26, ISSN 0832-6151
  2. a b PTTK