Plac Kościeleckich
{{{jednostki}}} | |
{{{opis zdjęcia}}} | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
{{{miejscowość}}} |
Poprzednie nazwy |
{{{poprzednie nazwy}}} |
Plan | |
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]] | |
Położenie na mapie Bydgoszczy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Plac Kościeleckich – plac miejski w Bydgoszczy.
Położenie
Plac Kościeleckich znajduje się na wschodnich obrzeżach Starego Miasta w Bydgoszczy między ulicą Bernardyńską, a ulicą Przy Zamczysku.
Od północy Plac sąsiaduje z kościołem pw. Andrzeja Boboli. Po stronie południowej znajduje się pierzeja zabudowy, w której wyróżniają się m.in. obiekty byłej szkoły ludowej oraz przytułku dla niemowląt z początku XX w.
Historia
Do końca XIX wieku w rejonie dzisiejszego placu znajdował się bagnisty obszar przylegający do starorzecza Brdy. W XI-XIV wieku na północ od placu znajdował się zespół grodu bydgoskiego, a po jego zniszczeniu w 1330 r. - murowany zamek, otoczony fosą, wybudowany z inicjatywy Kazimierza Wielkiego. Odgrywał on istotną rolę obronną podczas wojen polsko-krzyżackich w XV wieku, lecz podczas potopu szwedzkiego został rozerwany minami. Od tego czasu aż do 1895 r. w rejonie tym znajdowały się nieużytki, częściowo wykorzystywane przez mieszczan na ogrody. Fosa zamkowa niepotrzebna już ze względów militarnych została w XVIII wieku osuszona. W 1860 r. Towarzystwo Upiększania Miasta zasadziło w tym rejonie kasztanowce, dęby i lipy[1].
W 1899 r. władze pruskie przystąpiły do prac związanych z uporządkowaniem i zagospodarowaniem dawnego wzgórza zamkowego[2]. Teren ten leżący na wschodnim obrzeżu Starego Miasta pozostawał dotychczas na uboczu ówczesnej działalności urbanistycznej miasta. Na południe od skrzętnie rozebranych ruin zamku bydgoskiego, na miejscu zniwelowanego wzgórza i fosy wytyczono dzisiejszy Plac Kościeleckich oraz przeprowadzono szereg innych prac:
- wybudowano nową neogotycką farę ewangelicką pw. Krzyża świętego (ob. kościół pw. św. Andrzeja Boboli) według projektu Heinricha Seelinga,
- na miejscu rozebranej w 1903 r. starej fary ewangelickiej wybudowano rok później według planów berlińskiej spółki architektonicznej Boswau & Knauer miejską halę targową,
- przedłużono w kierunku wschodnim ul. Kościelną (ob. ul. Magdzińskiego), której perspektywę zamknęła nowa świątynia ewangelicka,
- po stronie południowej placu, obok szkoły ludowej (1891-1893), wzniesiono w latach 1908-1909 zaprojektowany przez C. Meyera modernistyczny przytułek dla niemowląt, tzw. Auguste-Victoria-Heim (ob. siedziba Wojewódzkiego Ośrodka Kultury).
Obecnie proporcje Plac otrzymał wraz z ukończeniem budowy fary ewangelickiej w 1905 r. W 1908 r. na środku placu, w czterech rzędach zasadzono kasztanowce. Po obu stronach alei wykonano jezdnie. W 1937 r. na placu rosło 67 drzew kasztanowca o strzyżonych koronach, zaś na środku skweru założono trawniki i kwietniki, podzielone alejkami[1].
Od 1935 r. do połowy lat 70. XX w. Plac Kościeleckich stanowił miejski dworzec autobusowy. Po przeniesieniu autobusów do nowo zbudowanego terminalu przy ul. Jagiellońskiej, plac przebudowano w formie prostokątnych pól geometrycznych z kwietnikami na tarasach (1978-1980). Od stycznia 1976 roku na plac przeniesiono pętle linii 51, 56, 58, 66 i 101, czym stał się on najważniejszym węzłem przesiadkowym w mieście.
W końcu sierpnia 2015 dawny pawilon dworca został rozebrany, a w jego miejscu przewidziane jest powstanie budynku biurowego klasy A Immobile K3. Prace nad realizacją inwestycji zapoczątkowano w kwietniu 2016[3], a kamień węgielny wmurowano 7 czerwca 2016[4]. 24 stycznia 2017 - oficjalnie z powodu złego stanu drzew - usunięto z placu 6 kasztanowców[5].
Nazwy
W przeszłości Plac Kościeleckich posiadał różne nazwy:[6]
- 1899-1920 - Hann-von-Weyhern-Platz
- 1920-1939 - Plac Kościeleckich
- 1939-1945 - Hann-von-Weyhern-Platz
- 1945-1949 - Plac Kościeleckich
- 1950-1956 - Plac Rewolucji Październikowej
- od 1956 - Plac Kościeleckich
Obecna nazwa Placu upamiętnia działalność starostów bydgoskich z rodu Kościeleckich, szczególnie zasłużonych dla rozwoju gospodarczego i kulturalnego Bydgoszczy w „złotym wieku” - 1457-1600.
Komunikacja
Plac Kościeleckich jest obecnie wykorzystywany jako pętla autobusowa. Przystanki (końcowe lub przelotowe) mają tu wszystkie linie nocne.
Linie dzienne odjeżdżające z placu: 51 - Czyżkówko 58 - Smukała
Nieopodal znajduje się przystanek wielu prywatnych linii międzygminnych oraz linii miejskich: 66 (wcześniej kończącej bieg na placu) oraz 86.
Niektóre obiekty w sąsiedztwie Placu Kościeleckich
Nr | Adres | Lata budowy | Styl arch. | Wpisany do rej. zabytków | Uwagi | Zdjęcie |
1. | pl. Kościeleckich 6 | 1900-1903 | neogotyk | Do 1945 r. miejska fara ewangelicka, od 1946 r. kościół jezuitów pw. św. Andrzeja Boboli, od 1967 r. także świątynia parafialna. Autorem projektu jest Heinrich Seeling z Berlina. | ||
2. | pl. Kościeleckich 7 | 1908-1909 | neogotyk | Początkowo zakład leczniczy dla niemowląt (niem. Auguste-Victoria-Heim), po 1945 r. Specjalistyczna Poradnia Dziecięca, od 2000 r. siedziba Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sztuki "Stara Ochronka". Autorem projektu budynku jest miejski radca budowlany Carl Meyer. W 2014 przystąpiono do budowy nowego skrzydła budynku, mieszczącego m. in. salę widowiskową. | ||
3. | pl. Kościeleckich 8 | 1890-1892 | neogotyk | Do 1920 r. żeńska szkoła ludowa (niem. Erste Mädchen von Volkschule), od 1921 r. Polska Szkoła Powszechna im. Księdza Piramowicza, po 1945 r. Szkoła Podstawowa nr 8 im. Tadeusza Kościuszki. Od 2007 r. mieści się w nim Muzeum Wolności i Solidarności w Bydgoszczy. Budynek w 2010 r. przekazano Uniwersytetowi Kazimierza Wielkiego. Autorem projektu budynku jest miejski radca budowlany Carl Meyer. |
- ↑ a b Kuczma Rajmund: Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995
- ↑ Czachorowski Antoni red.: Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt I Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń 1997
- ↑ Biurowiec przy pl. Kościeleckich odmieni centrum Bydgoszczy
- ↑ Ten biurowiec odmieni Bydgoszcz. Budowa już trwa. [w:] Gazeta wyboprcza. Bydgoszcz [on-line]. [dostęp 2016-06-12].
- ↑ Ratusz wycina kasztanowce. Są bardzo chore
- ↑ Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt 1. Bydgoszcz: red. Antoni Czachorowski: Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 1997
Zobacz też
- Gród bydgoski
- Zamek w Bydgoszczy
- Starostowie bydgoscy
- Kościeleccy herbu Ogończyk
- Stare Miasto w Bydgoszczy
- Historia Bydgoszczy
Bibliografia
- Antoni Czachorowski (red.): Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt 1. Bydgoszcz: Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 1997
- Jerzy Derenda Piękna stara Bydgoszcz – tom I z serii Bydgoszcz miasto na Kujawach. Praca zbiorowa. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006
- Janusz Umiński Bydgoszcz. Przewodnik: Bydgoszcz: Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy”, 1996