Przejdź do zawartości

Port lotniczy Phuket

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phuket International Airport
ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ต
Port lotniczy Phuket
Ilustracja
Lotnisko Phuket z powietrza
Państwo

 Tajlandia

Miejscowość

Phuket

Typ

cywilne

Właściciel

Airports of Thailand Public Co Ltd

Data otwarcia

1988

Kod IATA

HKT

Kod ICAO

VTSP

Wysokość

25 m n.p.m.

Statystyki ruchu (2017)
Liczba pasażerów

18 855 637

Cargo

53,199 t

Liczba operacji

106 093

Drogi startowe
Kierunek 09/27:

asfaltobeton, 3000 × 45 m

Położenie na mapie Tajlandii
Mapa konturowa Tajlandii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „HKT”
Ziemia8°06′48″N 98°19′01″E/8,113333 98,316944
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Widok na terminal od płyty postojowej samolotów

Port lotniczy Phuket (ang.: Phuket International Airport, taj.: ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ต, kod IATA: HKT, kod ICAO: VTSP) – trzeci co do wielkości port lotniczy Tajlandii, położony 32 km od centrum miasta Phuket, na północy wyspy Phuket, kurortu na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego.

Według danych za 2023 rok, port obsłużył w ciągu roku ponad 13,9 mln pasażerów i przewiózł 32 tys. ton ładunków, wykonując 87 tys. operacji lotniczych[1] na jednej asfaltobetonowej 3000-metrowej drodze startowej o szerokości 45 metrów. Port obsługuje wiele linii lotniczych połączeniami do miast Tajlandii, Azji, Europy i obu wybrzeży oceanicznych Australii.

Najpopularniejsze są trasy krajowe, łączące Phuket z dwoma lotniskami w Bangkoku – Suvarnabhumi i Don Mueang. Z tras międzynarodowych największą popularnością cieszą się trasy do Singapuru, Kuala Lumpur i Szanghaju (dane za 2019 rok)[2].

Lotnisko posiada dwa terminale, które aktywnie obsługują ruch pasażerski. Terminal 1 dedykowany jest lotom krajowym, zaś większy Terminal 2 obsługuje wszystkie połączenia międzynarodowe. Terminale są położone w dwóch oddzielnych budynkach, oddalonych od siebie o około 500 metrów. Przemieszczać między nimi można się pieszo lub darmowym busem lotniskowym[3].

Katastrofy i wypadki

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Katastrofa lotu One-Two-GO Airlines 269.

16 września 2007 rejsowy lot nr 269 tajskich tanich linii lotniczych One-Two-GO Airlines, przylatujący z portu lotniczego Don Munag w Bangkoku, rozbił się podczas lądowania po mocnym przyziemieniu na drodze startowej na silnym wietrze podczas ulewy tropikalnej. Samolot typu McDonnell Douglas MD-82 wpadł w poślizg i opuścił pole wzlotów, wpadając pomiędzy drzewa pobliskiej dżungli, rozbijając się na dwie części i stając w płomieniach. Ze 130 osób na pokładzie (123 pasażerów i 7 członków załogi) 89 zginęło i 41 zostało rannych.

Linie lotnicze i kierunki lotów

[edytuj | edytuj kod]

Rejsowe

[edytuj | edytuj kod]
Linia lotnicza Kierunek
9 Air
  1. Guangzhou
  2. Guiyang
Aeroflot
  1. Rosja Chabarowsk
  2. Rosja Krasnojarsk
  3. Rosja Moskwa-Szeremietiewo
  4. Rosja Nowosybirsk
  5. Rosja Petersburg
  6. Rosja Władywostok
  7. Rosja Jekaterynburg
Air Arabia Sezonowe:
  1. Zjednoczone Emiraty Arabskie Sharjah
Air Astana
  1. Kazachstan Ałmaty

Sezonowe:

  1. Kazachstan Astana (od 26 października 2024)[4]
Air China
  1. Pekin
  2. Chengdu-Tianfu
  3. Hangzhou
Air India
  1. Indie Delhi
Asiana Airlines
  1. Korea Południowa Seul-Inczon
Bangkok Airways
  1. Tajlandia Bangkok-Suvarnabhumi
  2. Tajlandia Chiang Mai
  3. Tajlandia Hat Yai
  4. Tajlandia Koh Samui
Batik Air Malaysia
  1. Malezja Kuala Lumpur
Cathay Pacific
  1. Hongkong Hongkong
China Eastern Airlines
  1. Chengdu-Tianfu
  2. Kunming
  3. Lanzhou
  4. Nanjing
  5. Taiyuan
  6. Xi'an
China Southern Airlines
  1. Guangzhou
Condor
  1. Niemcy Frankfurt (od 21 września 2024)
Edelweiss Air Sezonowe:
  1. Szwajcaria Zurych
El Al
  1. Izrael Tel Awiw
Emirates
  1. Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj
Etihad Airways
  1. Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
EVA Air
  1. Tajpej-Taoyuan
Finnair Sezonowe:
  1. Finlandia Helsinki
Firefly
  1. Malezja Penang
Hainan Airlines
  1. Pekin
HK Express
  1. Hongkong Hongkong
Hong Kong Airlines
  1. Hongkong Hongkong
I-Fly
  1. Rosja Krasnojarsk
  2. Rosja Moskwa-Wnukowo
  3. Rosja Nowosybirsk
IndiGo
  1. Indie Bengaluru
  2. Indie Delhi
  3. Indie Mumbaj
Jetstar
  1. Australia Melbourne
  2. Australia Perth
  3. Australia Sydney
Jetstar Asia
  1. Singapur Singapur
Jin Air Sezonowe:
  1. Korea Południowa Seul-Inczon
Juneyao Air
  1. Nanjing
  2. Szanghaj-Pudong
Korean Air
  1. Korea Południowa Seul-Inczon
Kunming Airlines
  1. Kunming
Mahan Air Sezonowe:
  1. Tehran
Malaysia Airlines
  1. Malezja Kuala Lumpur
MIAT Mongolian Airlines Sezonowe:
  1. Mongolia Ułan Bator
Myanmar Airways International
  1. Rangun
Neos Sezonowe:
  1. Czechy Brno
  2. Włochy Mediolan-Malpensa
Nok Air
  1. Tajlandia Bangkok-Don Mueang
  2. Pekin
  3. Chengdu-Tianfu
  4. Hangzhou
  5. Tajlandia Ubon Ratchathani
Nordwind Airlines
  1. Rosja Czelabińsk
  2. Rosja Irkuck
  3. Rosja Chabarowsk
  4. Rosja Krasnojarsk
  5. Rosja Moskwa-Szeremietiewo
  6. Rosja Niżny Nowgoród
  7. Rosja Nowosybirsk
  8. Rosja Petersburg
  9. Rosja Jakuck
Okay Airways
  1. Changsa
  2. Chengdu-Tianfu

Sezonowe:

  1. Hangzhou
Oman Air
  1. Oman Maskat
Qanot Sharq Sezonowe:
  1. Uzbekistan Taszkent
Qatar Airways
  1. Katar Doha
SalamAir
  1. Oman Maskat
Saudia
  1. Arabia Saudyjska Dżudda (od 2 grudnia 2024)[5]
  2. Arabia Saudyjska Rijad (od 3 grudnia 2024)
Shanghai Airlines
  1. Szanghaj-Pudong
Shenzhen Airlines
  1. Shenzhen
Sichuan Airlines
  1. Chengdu-Tianfu
  2. Chongqing
Singapore Airlines
  1. Singapur Singapur
SpiceJet
  1. Indie Delhi
Spring Airlines
  1. Guangzhou
  2. Szanghaj-Pudong
Thai AirAsia
  1. Tajlandia Bangkok-Don Mueang
  2. Tajlandia Bangkok-Suvarnabhumi
  3. Tajlandia Chiang Mai
  4. Hongkong Hongkong
  5. Kambodża Siem Reap (od 29 października 2024)[6]
  6. Singapur Singapur
Thai Airways International
  1. Tajlandia Bangkok-Suvarnabhumi
Thai Lion Air
  1. Tajlandia Bangkok-Don Mueang
  2. Indie Bengaluru
  3. Changsha
  4. Hangzhou
  5. Hefei
  6. Indie Mumbaj
  7. Nankin
  8. Szanghaj-Pudong
  9. Tiencin
  10. Xi'an
Thai VietJet Air
  1. Tajlandia Bangkok-Suvarnabhumi
  2. Tajlandia Chiang Mai
  3. Tajlandia Chiang Rai
  4. Jinan
  5. Zhengzhou
Tigerair Taiwan
  1. Tajpej-Taoyuan
TUI Airways Sezonowe:
  1. Wielka Brytania Londyn-Gatwick
  2. Wielka Brytania Manchester
Turkish Airlines
  1. Turcja Stambuł
Uzbekistan Airways
  1. Uzbekistan Taszkent
VietJet Air
  1. Wietnam Hanoi
  2. Wietnam Ho Chi Minh

Międzynarodowe czarterowe

[edytuj | edytuj kod]
Powitanie przy wjeździe do portu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ The Civil Aviation Authority of Thailand (CAAT) | สำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทย [online], caat.or.th [dostęp 2024-05-14] (taj.).
  2. ↑ https://www.airportthai.co.th/wp-content/uploads/2020/08/Report-2019.pdf
  3. ↑ Phuket International Airport - All You Need To Know [online], org/phuket-international-airport-need-know.html [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  4. ↑ Air Astana Expands Phuket Service in NW24 [online], AeroRoutes [dostęp 2024-08-26] (ang.).
  5. ↑ Saudia Schedules Phuket Dec 2024 Debut [online], AeroRoutes [dostęp 2024-08-26] (ang.).
  6. ↑ Thai AirAsia NW24 International Network Expansion – 23JUL24 [online], AeroRoutes [dostęp 2024-07-24] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Port_lotniczy_Phuket&oldid=74841119”