Pora roku

Wiosna

Lato

Jesień

Zima

Pory roku / Słoje roczne

Pory roku – okresy roku, będące następstwem ruchu obiegowego Ziemi wokół Słońca i nachylenia osi ziemskiej do płaszczyzny orbity tego ruchu. Ruch obiegowy Ziemi przy stałym nachyleniu osi obrotu sprawia, że warunki oświetlenia Ziemi zmieniają się w rytmie rocznym, co pociąga za sobą zmiany klimatyczne oraz wpływa na wegetację roślin i tryb życia zwierząt. Nauka o wpływie pór roku na świat roślin i zwierząt to fenologia.

W klimacie umiarkowanym tradycyjnie wyróżnia się cztery pory roku: wiosnę, lato, jesień i zimę, ale już teraz zaczęto wyróżniać przejściowe pory roku: przedwiośnie, polecie i przedzimie. W innych strefach klimatycznych może być wyróżniona inna liczba pór roku np. w strefie klimatów podzwrotnikowych: pora sucha (lato) i pora deszczowa (zima).

Astronomiczne pory roku

W ciągu całego roku szerokość geograficzna, w której Słońce góruje w zenicie, zmienia się. Podstawą wyznaczenia dat zmian astronomicznych pór roku jest górowanie Słońca w zenicie nad równikiem bądź zwrotnikami. Ich występowaniu towarzyszą zmiany długości trwania dnia i nocy.

Podział na pory roku pod względem astronomicznym odbywa się w następujący sposób (dla północnej półkuli Ziemi):

• Wiosna (92–93 dni) zaczyna się 20 marca (rzadziej 21 marca) (równonoc wiosenna) i trwa do początku lata
• Lato (92–93 dni) zaczyna się 21 czerwca (rzadziej 20 czerwca) (przesilenie letnie) i trwa do początku jesieni
• Jesień (89–90 dni) zaczyna się 22 lub 23 września (równonoc jesienna) i trwa do początku zimy
• Zima (88–89 dni) zaczyna się 21 lub 22 grudnia (przesilenie zimowe) i trwa do początku wiosny

Każdy moment zmiany pory roku wyznaczany jest za pomocą specjalnych obliczeń i obserwacji astronomicznych i w rzeczywistości co roku wypada o innej porze dnia, a nawet innego dnia. W związku z tym np. początek wiosny wypada czasami nie 20., a 21. lub 22. dnia marca. Podobnie jest z początkiem innych pór roku.

Astronomiczne pory roku, zależne od położenia Słońca na tle gwiazdozbiorów zodiaku, występują jednocześnie na półkuli północnej i południowej. Nazwy kalendarzowych pór roku na półkuli północnej zgadzają się z nazwami pór astronomicznych, natomiast na półkuli południowej są przesunięte o pół roku.

Kalendarzowe pory roku

Ze względów praktycznych w roku 1780 organizacja meteorologiczna Societas Meteorologica Palatina (istniała do 1795) jako jedna z pierwszych wprowadziła praktyczny podział roku na 4 pory roku, gdzie kwartał stanowi 3 miesiące kalendarzowe. W przeciwieństwie do astronomicznych, termicznych i fenologicznych pór roku, daty początku pór kalendarzowych są stałe – wypadają tego samego dnia w ciągu roku.

Termin kalendarzowe pory roku używany jest między innymi w nauczaniu podstaw geografii. Z wykorzystaniem horyzontarium porównuje się miejsca wschodu i zachodu Słońca na widnokręgu oraz długości dziennych łuków widomej drogi Słońca na początku każdej z kalendarzowych pór roku.

Półkula północna: początek i koniec 4 pór roku w/g kalendarza Gregoriańskiego

• Wiosna: 1 marca do 31 maja
• Lato: 1 czerwca do 31 sierpnia
• Jesień: 1 września do 30 listopada
• Zima: 1 grudnia do 28 (29*) lutego

*- kolejny dzień w roku przestępnym.

Półkula południowa:

• Wiosna: 1 września do 30 listopada
• Lato: 1 grudnia do 28 lutego
• Jesień: 1 marca do 31 maja
• Zima: 1 czerwca do 31 sierpnia

Progi termiczne meteorologicznych pór roku i meteorologicznego okresu wegetacyjnego w Polsce według Romera i Mareckiego

Podział roku na sześć pór został wprowadzony przez E. Romera jako charakterystyczna cecha klimatu Polski.

Źródło:: Meteorologiczny okres wegetacyjny wyszczególniono na zielono.

Pory roku	Średnie dobowe progi termiczne °C
zima	≤ 0 °C
przedwiośnie	0 °C do 5 °C
wiosna	5 °C do 15 °C
lato	≥ 15 °C
jesień	5 °C do 15 °C
przedzimie	0 °C do 5 °C
zima	≤ 0 °C

Fenologiczne pory roku dla Europy Środkowej według J. Sokołowskiej (19

Fenologiczne pory roku, okresy, które charakteryzują odmienne zjawiska życia różnych gatunków flory i fauny, zależne od cyklicznych zmian meteorologicznych.

• zaranie wiosny (przedwiośnie) – początek topnienia śniegu; kwitnienie: leszczyna, wierzba iwa, przylaszczka
• wczesna wiosna (pierwiośnie) – kwitnienie: mniszek lekarski, czeremcha zwyczajna; pojawienie się liści: kasztanowiec zwyczajny, brzoza brodawkowata
• pełnia wiosny (wiosna) – zazielenienie się lasu liściastego; kwitnienie: kasztanowiec zwyczajny, bez
• wczesne lato – kwitnienie: bez lekarski, żyto ozime
• lato – kwitnienie: lipa; dojrzewanie: bez lekarski, jarząb pospolity
• wczesna jesień – kwitnienie: wrzos zwyczajny; dojrzewanie: kasztanowiec zwyczajny, borówka brusznica
• jesień – zmiana barwy i opadanie liści
• zima – okres spoczynku roślin – przerwa w wegetacji.

Progi termiczne klimatycznych pór roku w Polsce według IMiGW

Źródło:

Pory roku	Średnia dobowa temperatura °C
zima	≤ 0 °C
przedwiośnie	0 °C do 5 °C
wiosna	5 °C do 10 °C
przedlecie	10 °C do 15 °C
lato	≥ 15 °C
polecie	10 °C do 15 °C
jesień	5 °C do 10 °C
przedzimie	0 °C do 5 °C
zima	≤ 0 °C

Zobacz też

• Babie lato
• francuski kalendarz rewolucyjny

Linki zewnętrzne

• The Change of Seasons: Views From Space. nasa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-10)]. (ang.) – strona edukacyjna o zmianach wyglądu Ziemi wraz ze zmianami pór roku – JPL, NASA Jet Propulsion Laboratory