Na mapach: 
43°53′N 11°06′E/43,883333 11,100000
43°53′N 11°06′E/43,883333 11,100000Prato
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Prato | ||||
|
||||
 |
||||
| Państwo |  Włochy |
|||
| Region | Toskania | |||
| Prowincja | Prato | |||
| Kod ISTAT | 100005 | |||
| Powierzchnia | 97,59 km² | |||
| Wysokość | 61 m n.p.m. | |||
| Populacja (2009) • liczba ludności |
186 821 |
|||
| • gęstość | 1916 os./km² | |||
| Nr kierunkowy | 0574 | |||
| Kod pocztowy | 59100 | |||
|
Położenie na mapie Włoch
 Prato
|
||||
| 43°53′N 11°06′E/43,883333 11,100000 |
||||
| Strona internetowa | ||||
Prato – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Prato.
Według danych na rok 2009 gminę zamieszkuje 186 821 osób, 1916 os./km².
Spis treści
Zabytki[edytuj]
- Katedra zbudowana na przełomie XII i XIII wieku, rozbudowana w XIV i XV wieku. W katedrze przechowywany jest pasek Matki Boskiej, który według miejscowej tradycji miał być ofiarowany przez miejscowego kupca, który poślubił Palestynkę. Pasek przechowywany jest w pierwszej kaplicy po lewej stronie i pokazywany z ambony podczas nabożeństw pięć razy w roku: na Wielkanoc, Boże Narodzenie oraz 31 maja, 15 sierpnia i 8 września;
- Palazzo Pretorio – w średniowieczu rezydencja kapitana ludu posiadającego władze wykonawczą w mieście. Jest to wysoka, kamienna budowla położona na Piazza del Comune, na którym znajduje się fontanna z brązu z posągiem małego Bachusa autorstwa Ferdinando Tacca;
- wczesnorenesansowy kościół Santa Maria delle Carceri zbudowany pod koniec XV wieku przez Giuliano da Sangallo. Wnętrze kościoła pozostaje nie dokończone, jakkolwiek nad półfilarami znajduje się fryz z biało-niebieskiej terakoty wykonany przez Andreę della Robbię. Jest on też autorem czterech medalionów przedstawiających Ewangelistów;
- XIII-wieczny kościół San Francesco z kaplicą Migliorati i XV-wiecznymi krużgankami;
- zamek Castello dell’Imperatore zbudowany w 1237 dla cesarza Fryderyka II.
Muzea[edytuj]
- Museo dell’Opera del Duomo, muzeum katedralne mieszczące się w salach położonych przy dziedzińcu katedralnym. W zbiorach m.in. siedem panneau wyrzeźbionych przez Donatella i jego uczniów w latach 1428–38. Przedstawiają one krąg tańczących dzieci. Ponadto obraz Filippina Lippi Święta Łucja;
- Museo Civico mieszczące się w Palazzo Pretorio ze zbiorami rzeźb i malarstwa z XIV i XV wieku;
- Museo d’Arte Contemporanea Luigi Pecci muzeum sztuki współczesnej;
- Museo del Tessuto muzeum poświęcone historii przemysłu tekstylnego eksponujące tkaniny wyprodukowane od starożytności do dnia dzisiejszego, ponadto zabytkowe maszyny włókiennicze.
Miasta partnerskie[edytuj]
Nam Định, Wietnam (1975)
Hrabstwo Albemarle, Stany Zjednoczone (1977)
Roubaix, Francja (1981)
Changzhou, Chińska Republika Ludowa (1987)
Ebensee, Austria (1987)
Wangen im Allgäu, Niemcy (1988)
Sarajewo, Bośnia i Hercegowina (1997)
Al-Bir al-Hilw, Sahara Zachodnia (1999)
Bibliografia[edytuj]
- Istituto Nazionale di Statistica
- Praca zbiorowa: Zielony Przewodnik – Toskania. Wyd. I. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2009, s. 275-279. ISBN 978-83-7661-030-6.
- Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia – Florencja i Toskania. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 188-189. ISBN 978-83-7575-692-0.
|
|||||
