Przełączka nad Dolinką Buczynową
 Przełączka nad Dolinką Buczynową – wyraźne obniżenie w środkowej części grzbietu. Widok z Koziej Dolinki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2225 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°13′14,8″N 20°02′02,4″E/49,220778 20,034000
| |
Przełączka nad Dolinką Buczynową (niem. Schwarzwandscharte, słow. Štrbina nad Bučinovou dolinkou, węg. Fekete-fali-csorba[1]) – wąska przełęcz położona na wysokości ok. 2225 m n.p.m. w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, na szlaku Orlej Perci[2].
Przełączka nad Dolinką Buczynową oddziela od siebie Czarne Ściany i Buczynową Strażnicę. W pobliżu przełęczy grań załamuje się. W stronę Koziego Wierchu biegnie w kierunku południowo-zachodnim, a w stronę Granatów w kierunku północnym. Na stronę Dolinki Buczynowej grań opada tu stromymi urwiskami[3]. Z przełęczy w kierunku Dolinki Koziej schodzi Żleb Kulczyńskiego, którym poprowadzony jest oznaczony kolorem czarnym szlak z Dolinki Koziej na Kozi Wierch[4].
Pierwsze odnotowane wejście:
- latem, podczas podejścia na Kozi Wierch – Władysław Kulczyński senior, Szymon Tatar młodszy w 1893 r.,
- zimą – Walenty Gadowski, Jakub Gąsienica Wawrytko starszy, 22 lutego 1910 r.[3]
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
– czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty i Buczynowe Turnie na Krzyżne.
- Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
- Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h
– na przełęcz prowadzi trasa Żlebem Kulczyńskiego. Znad Czarnego Stawu szlakiem niebieskim do Zmarzłego Stawu, dalej kolejno szlakami żółtym, zielonym i czarnym. Czas przejścia znad Czarnego Stawu: 2 h, ↓ 1:50 h[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Orla Perć. Mapa 1:5000, wyd. 3, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005, ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Zawrat – Żółta Turnia, t. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.