Psarskie (powiat śremski)
wieś | |
Aleja Platanowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
80 m n.p.m. |
Liczba ludności (2021) |
2356 |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
63-100[2] |
Tablice rejestracyjne |
PSE |
SIMC |
0596576 |
Położenie na mapie gminy Śrem | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu śremskiego | |
52°05′57″N 16°59′39″E/52,099167 16,994167[1] |
Psarskie – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Wieś położona na lewym brzegu Warty, sąsiadująca od zachodu ze Śremem przy drodze wojewódzkiej nr 310 (Śrem – Czempiń – Głuchowo). We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4062 do Iłówca przez Brodnicę[3]. Komunikację ze wsi do Śremu zapewnia komunikacja gminna (linie 8, 10 i 12)[4].
W 1279 roku Psarskie pierwszy raz zaistniało w dokumentach księcia Przemysła II jako własność rycerska komesa Borka z Sierakowa. W późniejszych wiekach wieś pozostawała w rękach różnych rodów, wśród nich byli Psarscy, Szamarzewscy, Gliszczyńscy oraz Kołaczkowscy. W 1781 majątek kupił Józef Wybicki. Właścicielami od 1793 byli Platerowie, Raczyńscy, Grodziccy i Szołdrscy. Ostatnim właścicielem przed wybuchem II wojny światowej był August Zaleski – minister spraw zagranicznych II RP, prezydent RP na emigracji w Anglii[5].
Zabytkami chronionymi prawem są[6][5]:
- Park krajobrazowy – z końca XVIII wieku o powierzchni 5,85 ha, a w nim m.in. dęby szypułkowe o obwodzie 645 cm i 440 cm, kasztanowiec o obwodzie 514 cm, lipy, graby, oraz cis ukształtowany w formie altany.
- Pałac – z 1867, rozbudowany w 1900, w stylu neogotyckim, obecnie od 1971 mieści się w nim Państwowy Dom Pomocy dla Dorosłych.
Atrakcją wsi jest także:
- Aleja drzew (ul. Platanowa) – prowadzi od pałacu do drogi wojewódzkiej nr 310, złożona z 90 klonów zwyczajnych, 27 platanów zachodnich i 15 jesionów wyniosłych o obwodzie 120–250 cm, uznana za pomnik przyrody.
- Figura Najświętszego Serca Jezusa z 1884 przy drodze do Góry, znajduje się w gminnej ewidencji zabytków[7].
Świątkami przydrożnymi we wsi są również figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 1919 przy skrzyżowaniu ulic Zachodniej i Owocowej oraz figura Matki Boskiej Różańcowej w narożniku pałacu[8].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[9]:
Rok | Liczba mieszkańców |
---|---|
1998 | 807 |
2002 | 991 |
2009 | 1535 |
2011 | 1682 |
2021 | 2356 |
Od roku 1998 do 2021 liczba osób żyjących w miejscowości zwiększyła się o 191,9%.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112517
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1065 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Powiatowy Zarząd Dróg w Śremie: Wykaz dróg powiatowych. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Miejski Portal Informacyjny: Rozkład jazdy. [dostęp 2009-07-07].
- ↑ a b Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010, s. 25–29.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2015-09-21] .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Śrem: Gminna ewidencja zabytków – Kapliczki przydrożne. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010.
- ↑ Wieś Psarskie (wielkopolskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-04] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dwór w Psarskiem
- http://www.psarskie.srem.pl/