Qāf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Qāf
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

ق

Postać początkowa

قـ‬‬

Postać środkowa

ـقـ

Postać końcowa

ـق

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Qāf (ق) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [q], tj. spółgłoski zwartej języczkowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery kof.

W języku polskim litera qāf jest transkrybowana za pomocą litery K[2].

W arabskim systemie liczbowym literze qāf odpowiada liczba 100.

Postacie litery[edytuj | edytuj kod]

Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ق ـق ـقـ قـ

Kodowanie[edytuj | edytuj kod]

Znakق
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Qaf
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1602U+0642
UTF-8217 130d9 82
Odwołania znakowe SGMLقق

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.