Podkoziołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podkoziołek
Dzień

zapustny wtorek
(ostatni dzień przed wielkim postem)

w 2023

21 lutego

w 2024

13 lutego

w 2025

4 marca

Podobne święta

Ostatki

Podkoziołek – ludowa zabawa karnawałowa znana w zachodniej Wielkopolsce i na Kujawach.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zabawa odbywała się w zapustny wtorek, a brały w niej udział dziewczęta, które podczas mijającego karnawału nie wyszły za mąż[1].

W Wielkopolsce nazwa Podkoziołek i sam obyczaj występuje tylko w Poznańskiem i na Zaprośniu i nie jest znany w Kaliskiem, na wschód od linii Koło–Konin–Kalisz–Wieruszów–Kępno[2]. Nazwa podkoziołek wywodzi się od kozła, zwierzęcia symbolizującego witalność i seksualność[3], także wskazuje się na taniec o tej samej nazwie[4]

Przed chatami panien zatrzymywali się kawalerowie, obwożący po wsi koziołka, tj. kukłę z koźlimi rogami, przymocowaną do koła (Czarnków) lub przystrojone drzewko na wózku (okolice Radomska[5]) i wyciągali panny z domów na tańce[5].

W dniu tym panny i kawalerowie spotykali się również na tańcach w karczmie[6]; podczas tańców panny składały pieniężne ofiary podkoziołkowi – figurce stojącej przed muzykantami, wyobrażającej popiersie kozła albo jego głowę. W niektórych regionach, miejsce koziołka zajmowała wystrugana z ziemniaków lub brukwi figurka chłopca[7][4].

Współcześnie zwyczaj jest realizowany przez lokalne grupy folklorystyczne, domy i ośrodki kultury, miejscowe wspólnoty mieszkańców i mieszkanek[8][9][10].

Regionalne obchody[edytuj | edytuj kod]

W Sulmierzycach przez ostatnie trzy dni zapustów trwała zabawa, lecz w ostatni dzień (ostatni wtorek przed popielcem) stawiano w gościńcu pustą beczkę obok skrzypka. Górne dno beczki nakrywano białym płótnem lub obrusem oraz stawiano na nim talerzyk i tak ustrojoną beczkę nazywano podkoziołkiem[11].

W Orchowie (dawny powiat mogileński) uroczystość odbywała się w karczmie na cześć młodych mężatek. Na podkoziołku we wtorek śpiewano krótkie śpiewki, gdy młode dziewczęta płaciły za taniec, a zachęcali je do tego chłopcy[11].

W Sieroszewicach w ostatni wtorek chłopcy przebierali jednego spośród siebie za niedźwiedzia i prowadzili go do dworu, przy czym posiadali cztery koszyki: jeden na chleb, drugi na ser, trzeci na masło, a czwarty na jaja. Drugi, mniejszy chłopiec był przebrany za małpę. Towarzyszyły im skrzypki. Po przybyciu na miejsce niedźwiedź ryczał na cały głos, po czym się kłaniał, a małpa robiła fikołki. Po wystąpieniu chłopcy mogli się cieszyć wypełnionymi koszykami oraz skarbonką[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marta Jarmuszczak, Piotr Kulka, Podkoziołek 2024: Ostatnia zabawa przed rozpoczęciem Wielkiego Postu., „Głos Wielkopolski”, 13 lutego 2024.
  2. Andrzej Brencz: Wielkopolska jako region etnograficzny. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1996, s. 162. ISBN 83-232-0717-8.
  3. Jarosław Kolczyński, Trójnożna koza. Uwagi o symbolice trójnożności, „Etnografia Polska”, XL (z. 1-2), 1996, s. 81-107, ISSN 0071-1861.
  4. a b Na koziołka trzeba dać! [online], blog.lednicamuzeum.pl [dostęp 2024-05-07] (pol.).
  5. a b Od Wielunia, Radomska 1853, [w:] Oskar Kolberg, Lud. Jego zwyczaje..., t. 23, 1890, s. 73.
  6. Bożena Stelmachowska, "Podkoziołek" w obrzędowości zapustnej Polski zachodniej, Instytut Zachodnio-Słowiański, 1933, s. 14.
  7. Podkoziołek – wielkopolska tradycja zapustna - Gmina Chodzież - Portal gov.pl [online], Gmina Chodzież [dostęp 2024-05-07] (pol.).
  8. Podkoziołek w Koziegłowach [online], czerwonak.pl, 2024 [dostęp 2024-05-07] (pol.).
  9. Podkoziołek w Gorzycach Wielkich! - Aktualności - Oficjalny serwis internetowy Urzędu Gminy w Ostrowie Wielkopolskim [online], www.ostrowwielkopolski.pl [dostęp 2024-05-07] (pol.).
  10. MOK zaprasza na tradycyjny “Podkoziołek”! – MOK Gniezno [online], mok.gniezno.pl [dostęp 2024-05-07].
  11. a b Kolberg, W. KS. Poznańskie II Dzieła wszystkie (10).
  12. Kolberg, W. KS. Poznańskie IV (12).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czesław Witkowski, Doroczne polskie obrzędy i zwyczaje ludowe, Kraków 1965.
  • Kolberg, W. KS. Poznańskie IV (12)
  • W.KS. Poznańskie II Dzieła wszystkie (10)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]