Ъ: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot usuwa lbe:Ъ (strong connection between (3) lbe:Ъ and pl:Jer (głoska)), av:Ъ (strong connection between (3) av:Ъ and pl:Jer (głoska)) |
m r2.5.5) (robot dodaje av, en, eo, fa, lbe, tr, udm poprawia ru |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria:Litery cyrylicy|Ъ]] |
[[Kategoria:Litery cyrylicy|Ъ]] |
||
[[av:Ъ]] |
|||
[[ba:Ъъ (кирил хәрефе)]] |
[[ba:Ъъ (кирил хәрефе)]] |
||
[[be-x-old:Ъ]] |
[[be-x-old:Ъ]] |
||
Linia 23: | Linia 24: | ||
[[cs:Ъ]] |
[[cs:Ъ]] |
||
[[de:Ъ]] |
[[de:Ъ]] |
||
[[en:Yer]] |
|||
[[es:Ъ]] |
[[es:Ъ]] |
||
[[eo:Malmola signo (cirila alfabeto)]] |
|||
[[fa:یر]] |
|||
[[fr:Ъ]] |
[[fr:Ъ]] |
||
[[xal:Ъ үзг]] |
[[xal:Ъ үзг]] |
||
Linia 30: | Linia 34: | ||
[[ka:Ъ]] |
[[ka:Ъ]] |
||
[[ht:Ъ]] |
[[ht:Ъ]] |
||
[[lbe:Ъ]] |
|||
[[mk:Ъ (Кирилица)]] |
[[mk:Ъ (Кирилица)]] |
||
[[arz:Ъ]] |
[[arz:Ъ]] |
||
Linia 37: | Linia 42: | ||
[[nn:Ъ]] |
[[nn:Ъ]] |
||
[[pt:Ъ]] |
[[pt:Ъ]] |
||
[[ru:Ъ |
[[ru:Ъ]] |
||
[[sl:Ъ]] |
[[sl:Ъ]] |
||
[[fi:Ъ]] |
[[fi:Ъ]] |
||
[[sv:Ъ]] |
[[sv:Ъ]] |
||
[[tr:Kesme işareti (Kiril)]] |
|||
[[udm:Чурыт пус]] |
|||
[[uk:Ъ]] |
[[uk:Ъ]] |
||
[[zh:Ъ]] |
[[zh:Ъ]] |
Wersja z 15:37, 4 lip 2011
Ъ ъ
Ъ, Ъъ (jer, jor, twardy znak) – podstawowa litera cyrylicy, używana dzisiaj:
- w rosyjskim – do oznaczenia, że spółgłoskę i samogłoskę jotowaną wymawia się oddzielnie (w językach białoruskim i ukraińskim zastępowana przez apostrof [']);
- w języku bułgarskim – dla oddania dźwięku /ə/;
Pierwotnie (w języku staro-cerkiewno-słowiańskim) oznaczał jer twardy, czyli głoskę wymawianą jak ŭ (bardzo krótkie u), często występujące na końcu wyrazów starosłowiańskich (jako kontynuacja końcówki praindoeuropejskiej; por. łacińskie -us, sanskryckie -as czy starogreckie -os). Wskutek tego (na zasadzie analogii) w późniejszych wiekach stosowany był we wszystkich językach wykorzystujących cyrylicę (np. w języku rosyjskim do reformy z 1917/1918 roku, a w języku serbskim do reformy Vuka Karadžića) także na końcu wszystkich wyrazów kończących się na spółgłoskę (jako znak kończący słowo).