U

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U u

U (minuskuła: u) (dla odróżnienia od ó nazywana często u zwykłym lub u otwartym) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta siódma litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku samogłoskę tylną wysoką, np. [u] lub [ʊ], a w języku francuskim [y].

Wymowa litery U

Inne reprezentacje litery U[edytuj | edytuj kod]

Sygnalizacja Język migowy Alfabet
Braille’a
flaga
Międzynarodowego
Kodu Sygnałowego
Alfabet
semaforowy
Kod Morse’a francuski kanadyjski polski
U  i

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]