Dykasteria Nauki Wiary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Hym411 zamienia link do pliku z Congregation_for_the_Doctrine_of_the_Faith_.jpg na [[Image:Congregation_for_the_Doctrine_of_the_Faith.jpg|Congregation_for_the_Doctrine_of... |
m MalarzBOT: porządkowanie poziomów nagłówków |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kongregacja Nauki Wiary''' (tłumaczona także jako '''Kongregacja Doktryny Wiary''' lub '''Kongregacja ds. Wiary''') – najstarsza z dziewięciu kongregacji [[Kuria Rzymska|Kurii Rzymskiej]]. |
'''Kongregacja Nauki Wiary''' (tłumaczona także jako '''Kongregacja Doktryny Wiary''' lub '''Kongregacja ds. Wiary''') – najstarsza z dziewięciu kongregacji [[Kuria Rzymska|Kurii Rzymskiej]]. |
||
== Historia == |
|||
[[Plik:Congregation_for_the_Doctrine_of_the_Faith.jpg|thumb|250px|Congregatio pro Doctrina Fidei]] |
[[Plik:Congregation_for_the_Doctrine_of_the_Faith.jpg|thumb|250px|Congregatio pro Doctrina Fidei]] |
||
[[21 lipca]] [[1542]] [[Paweł III (papież)|Papież Paweł III]] ogłosił [[konstytucja apostolska|konstytucję apostolską]] ''[[Licet ab initio]]'', reformującą [[Inkwizycja rzymska|Świętą Inkwizycję]]. Powoływała ona '''Najwyższą Świętą Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji''' (nazywaną ''Świętą Inkwizycją'') w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Zasiadali w niej [[kardynał]]owie i inni dostojnicy kościelni. Służyła jako najwyższy sąd odwoławczy w sprawach prowadzonych w ramach Inkwizycji oraz koordynowała działania [[Kontrreformacja|kontrreformacji]]; ściśle określone zasady jej działania miały zapobiec powtórzeniu się błędów [[Inkwizycja hiszpańska|Hiszpańskiej Inkwizycji]] (zob. też [[Inkwizycja]]). |
[[21 lipca]] [[1542]] [[Paweł III (papież)|Papież Paweł III]] ogłosił [[konstytucja apostolska|konstytucję apostolską]] ''[[Licet ab initio]]'', reformującą [[Inkwizycja rzymska|Świętą Inkwizycję]]. Powoływała ona '''Najwyższą Świętą Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji''' (nazywaną ''Świętą Inkwizycją'') w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Zasiadali w niej [[kardynał]]owie i inni dostojnicy kościelni. Służyła jako najwyższy sąd odwoławczy w sprawach prowadzonych w ramach Inkwizycji oraz koordynowała działania [[Kontrreformacja|kontrreformacji]]; ściśle określone zasady jej działania miały zapobiec powtórzeniu się błędów [[Inkwizycja hiszpańska|Hiszpańskiej Inkwizycji]] (zob. też [[Inkwizycja]]). |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Od [[2002]] członkiem Kongregacji jest [[arcybiskup|abp]] [[Henryk Muszyński]], [[metropolita]] [[biskupi gnieźnieńscy|gnieźnieński]], [[prymas]] Polski. |
Od [[2002]] członkiem Kongregacji jest [[arcybiskup|abp]] [[Henryk Muszyński]], [[metropolita]] [[biskupi gnieźnieńscy|gnieźnieński]], [[prymas]] Polski. |
||
== Działalność == |
|||
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary [[katolicyzm|katolickiej]] w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism [[teologia|teologicznych]] pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i [[Międzynarodowa Komisja Teologiczna|Międzynarodowej Komisji Teologicznej]]. |
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary [[katolicyzm|katolickiej]] w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism [[teologia|teologicznych]] pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i [[Międzynarodowa Komisja Teologiczna|Międzynarodowej Komisji Teologicznej]]. |
||
== Sekretarze (1564-1968) == |
|||
* [[Pius V|Antonio Michele Ghisleri]] 1564-1566 |
* [[Pius V|Antonio Michele Ghisleri]] 1564-1566 |
||
* [[Scipione Rebiba]] 1566?-1577 |
* [[Scipione Rebiba]] 1566?-1577 |
||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
* [[Alfredo Ottaviani]] [[1959]]-[[1966]] sekretarz, 1966-1968 proprefekt |
* [[Alfredo Ottaviani]] [[1959]]-[[1966]] sekretarz, 1966-1968 proprefekt |
||
== Prefekci (1968-nadal) == |
|||
* [[Franjo Šeper]] ([[8 stycznia]] 1968 – [[25 listopada]] [[1981]])<ref>Z przerwami wynikającymi z prawa w czasie sediswakancji.</ref> |
* [[Franjo Šeper]] ([[8 stycznia]] 1968 – [[25 listopada]] [[1981]])<ref>Z przerwami wynikającymi z prawa w czasie sediswakancji.</ref> |
||
* [[Benedykt XVI|Joseph Ratzinger]] ([[25 listopada]] 1981 – [[2 kwietnia]] [[2005]])<ref>Do czasu sediswakancji po papieżu Janie Pawle II.</ref> |
* [[Benedykt XVI|Joseph Ratzinger]] ([[25 listopada]] 1981 – [[2 kwietnia]] [[2005]])<ref>Do czasu sediswakancji po papieżu Janie Pawle II.</ref> |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
* [[Gerhard Ludwig Müller]] (od 2 lipca 2012) |
* [[Gerhard Ludwig Müller]] (od 2 lipca 2012) |
||
== Zarząd == |
|||
* [[kardynał|kard.]] [[Gerhard Ludwig Müller]] – prefekt (od 2012) |
* [[kardynał|kard.]] [[Gerhard Ludwig Müller]] – prefekt (od 2012) |
||
* [[Arcybiskup|abp]] [[Luis Ladaria Ferrer]] [[jezuici|S.J.]] – sekretarz (od 2008) |
* [[Arcybiskup|abp]] [[Luis Ladaria Ferrer]] [[jezuici|S.J.]] – sekretarz (od 2008) |
||
Wersja z 12:11, 2 paź 2014
Kongregacja Nauki Wiary (tłumaczona także jako Kongregacja Doktryny Wiary lub Kongregacja ds. Wiary) – najstarsza z dziewięciu kongregacji Kurii Rzymskiej.
Historia
21 lipca 1542 Papież Paweł III ogłosił konstytucję apostolską Licet ab initio, reformującą Świętą Inkwizycję. Powoływała ona Najwyższą Świętą Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji (nazywaną Świętą Inkwizycją) w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Zasiadali w niej kardynałowie i inni dostojnicy kościelni. Służyła jako najwyższy sąd odwoławczy w sprawach prowadzonych w ramach Inkwizycji oraz koordynowała działania kontrreformacji; ściśle określone zasady jej działania miały zapobiec powtórzeniu się błędów Hiszpańskiej Inkwizycji (zob. też Inkwizycja).
W 1908 decyzją Piusa X, jej nazwę zmieniono na Najwyższą Świętą Kongregację Świętego Oficjum, nazwa pot. Święte Oficjum.
7 grudnia 1965 decyzją Soboru Watykańskiego II, jej nazwę zmieniono na Świętą Kongregację Nauki Wiary.
W 1983 jej nazwę zmieniono na Kongregację Nauki Wiary, usunięto z niej przymiotnik „Święta”, co wiązało się z wprowadzeniem nowego prawa kanonicznego (łac. Congregatio pro Doctrina Fidei).
Do 1968 prefektem Kongregacji był każdorazowo papież, a jej bieżącymi pracami kierował sekretarz.
Od 2002 członkiem Kongregacji jest abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński, prymas Polski.
Działalność
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary katolickiej w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.
Sekretarze (1564-1968)
- Antonio Michele Ghisleri 1564-1566
- Scipione Rebiba 1566?-1577
- Giacomo Savelli 1577-1587
- Giulio Antonio Santori 1587-1602
- Camillo Borghese 1602-1605
- Pompeio Arrigoni 1605-1612
- Giovanni Garzia Millini 1612-1629
- Antonio Marcello Barberini 1629-1633
- Francesco Barberini 1633-1679
- Cesare Facchinetti 1680-1683
- Alderano Cibo 1683-1700
- Galeazzo Marescotti 1700-1716
- Fabrizio Spada 1716-1717
- Nicolò Acciaioli 1717-1719
- Francesco del Giudice 1719-1725
- Fabrizio Paolucci 1725-1726
- Pietro Ottoboni 1726-1740
- Tommaso Ruffo 1740-1753
- Neri Maria Corsini 1753-1770
- Giovanni Francesco Stoppani 1770-1774
- Luigi Maria Torregiani 1775-1777
- Carlo Rezzonico 1777-1799
- Leonardo Antonelli 1800-1811
- Giulio Maria della Somaglia 1814-1830
- Bartolomeo Pacca 1830-1844
- Vincenzo Macchi 1844-1860
- Costantino Patrizi Naro 1860-1876
- Prospero Caterini 1876-1881
- Antonio Maria Panebianco 1882-1883
- Luigi Maria Bilio 1883-1884
- Raffaele Monaco La Valletta 1884-1896
- Lucido Maria Parocchi 1896-1903
- Serafino Vannutelli 1903-1908
- Mariano Rampolla del Tindaro 1908-1913
- Domenico Ferrata 1914
- Raffael Merry del Val y Zulueta 1914-1930
- Donato Raffaele Sbarretti 1930-1939
- Francesco Marchetti Selvaggiani 1939-1951
- Giuseppe Pizzardo 1951-1959
- Alfredo Ottaviani 1959-1966 sekretarz, 1966-1968 proprefekt
Prefekci (1968-nadal)
- Franjo Šeper (8 stycznia 1968 – 25 listopada 1981)[1]
- Joseph Ratzinger (25 listopada 1981 – 2 kwietnia 2005)[2]
- William Joseph Levada (13 maja 2005 – 2 lipca 2012)
- Gerhard Ludwig Müller (od 2 lipca 2012)
Zarząd
- kard. Gerhard Ludwig Müller – prefekt (od 2012)
- abp Luis Ladaria Ferrer S.J. – sekretarz (od 2008)
- abp Joseph Augustine Di Noia O.P. - sekretarz pomocniczy (od 2013)
- prał. Damiano Marzotto Caotorta – podsekretarz (od 2009)