Stefania Grodzieńska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 26: | Linia 26: | ||
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] zaczęła pisywać [[felieton]]y do [[Szpilki (czasopismo)|„Szpilek”]], pisywała także [[monolog]]i i [[skecz]]e. Jej teksty wykonywali m.in.: [[Hanka Bielicka]], [[Adolf Dymsza]], [[Loda Halama]], [[Alina Janowska]], [[Kalina Jędrusik]], [[Bogumił Kobiela]], [[Irena Kwiatkowska]]. Przez kilka lat Stefania Grodzieńska pracowała w [[Polskie Radio|Polskim Radiu]], a przez kilkanaście lat w redakcji rozrywki [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. |
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] zaczęła pisywać [[felieton]]y do [[Szpilki (czasopismo)|„Szpilek”]], pisywała także [[monolog]]i i [[skecz]]e. Jej teksty wykonywali m.in.: [[Hanka Bielicka]], [[Adolf Dymsza]], [[Loda Halama]], [[Alina Janowska]], [[Kalina Jędrusik]], [[Bogumił Kobiela]], [[Irena Kwiatkowska]]. Przez kilka lat Stefania Grodzieńska pracowała w [[Polskie Radio|Polskim Radiu]], a przez kilkanaście lat w redakcji rozrywki [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. |
||
Od [[1937]] była żoną [[Jerzy Jurandot|Jerzego Jurandota]] – poety, dramaturga, satyryka i autora tekstów piosenek. Miała z nim córkę Joannę Jurandot-Nawrocką ( |
Od [[1937]] była żoną [[Jerzy Jurandot|Jerzego Jurandota]] – poety, dramaturga, satyryka i autora tekstów piosenek. Miała z nim córkę Joannę Jurandot-Nawrocką (1946-2016), realizatorkę telewizyjną i publicystkę. |
||
Zmarła po krótkiej chorobie 28 kwietnia 2010 w [[Dom Artystów Weteranów Scen Polskich|Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7823074,Zmarla_Stefania_Grodzienska.html|tytuł=Zmarła Stefania Grodzieńska|autor=dżek, PAP|data=28 kwietnia 2010|opublikowany=Gazeta.pl|data dostępu=28 kwietnia 2010}}</ref>. Została pochowana 4 maja [[2010]] roku na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Stefania-Grodzienska-spoczela-na-Powazkach,wid,12232155,wiadomosc.html|tytuł=Stefania Grodzieńska spoczęła na Powązkach|data=4 maja 2010|opublikowany=wp.pl|data dostępu=4 maja 2010}}</ref>. |
Zmarła po krótkiej chorobie 28 kwietnia 2010 w [[Dom Artystów Weteranów Scen Polskich|Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7823074,Zmarla_Stefania_Grodzienska.html|tytuł=Zmarła Stefania Grodzieńska|autor=dżek, PAP|data=28 kwietnia 2010|opublikowany=Gazeta.pl|data dostępu=28 kwietnia 2010}}</ref>. Została pochowana 4 maja [[2010]] roku na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Stefania-Grodzienska-spoczela-na-Powazkach,wid,12232155,wiadomosc.html|tytuł=Stefania Grodzieńska spoczęła na Powązkach|data=4 maja 2010|opublikowany=wp.pl|data dostępu=4 maja 2010}}</ref>. |
Wersja z 11:55, 2 sty 2017
Stefania Grodzieńska (2007) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek | |
Lata aktywności | |
Odznaczenia | |
Stefania Nina Grodzieńska-Jurandot (ur. 2 września 1914 w Łodzi, zm. 28 kwietnia 2010 w Konstancinie-Jeziornie) – polska pisarka, aktorka estradowa i teatralna, satyryczka.
Życiorys
Dzieciństwo spędziła w Łodzi. Jej rodzice mieszkali za granicą, była wychowywana przez dziadków. Uczęszczała tam do szkoły baletowej. Do Warszawy przeniosła się w 1933. Pracowała w teatrzyku Cyganeria, tańczyła w Teatrze Kameralnym, w końcu Fryderyk Jarosy zaangażował ją do zespołu Cyrulika Warszawskiego. W okresie wojny wraz z mężem trafiła do getta warszawskiego, gdzie występowała w teatrze Femina[1]. Pisała również wiersze pod pseudonimem Stefania Ney (było to nazwisko jej matki), wydane w 1949 przez Państwowy Instytut Wydawniczy w zbiorze „Dzieci getta”[2].
Po II wojnie światowej zaczęła pisywać felietony do „Szpilek”, pisywała także monologi i skecze. Jej teksty wykonywali m.in.: Hanka Bielicka, Adolf Dymsza, Loda Halama, Alina Janowska, Kalina Jędrusik, Bogumił Kobiela, Irena Kwiatkowska. Przez kilka lat Stefania Grodzieńska pracowała w Polskim Radiu, a przez kilkanaście lat w redakcji rozrywki Telewizji Polskiej.
Od 1937 była żoną Jerzego Jurandota – poety, dramaturga, satyryka i autora tekstów piosenek. Miała z nim córkę Joannę Jurandot-Nawrocką (1946-2016), realizatorkę telewizyjną i publicystkę.
Zmarła po krótkiej chorobie 28 kwietnia 2010 w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie[3]. Została pochowana 4 maja 2010 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[4].
Twórczość
Zbiory felietonów:
- Dzionek satyryka
- Jestem niepoważna
- Brzydki ogród (Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1974)
- Felietony i humoreski
- Plagi i plażki
- Rozmówki
- Kłania się PRL
- Kawałki żeńskie, męskie i nijakie
Powieści:
- Wspomnienia chałturzystki
Książki biograficzne:
- Urodził go Niebieski Ptak (wspomnienia o Fryderyku Jarosym)
- Już nic nie muszę (autobiograficzna)
- Nie ma z czego się śmiać (autobiograficzna)
Nagrody i wyróżnienia
Odznaczenia:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w długoletniej działalności radiowej (2000)
- Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2007)[5]
- ↑ Stefania Grodzieńska we wspomnieniach Heleny Birenbaum
- ↑ Magda Koralewska, Małe wspomnienie o osobie, o której dziś usłyszałam po raz pierwszy, Beit Kraków
- ↑ dżek, PAP: Zmarła Stefania Grodzieńska. Gazeta.pl, 28 kwietnia 2010. [dostęp 28 kwietnia 2010].
- ↑ Stefania Grodzieńska spoczęła na Powązkach. wp.pl, 4 maja 2010. [dostęp 4 maja 2010].
- ↑ 60-lecia Teatru Syrena w Warszawie. gazeta.pl, 14 grudnia 2007. [dostęp 16 grudnia 2012].
Linki zewnętrzne
- Stefania Grodzieńska w bazie IMDb (ang.)
- Stefania Grodzieńska w bazie Filmweb
- Stefania Grodzieńska w bazie filmpolski.pl
- Szablon:E-teatr
- Mieszkańcy getta warszawskiego
- Polscy publicyści
- Polscy satyrycy
- Polskie aktorki teatralne
- Laureaci nagrody Hiacynt
- Mistrzowie Mowy Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 2010
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie