Ginekologia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Specjalizować się w ginekologii mogą absolwenci KIERUNKU, a nie WYDZIAŁU lekarskiego. To jest zasadnicza różnica np. w przypadku GUMed-u w Gdańsku.
red., -polonocentryzm: kandydaci na ginekologów nie są szkoleni wyłącznie w Polsce
Linia 3: Linia 3:
'''Ginekologia''' – dziedzina [[medycyna|medycyny]] zajmująca się [[profilaktyka zdrowotna|profilaktyką]] i leczeniem [[choroba|chorób]] [[żeński układ płciowy|żeńskiego układu płciowego]]. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: [[zaburzenia miesiączkowania]], stany zapalne [[Pochwa człowieka|pochwy]], [[antykoncepcja]], [[niepłodność]], [[nowotwór|nowotwory]] narządów rodnych. Ściśle związana z [[Położnictwo|położnictwem]].
'''Ginekologia''' – dziedzina [[medycyna|medycyny]] zajmująca się [[profilaktyka zdrowotna|profilaktyką]] i leczeniem [[choroba|chorób]] [[żeński układ płciowy|żeńskiego układu płciowego]]. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: [[zaburzenia miesiączkowania]], stany zapalne [[Pochwa człowieka|pochwy]], [[antykoncepcja]], [[niepłodność]], [[nowotwór|nowotwory]] narządów rodnych. Ściśle związana z [[Położnictwo|położnictwem]].


Badaniu ginekologicznemu powinna poddać się każda kobieta, która ukończyła 16 rok życia lub rozpoczęła współżycie. Takie badanie powinno składać się z następujących elementów:
Jest to specjalizacja medyczna, którą może zrobić każdy absolwent kierunku lekarskiego po odbyciu stażu i zdaniu egzaminu LEP. Specjalizacja z położnictwa i ginekologii (jedna specjalizacja) trwa 6,5 roku i kończy się egzaminem specjalizacyjnym<ref>http://web.archive.org/web/20111025165300/http://www.cmkp.edu.pl/programy_pdf/Poloznictwo%20i%20ginekologia.pdf Program specjalizacji</ref>.

Badaniu ginekologicznemu powinna poddać się każda kobieta, która ukończyła 16 rok życia lub rozpoczęła współżycie.

Badanie ginekologiczne (jak każde badanie lekarskie) powinno składać się z następujących elementów:


* zebranie wywiadu dotyczącego objawów i schorzeń występujących w przeszłości i w rodzinie (np. nowotworów), a także (specyficzne tylko dla badania ginekologicznego) dane dotyczące cyklu miesiączkowego (wiek [[menarche]], data pierwszego dnia ostatniej miesiączki, długość cyklu, jego regularność), informacje na temat [[seks|współżycia]] (bolesność, suchość pochwy, krwawienia po stosunku) czy występowania innych niepokojących objawów (upławy, krwawienia, ból). Ważne jest też uzyskanie informacji na temat wykonywania przez pacjentkę badań przesiewowych w kierunku [[rak szyjki macicy|raka szyjki macicy]] i [[rak sutka|raka sutka]].
* zebranie wywiadu dotyczącego objawów i schorzeń występujących w przeszłości i w rodzinie (np. nowotworów), a także (specyficzne tylko dla badania ginekologicznego) dane dotyczące cyklu miesiączkowego (wiek [[menarche]], data pierwszego dnia ostatniej miesiączki, długość cyklu, jego regularność), informacje na temat [[seks|współżycia]] (bolesność, suchość pochwy, krwawienia po stosunku) czy występowania innych niepokojących objawów (upławy, krwawienia, ból). Ważne jest też uzyskanie informacji na temat wykonywania przez pacjentkę badań przesiewowych w kierunku [[rak szyjki macicy|raka szyjki macicy]] i [[rak sutka|raka sutka]].
* badanie [[gruczoł mlekowy człowieka|piersi]] - powinno być wykonywane przy każdej wizycie. Młode kobiety powinny okresowo wykonywać badanie USG sutka, natomiast po 40 roku życia [[mammografia|mammografię]]. Lekarz ginekolog powinien nauczyć i skontrolować prawidłowe wykonywanie przez kobietę samobadania piersi.
* badanie [[gruczoł mlekowy człowieka|piersi]] powinno być wykonywane przy każdej wizycie. Młode kobiety powinny okresowo wykonywać badanie USG sutka, natomiast po 40 roku życia [[mammografia|mammografię]]. Lekarz ginekolog powinien nauczyć i skontrolować prawidłowe wykonywanie przez kobietę samobadania piersi.
* badanie pacjentki - stricte ginekologiczne, którego elementami będzie badanie palpacyjne przez powłoki brzuszne narządów miednicy; badanie wewnętrzne tzw. dwuręczne (badanie jedną ręką przez pochwę, druga na powłokach brzusznych) mające ocenić szyjkę macicy, macicę i ewentualnie inne patologie w miednicy mniejszej; badanie tarczy [[szyjka macicy|szyjki macicy]] (w tym celu zakłada się pacjentce wziernik dopochwowy).
* badanie pacjentki stricte ginekologiczne, którego elementami będzie badanie palpacyjne przez powłoki brzuszne narządów miednicy; badanie wewnętrzne tzw. dwuręczne (badanie jedną ręką przez pochwę, druga na powłokach brzusznych) mające ocenić szyjkę macicy, macicę i ewentualnie inne patologie w miednicy mniejszej; badanie tarczy [[szyjka macicy|szyjki macicy]] (w tym celu zakłada się pacjentce wziernik dopochwowy).
* w razie konieczności zlecenie badań dodatkowych, np. laboratoryjnych i obrazowych.
* w razie konieczności zlecenie badań dodatkowych, np. laboratoryjnych i obrazowych.
Ginekologia jest specjalizacją medyczną, którą w Polsce może zrobić każdy absolwent kierunku lekarskiego po odbyciu stażu i zdaniu [[Lekarski Egzamin Końcowy|Lekarskiego Egzaminu Końcowego]]. Specjalizacja z położnictwa i ginekologii (jedna specjalizacja) trwa 6,5 roku i kończy się egzaminem specjalizacyjnym<ref>http://web.archive.org/web/20111025165300/http://www.cmkp.edu.pl/programy_pdf/Poloznictwo%20i%20ginekologia.pdf Program specjalizacji</ref>.

{{Przypisy}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 20: Linia 15:
* [[urologia]]
* [[urologia]]
* [[seksuologia]]
* [[seksuologia]]

{{Przypisy}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 15:52, 12 maj 2017

Wziernik dopochwowy
Rycina z 1822 roku przedstawiająca badanie ginekologiczne

Ginekologia – dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja, niepłodność, nowotwory narządów rodnych. Ściśle związana z położnictwem.

Badaniu ginekologicznemu powinna poddać się każda kobieta, która ukończyła 16 rok życia lub rozpoczęła współżycie. Takie badanie powinno składać się z następujących elementów:

  • zebranie wywiadu dotyczącego objawów i schorzeń występujących w przeszłości i w rodzinie (np. nowotworów), a także (specyficzne tylko dla badania ginekologicznego) dane dotyczące cyklu miesiączkowego (wiek menarche, data pierwszego dnia ostatniej miesiączki, długość cyklu, jego regularność), informacje na temat współżycia (bolesność, suchość pochwy, krwawienia po stosunku) czy występowania innych niepokojących objawów (upławy, krwawienia, ból). Ważne jest też uzyskanie informacji na temat wykonywania przez pacjentkę badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy i raka sutka.
  • badanie piersi – powinno być wykonywane przy każdej wizycie. Młode kobiety powinny okresowo wykonywać badanie USG sutka, natomiast po 40 roku życia mammografię. Lekarz ginekolog powinien nauczyć i skontrolować prawidłowe wykonywanie przez kobietę samobadania piersi.
  • badanie pacjentki – stricte ginekologiczne, którego elementami będzie badanie palpacyjne przez powłoki brzuszne narządów miednicy; badanie wewnętrzne tzw. dwuręczne (badanie jedną ręką przez pochwę, druga na powłokach brzusznych) mające ocenić szyjkę macicy, macicę i ewentualnie inne patologie w miednicy mniejszej; badanie tarczy szyjki macicy (w tym celu zakłada się pacjentce wziernik dopochwowy).
  • w razie konieczności zlecenie badań dodatkowych, np. laboratoryjnych i obrazowych.

Ginekologia jest specjalizacją medyczną, którą w Polsce może zrobić każdy absolwent kierunku lekarskiego po odbyciu stażu i zdaniu Lekarskiego Egzaminu Końcowego. Specjalizacja z położnictwa i ginekologii (jedna specjalizacja) trwa 6,5 roku i kończy się egzaminem specjalizacyjnym[1].

Zobacz też

Linki zewnętrzne