Port wojenny Hel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
|||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
== Położenie == |
== Położenie == |
||
Port wojenny jest położony w południowej części [[Mierzeja Helska|Mierzei Helskiej]], przy zachodniej stronie cypla mierzei, przy wschodnim wybrzeżu [[Zatoka Pucka|Zatoki Puckiej]]. Port wojenny znajduje się na zachód od układu miejskiego Helu oraz na północny zachód od [[port Hel|portu morskiego Hel]]. |
Port wojenny jest położony w południowej części [[Mierzeja Helska|Mierzei Helskiej]], przy zachodniej stronie cypla mierzei, przy wschodnim wybrzeżu [[Zatoka Pucka|Zatoki Puckiej]]. Port wojenny znajduje się na zachód od układu miejskiego Helu oraz na północny zachód od [[port morski Hel|portu morskiego Hel]]. |
||
Zachodni falochron portu przebiega w osi tzw. Helskiego Haku, na wysokości którego znajdowała się pierwsza osada helska, tzw. Stary Hel. |
Zachodni falochron portu przebiega w osi tzw. Helskiego Haku, na wysokości którego znajdowała się pierwsza osada helska, tzw. Stary Hel. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
W 1931 |
W 1931 r. została rozpoczęto budowa portu wojennego, którą zajęło się konsorcjum polsko-francuskie. Projekt portu został opracowany przez Włodzimierza Szawernowskiego. Do 1939 r. zbudowano basen o wymiarach 400 × 300 m z nabrzeżem obsługowym o szerokości 45 m. Wokół portu powstała infrastruktura portowa na potrzeby bazy morskiej. W odległości 1,5 km od portu w kierunku północnym została zbudowana podziemna [[elektrownia]]. Także na północ w pobliskim lesie powstały schrony amunicyjne, minowe oraz torpedowe. Dalej na zachód od schronów zostały zbudowane podziemne zbiorniki paliwa, połączone z nadbrzeżem portu za pomocą rurociągu<ref name="Witschenbach">{{cytuj stronę|url=http://www.militariahel.private.pl/port.html|tytuł=Port Marynarki Wojennej|nazwisko=Witschenbach|imię=Marcin|praca=Helskie Militaria|język=pl|data dostępu=2010-02-26}}</ref><ref name="Bliza">{{cytuj książkę|autor=Stowarzyszenie "Przyjaciele Helu"|tytuł=Przewodnik po Helu|wydawca=Helska Bliza|isbn=8389568055}}</ref>. |
||
Po II wojnie światowej port był modernizowany. Powstał m.in. następny basen z główką wejściową. Na nabrzeżu portowym został umieszczony kuter pościgowy |
Po II wojnie światowej port był modernizowany. Powstał m.in. następny basen z główką wejściową. Na nabrzeżu portowym został umieszczony kuter pościgowy [[ORP Batory|„Batory”]], na którym w nocy z 1 na 2 października 1939 r. szesnastu obrońców Helu przełamało potrójną blokadę okrętów niemieckich. Następnie przedostali się do portu [[Klintehamn]] na [[Gotlandia|Gotlandii]]. Kuter jest obecnie najstarszym zachowanym polskim okrętem<ref name="Witschenbach"/><ref name="Bliza"/>. |
||
Tuż za portem znajduje się wrak zwodowanego w 1951 r. w ZSRR niszczyciela |
Tuż za portem znajduje się wrak zwodowanego w 1951 r. w ZSRR niszczyciela „Skoryj”, który od 1958 r. służył w polskie Marynarce Wojennej. Nosił on wtedy nazwę swojego przedwojennego poprzednika [[ORP Wicher (1949)|ORP „Wicher”]]<ref name="Bliza"/>. |
||
W 1969 garnizon Hel został odznaczony [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari]] ''w 30 rocznicę bohaterskiej obrony przed hitlerowskim najeźdźcą''<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Kazimierz Madej (generał)|Kazimierz Madej]] | tytuł = Polskie symbole wojskowe 1943-1978 | wydawca = [[Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej]] | miejsce = Warszawa | data = 1980 | strony = 164 | isbn = 83-11-06410-5}}</ref>. |
W 1969 r. garnizon Hel został odznaczony [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari]] ''w 30 rocznicę bohaterskiej obrony przed hitlerowskim najeźdźcą''<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Kazimierz Madej (generał)|Kazimierz Madej]] | tytuł = Polskie symbole wojskowe 1943-1978 | wydawca = [[Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej]] | miejsce = Warszawa | data = 1980 | strony = 164 | isbn = 83-11-06410-5}}</ref>. |
||
31 grudnia 2007 |
31 grudnia 2007 r. sformowano oddział Punkt Bazowania Hel, który przejął zadania Komendy Portu Wojennego Hel<ref name="3FLO">{{cytuj stronę|url=http://www.3fo.mw.mil.pl/index.php?akcja=komenda_hel|tytuł=Punkt Bazowania Hel|opublikowany=3 Flotylla Okrętów|język=pl|data dostępu=2010-02-26}}</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 09:26, 17 lut 2018
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
{{{miejscowość}}} |
| Typ portu | |
| Data powstania |
1931 |
| Adres bosmanatu |
{{{adres bosmanatu}}} |
| Dopuszczalne zanurzenie |
{{{dopuszczalne zanurzenie}}} |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Port wojenny Hel – polski port wojenny nad Morzem Bałtyckim, w południowej części Mierzei Helskiej, położony w woj. pomorskim, w Helu. Obecnie port jest jedną z baz Marynarki Wojennej. Zarządza nim oddział logistyczny Punkt Bazowania Hel, który zabezpiecza funkcjonowanie jednostek w garnizonach Hel i Władysławowo[1]. Jednostka ta wchodzi w skład 3. Flotylli Okrętów.
Położenie
Port wojenny jest położony w południowej części Mierzei Helskiej, przy zachodniej stronie cypla mierzei, przy wschodnim wybrzeżu Zatoki Puckiej. Port wojenny znajduje się na zachód od układu miejskiego Helu oraz na północny zachód od portu morskiego Hel.
Zachodni falochron portu przebiega w osi tzw. Helskiego Haku, na wysokości którego znajdowała się pierwsza osada helska, tzw. Stary Hel.
Historia
W 1931 r. została rozpoczęto budowa portu wojennego, którą zajęło się konsorcjum polsko-francuskie. Projekt portu został opracowany przez Włodzimierza Szawernowskiego. Do 1939 r. zbudowano basen o wymiarach 400 × 300 m z nabrzeżem obsługowym o szerokości 45 m. Wokół portu powstała infrastruktura portowa na potrzeby bazy morskiej. W odległości 1,5 km od portu w kierunku północnym została zbudowana podziemna elektrownia. Także na północ w pobliskim lesie powstały schrony amunicyjne, minowe oraz torpedowe. Dalej na zachód od schronów zostały zbudowane podziemne zbiorniki paliwa, połączone z nadbrzeżem portu za pomocą rurociągu[2][3].
Po II wojnie światowej port był modernizowany. Powstał m.in. następny basen z główką wejściową. Na nabrzeżu portowym został umieszczony kuter pościgowy „Batory”, na którym w nocy z 1 na 2 października 1939 r. szesnastu obrońców Helu przełamało potrójną blokadę okrętów niemieckich. Następnie przedostali się do portu Klintehamn na Gotlandii. Kuter jest obecnie najstarszym zachowanym polskim okrętem[2][3].
Tuż za portem znajduje się wrak zwodowanego w 1951 r. w ZSRR niszczyciela „Skoryj”, który od 1958 r. służył w polskie Marynarce Wojennej. Nosił on wtedy nazwę swojego przedwojennego poprzednika ORP „Wicher”[3].
W 1969 r. garnizon Hel został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari w 30 rocznicę bohaterskiej obrony przed hitlerowskim najeźdźcą[4].
31 grudnia 2007 r. sformowano oddział Punkt Bazowania Hel, który przejął zadania Komendy Portu Wojennego Hel[1].
Przypisy
- ↑ a b Punkt Bazowania Hel. 3 Flotylla Okrętów. [dostęp 2010-02-26]. (pol.).
- ↑ a b Marcin Witschenbach: Port Marynarki Wojennej. [w:] Helskie Militaria [on-line]. [dostęp 2010-02-26]. (pol.).
- ↑ a b c Stowarzyszenie "Przyjaciele Helu": Przewodnik po Helu. Helska Bliza. ISBN 83-89568-05-5.
- ↑ Kazimierz Madej: Polskie symbole wojskowe 1943-1978. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1980, s. 164. ISBN 83-11-06410-5.
| Porty morskie | |
|---|---|
| Miejscowości z przystaniami morskimi | |
| Porty wojenne |
