Ustawa Wilczka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
-kursywa w cudzysłowach, -linki do dat, układ informacji |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|wikiźródła = |
|wikiźródła = |
||
}} |
}} |
||
'''Ustawa Wilczka''' – potoczne określenie |
'''Ustawa Wilczka''' – potoczne określenie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej opracowanej według projektu ministra przemysłu [[Mieczysław Wilczek|Mieczysława Wilczka]] i premiera [[Mieczysław Rakowski|Mieczysława Rakowskiego]] uchwalonej przez [[Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IX kadencji|Sejm PRL IX kadencji]]. Ustawa obowiązywała od 1 stycznia 1989 do 31 grudnia 2000 i regulowała w sposób liberalny [[działalność gospodarcza|działalność gospodarczą]]. |
||
Ustawa zalegalizowała prywatną działalność gospodarczą |
Ustawa zalegalizowała prywatną działalność gospodarczą. Funkcjonowała na zasadach: „co nie jest zakazane, jest dozwolone” i „pozwólcie działać” (z [[fr.]] laissez faire, laissez passer). Po kilku [[nowelizacja]]ch została zastąpiona ustawą – [[Prawo działalności gospodarczej]], która weszła w życie 1 stycznia 2001<ref>Ustawa – Prawo działalności gospodarczej z dnia 19 listopada 1999 r. ({{Dziennik Ustaw|3=1178|1999|101}} ze zm.).</ref>. |
||
Pierwotnie ustawa składała się z 54 [[Artykuł (prawo)|artykułów]], usystematyzowanych w 6 rozdziałów<ref>Art. 11 ustawy Wilczka.</ref>. |
|||
== Statystyka == |
|||
Tekst ustawy zawiera 6 [[rozdział]]ów. Ustawa składała się ze 54 [[artykuł (prawo)|artykułów]] i 11 [[koncesja|koncesji]]<ref>Dz. U. z 1988 r. Nr 41, poz. 324, art. 11</ref>. Zgodnie z ustawą, uzyskania koncesji wymagało podjęcie działalności gospodarczej w zakresie: |
|||
== Działalność koncesjonowana == |
|||
⚫ | |||
Zgodnie z ustawą, uzyskania [[Koncesja|koncesji]] wymagało podjęcie działalności gospodarczej w zakresie: |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
W późniejszym czasie liczba działalności koncesjonowanej wzrosła z 11 do 24. |
W późniejszym czasie liczba działalności koncesjonowanej wzrosła z 11 do 24. |
||
== Nowelizacje == |
== Nowelizacje == |
||
Ustawę [[nowelizacja|znowelizowano]] wielokrotnie (i wprowadzono zmiany aż 40 razy). Większymi nowelizacjami były ustawy: z 6 kwietnia 1990<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1990|numer=26|pozycja=149}}</ref>, z 16 października 1991<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1991|numer=107|pozycja=460}}</ref> i z 16 lutego 1996<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1996|numer=41|pozycja=177}}</ref>. Większość zmian prowadziła do ograniczenia [[wolność gospodarcza|wolności gospodarczej]]. |
|||
Ustawę [[nowelizacja|znowelizowano]] wielokrotnie (i wprowadzono zmiany aż 40 razy). |
|||
Większe nowelizacje: |
|||
* Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. z 1990 r. Nr 26, poz. 149)<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1990|numer=26|pozycja=149}}</ref>. |
|||
* Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. z 1991 r. Nr 107, poz. 460)<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1991|numer=107|pozycja=460}}</ref>. |
|||
* Ustawa z dnia 16 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. z 1996 r. Nr 41, poz. 177)<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1996|numer=41|pozycja=177}}</ref>. |
|||
Większość zmian prowadziła do ograniczenia [[wolność gospodarcza|wolności gospodarczej]]. |
|||
== Tło historyczne == |
== Tło historyczne == |
||
⚫ | |||
=== PRL w latach 80. === |
|||
W 1981 roku [[Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego|rząd gen. Jaruzelskiego]] poinformował [[Klub Paryski]] o wstrzymaniu spłat zadłużenia zagranicznego w wysokości 25,5 miliardów [[Dolar amerykański|USD]] oraz 3,1 miliardów [[Rubel transferowy|rubli transferowych]] (ok. 2,5 miliard USD)<ref name="wprost">{{Cytuj stronę | url = https://www.wprost.pl/85845/- | tytuł = Gra w Gierki | opublikowany = Wprost | data = 2006}}</ref> z powodu niewypłacalności PRL<ref name="gw">[http://archive.is/qsxU ''Długie długi Gierka.''] [[Gazeta Wyborcza]], 2009-04-02.</ref>, co w konsekwencji powodowało jego dalszy wzrost. |
|||
⚫ | Lata 80. XX wieku były dla Polski latami [[Kryzys gospodarczy|kryzysu gospodarczego]]. Wraz ze spadkiem dynamiki [[Wzrost gospodarczy|wzrostu gospodarczego]] od drugiej połowy lat 70. i rosnącym [[Zadłużenie zagraniczne PRL|zadłużeniem zagranicznym]] (ok. 24 mld dolarów) pogarszała się sytuacja gospodarcza w kraju. 1 lipca 1980 władze ogłosiły podwyżki cen żywności. Było to bezpośrednim impulsem do wybuchu masowych strajków w [[Sierpień 1980|lipcu i sierpniu 1980]], które zakończyły się podpisaniem [[Porozumienia sierpniowe|porozumień społecznych]], w których zaakceptowano postulaty protestujących robotników, m.in. zgoda na tworzenie [[związki zawodowe|związków zawodowych]]. |
||
W 1981 wprowadzono [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stan wojenny]], co jeszcze bardziej zaszkodziło gospodarce. Po zniesieniu stanu wojennego wprowadzano od 1982 nieskutecznie reformę gospodarczą. |
W 1981 roku [[Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego|rząd gen. Jaruzelskiego]] poinformował [[Klub Paryski]] o wstrzymaniu spłat zadłużenia zagranicznego w wysokości 25,5 miliardów [[Dolar amerykański|USD]] oraz 3,1 miliardów [[Rubel transferowy|rubli transferowych]] (ok. 2,5 miliard USD)<ref name="wprost">{{Cytuj stronę | url = https://www.wprost.pl/85845/- | tytuł = Gra w Gierki | opublikowany = Wprost | data = 2006}}</ref> z powodu niewypłacalności PRL<ref name="gw">[http://archive.is/qsxU ''Długie długi Gierka.''] [[Gazeta Wyborcza]], 2009-04-02.</ref>, co w konsekwencji powodowało jego dalszy wzrost. W 1981 wprowadzono [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stan wojenny]], co jeszcze bardziej zaszkodziło gospodarce. Po zniesieniu stanu wojennego wprowadzano od 1982 nieskutecznie reformę gospodarczą. |
||
{{Zobacz też|I etap reformy gospodarczej|II etap reformy gospodarczej|Referendum 1987}} |
{{Zobacz też|I etap reformy gospodarczej|II etap reformy gospodarczej|Referendum 1987}} |
||
=== Gospodarka Polski Ludowej === |
|||
== Charakterystyka gospodarki == |
|||
[[Gospodarka Polski Ludowej]] była ściśle związana z |
[[Gospodarka Polski Ludowej]] była ściśle związana z ustrojem panującym w [[Polska Ludowa|Polsce Ludowej]] w latach 1945–1989, wzorowanym na rozwiązaniach radzieckich. Główną jego cechą było podporządkowanie [[Gospodarka|gospodarki]] celom politycznym<ref name="Encyklopedia PWN">[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/4575023/polska-gospodarka.html ''Polska. Gospodarka.''] Wydawnictwo Naukowe PWN.</ref>. Gospodarka oparta była w tym okresie na społecznej własności środków produkcji, co umożliwiało [[Gospodarka planowa|centralne planowanie]] – tworzono [[Państwowe Gospodarstwo Rolne|państwowe gospodarstwa rolne]] (PGR), wprowadzono [[Centrala Handlu Zagranicznego|państwowy monopol w handlu zagranicznym]]. |
||
⚫ | [[Rozwój gospodarczy]] opierał się na dokonanych zasadniczych reformach społecznych. Zasadniczym narzędziem sprawowania kontroli nad gospodarką był system [[Plany gospodarcze w Polsce|planów gospodarczych]]{{r|Encyklopedia PWN}}. Szczególne znaczenie miał przy tym [[Plan trzyletni|plan 3-letni]] (1947–1949) – [[Reforma rolna w Polsce (1944)|reforma rolna]], [[nacjonalizacja przemysłu]] i zasiedlanie tzw. [[Ziemie Odzyskane|Ziem Odzyskanych]]. Wprowadzano plany wieloletnie, m.in. plan 3-letni (1947–1949) – odbudowy gospodarczej, [[Plan sześcioletni|plan 6-letni]] (1950–1955) – rozwoju gospodarczego i budowy podstaw socjalizmu oraz plany pięcioletnie z [[I plan pięcioletni (Polska)|1956–1960]] – o kontynuowaniu polityki uprzemysłowienia, [[II plan pięcioletni (Polska)|1961–1965]] – o dalszym rozwoju gospodarki narodowej, [[III plan pięcioletni (Polska)|1966–1970]] – o kontynuacji polityki industrialnej kraju. |
||
Gospodarka oparta była w tym okresie na społecznej własności środków produkcji, co umożliwiało [[Gospodarka planowa|centralne planowanie]] – tworzono [[Państwowe Gospodarstwo Rolne|państwowe gospodarstwa rolne]] (PGR), wprowadzono [[Centrala Handlu Zagranicznego|państwowy monopol w handlu zagranicznym]]. |
|||
[[Rozwój gospodarczy]] opierał się na dokonanych zasadniczych reformach społecznych. Zasadniczym narzędziem sprawowania kontroli nad gospodarką był system [[Plany gospodarcze w Polsce|planów gospodarczych]]{{r|Encyklopedia PWN}}. Szczególne znaczenie miał przy tym [[Plan trzyletni|plan 3-letni]] (1947–1949) – [[Reforma rolna w Polsce (1944)|reforma rolna]], [[nacjonalizacja przemysłu]] i zasiedlanie tzw. [[Ziemie Odzyskane|Ziem Odzyskanych]]. |
|||
⚫ | |||
{{Zobacz też|Plany gospodarcze w Polsce#Plany gospodarcze w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|o1=Plany gospodarcze PRL|Organy zarządzania gospodarką w PRL|Zadłużenie krajowe PRL}} |
{{Zobacz też|Plany gospodarcze w Polsce#Plany gospodarcze w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|o1=Plany gospodarcze PRL|Organy zarządzania gospodarką w PRL|Zadłużenie krajowe PRL}} |
||
== Okoliczności uchwalenia |
=== Okoliczności uchwalenia === |
||
Sytuacja społeczno-gospodarcza pod koniec lat 80. XX wieku wymagała radykalnych i natychmiastowych zmian. Rządzący zdawali sobie sprawę z narastającego niezadowolenia społecznego i obawiali się aby nie doszło do rozruchów na tle gospodarczym. [[Nomenklatura (polityka)|Nomenklatura]] była świadoma tego, że społeczeństwo nie wierzy w proponowane przez nią reformy. |
Sytuacja społeczno-gospodarcza pod koniec lat 80. XX wieku wymagała radykalnych i natychmiastowych zmian. Rządzący zdawali sobie sprawę z narastającego niezadowolenia społecznego i obawiali się aby nie doszło do rozruchów na tle gospodarczym. [[Nomenklatura (polityka)|Nomenklatura]] była świadoma tego, że społeczeństwo nie wierzy w proponowane przez nią reformy. |
||
== Skutki gospodarcze |
=== Skutki gospodarcze === |
||
Ustawa pozwoliła Polsce przejść od [[gospodarka niedoboru|gospodarki niedoboru]] do [[gospodarka wolnorynkowa|gospodarki wolnorynkowej]] i dokonać cudu gospodarczego końca XX wieku<ref>[http://wiadomosci.onet.pl/kraj/ustawa-wilczka-czyli-wolnosc-gospodarcza-zawarta-na-trzech-stronach/0pxvd Ustawa Wilczka, czyli wolność gospodarcza zawarta na trzech stronach]</ref>. Ustawa umożliwiła każdemu obywatelowi PRL podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej na równych prawach, co m.in. spowodowało aktywizację drobnych przedsiębiorców. W połączeniu z zastąpieniem [[gospodarka planowa|gospodarki planowej]] centralnie sterowanej systemem |
Ustawa pozwoliła Polsce przejść od [[gospodarka niedoboru|gospodarki niedoboru]] do [[gospodarka wolnorynkowa|gospodarki wolnorynkowej]] i dokonać cudu gospodarczego końca XX wieku<ref>[http://wiadomosci.onet.pl/kraj/ustawa-wilczka-czyli-wolnosc-gospodarcza-zawarta-na-trzech-stronach/0pxvd Ustawa Wilczka, czyli wolność gospodarcza zawarta na trzech stronach]</ref>. Ustawa umożliwiła każdemu obywatelowi PRL podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej na równych prawach, co m.in. spowodowało aktywizację drobnych przedsiębiorców. W połączeniu z zastąpieniem [[gospodarka planowa|gospodarki planowej]] centralnie sterowanej systemem gospodarki wolnorynkowej w efekcie zaowocowała dużą dynamiką gospodarczą na samym początku lat 90. XX wieku. |
||
Fragmenty: |
|||
: |
: Art. 1 „Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa”. |
||
: |
: Art. 4 „Podmioty gospodarcze mogą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywać czynności i działań, które nie są przez prawo zabronione”. |
||
== Opinie niektórych ekonomistów == |
== Opinie niektórych ekonomistów == |
||
* [[Andrzej Sadowski (ekonomista)|Andrzej Sadowski]]: ''Ustawa Mieczysława Wilczka jest do tej pory niedoścignionym wzorem ustawy, dającej najwięcej wolności gospodarczej polskim przedsiębiorcom. Co jest zaskakujące, jest zgodna z polskimi zobowiązaniami wobec UE''<ref>[http://www.wprost.pl/ar/148698/Sadowski-wprowadzmy-ustawe-Wilczka/ ''Sadowski: wprowadźmy ustawę Wilczka''].</ref>. |
* [[Andrzej Sadowski (ekonomista)|Andrzej Sadowski]]: ''Ustawa Mieczysława Wilczka jest do tej pory niedoścignionym wzorem ustawy, dającej najwięcej wolności gospodarczej polskim przedsiębiorcom. Co jest zaskakujące, jest zgodna z polskimi zobowiązaniami wobec UE''<ref>[http://www.wprost.pl/ar/148698/Sadowski-wprowadzmy-ustawe-Wilczka/ ''Sadowski: wprowadźmy ustawę Wilczka''].</ref>. |
||
Linia 92: | Linia 84: | ||
== Wyróżnienia == |
== Wyróżnienia == |
||
29 grudnia 2008 [[Centrum im. Adama Smitha]] – instytut działający na rzecz wolnego rynku, uhonorował Mieczysława Wilczka tytułem |
29 grudnia 2008 [[Centrum im. Adama Smitha]] – instytut działający na rzecz wolnego rynku, uhonorował Mieczysława Wilczka tytułem „Jego Przedsiębiorczości”<ref>[http://www.asme.pl/123067572592445.shtml TV ASME: Przywrócić ustawę Wilczka! – Centrum Adama Smitha].</ref>. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 12:13, 13 kwi 2018
Nazwa potoczna |
Ustawa Wilczka |
---|---|
Państwo | {{{państwo}}} |
Data wydania |
24 grudnia 1988 |
Miejsce publikacji | |
Data wejścia w życie |
1 stycznia 1989 |
Rodzaj aktu | |
Przedmiot regulacji | |
Status |
uchylony |
Utrata mocy obowiązującej z dniem |
2 stycznia 2001 |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Ustawa Wilczka – potoczne określenie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej opracowanej według projektu ministra przemysłu Mieczysława Wilczka i premiera Mieczysława Rakowskiego uchwalonej przez Sejm PRL IX kadencji. Ustawa obowiązywała od 1 stycznia 1989 do 31 grudnia 2000 i regulowała w sposób liberalny działalność gospodarczą.
Ustawa zalegalizowała prywatną działalność gospodarczą. Funkcjonowała na zasadach: „co nie jest zakazane, jest dozwolone” i „pozwólcie działać” (z fr. laissez faire, laissez passer). Po kilku nowelizacjach została zastąpiona ustawą – Prawo działalności gospodarczej, która weszła w życie 1 stycznia 2001[1].
Pierwotnie ustawa składała się z 54 artykułów, usystematyzowanych w 6 rozdziałów[2].
Działalność koncesjonowana
Zgodnie z ustawą, uzyskania koncesji wymagało podjęcie działalności gospodarczej w zakresie:
- wydobywania kopalin podlegających prawu górniczemu oraz poszukiwania złóż tych kopalin
- przetwórstwa i obrotu metalami szlachetnymi i kamieniami szlachetnymi
- wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją
- wytwarzania środków farmaceutycznych, odurzających i psychotropowych, artykułów sanitarnych oraz substancji trujących
- wyrobu, oczyszczania i odwadniania spirytusu oraz wydzielania spirytusu z innego wytworu, a także wyrobu wódek
- wytwarzania wyrobów tytoniowych
- transportu morskiego, lotniczego oraz wykonywania innych usług lotniczych
- prowadzenia aptek
- obrotu z zagranicą towarami i usługami, określonymi w drodze rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą
- obrotu dobrami kultury powstałymi przed 9 maja 1945 r.
- usług ochrony osób i mienia, detektywistycznych oraz w sprawach paszportowych.
W późniejszym czasie liczba działalności koncesjonowanej wzrosła z 11 do 24.
Nowelizacje
Ustawę znowelizowano wielokrotnie (i wprowadzono zmiany aż 40 razy). Większymi nowelizacjami były ustawy: z 6 kwietnia 1990[3], z 16 października 1991[4] i z 16 lutego 1996[5]. Większość zmian prowadziła do ograniczenia wolności gospodarczej.
Tło historyczne
PRL w latach 80.
Lata 80. XX wieku były dla Polski latami kryzysu gospodarczego. Wraz ze spadkiem dynamiki wzrostu gospodarczego od drugiej połowy lat 70. i rosnącym zadłużeniem zagranicznym (ok. 24 mld dolarów) pogarszała się sytuacja gospodarcza w kraju. 1 lipca 1980 władze ogłosiły podwyżki cen żywności. Było to bezpośrednim impulsem do wybuchu masowych strajków w lipcu i sierpniu 1980, które zakończyły się podpisaniem porozumień społecznych, w których zaakceptowano postulaty protestujących robotników, m.in. zgoda na tworzenie związków zawodowych.
W 1981 roku rząd gen. Jaruzelskiego poinformował Klub Paryski o wstrzymaniu spłat zadłużenia zagranicznego w wysokości 25,5 miliardów USD oraz 3,1 miliardów rubli transferowych (ok. 2,5 miliard USD)[6] z powodu niewypłacalności PRL[7], co w konsekwencji powodowało jego dalszy wzrost. W 1981 wprowadzono stan wojenny, co jeszcze bardziej zaszkodziło gospodarce. Po zniesieniu stanu wojennego wprowadzano od 1982 nieskutecznie reformę gospodarczą.
- Zobacz też:
Gospodarka Polski Ludowej
Gospodarka Polski Ludowej była ściśle związana z ustrojem panującym w Polsce Ludowej w latach 1945–1989, wzorowanym na rozwiązaniach radzieckich. Główną jego cechą było podporządkowanie gospodarki celom politycznym[8]. Gospodarka oparta była w tym okresie na społecznej własności środków produkcji, co umożliwiało centralne planowanie – tworzono państwowe gospodarstwa rolne (PGR), wprowadzono państwowy monopol w handlu zagranicznym.
Rozwój gospodarczy opierał się na dokonanych zasadniczych reformach społecznych. Zasadniczym narzędziem sprawowania kontroli nad gospodarką był system planów gospodarczych[8]. Szczególne znaczenie miał przy tym plan 3-letni (1947–1949) – reforma rolna, nacjonalizacja przemysłu i zasiedlanie tzw. Ziem Odzyskanych. Wprowadzano plany wieloletnie, m.in. plan 3-letni (1947–1949) – odbudowy gospodarczej, plan 6-letni (1950–1955) – rozwoju gospodarczego i budowy podstaw socjalizmu oraz plany pięcioletnie z 1956–1960 – o kontynuowaniu polityki uprzemysłowienia, 1961–1965 – o dalszym rozwoju gospodarki narodowej, 1966–1970 – o kontynuacji polityki industrialnej kraju.
- Zobacz też:
Okoliczności uchwalenia
Sytuacja społeczno-gospodarcza pod koniec lat 80. XX wieku wymagała radykalnych i natychmiastowych zmian. Rządzący zdawali sobie sprawę z narastającego niezadowolenia społecznego i obawiali się aby nie doszło do rozruchów na tle gospodarczym. Nomenklatura była świadoma tego, że społeczeństwo nie wierzy w proponowane przez nią reformy.
Skutki gospodarcze
Ustawa pozwoliła Polsce przejść od gospodarki niedoboru do gospodarki wolnorynkowej i dokonać cudu gospodarczego końca XX wieku[9]. Ustawa umożliwiła każdemu obywatelowi PRL podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej na równych prawach, co m.in. spowodowało aktywizację drobnych przedsiębiorców. W połączeniu z zastąpieniem gospodarki planowej centralnie sterowanej systemem gospodarki wolnorynkowej w efekcie zaowocowała dużą dynamiką gospodarczą na samym początku lat 90. XX wieku.
Fragmenty:
- Art. 1 „Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa”.
- Art. 4 „Podmioty gospodarcze mogą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywać czynności i działań, które nie są przez prawo zabronione”.
Opinie niektórych ekonomistów
- Andrzej Sadowski: Ustawa Mieczysława Wilczka jest do tej pory niedoścignionym wzorem ustawy, dającej najwięcej wolności gospodarczej polskim przedsiębiorcom. Co jest zaskakujące, jest zgodna z polskimi zobowiązaniami wobec UE[10].
- Robert Gwiazdowski: Ustawa o działalności gospodarczej, zwana ustawą Wilczka, uchwalona jeszcze za komuny w grudniu 1988 r., stwierdzała, że „podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach”. Później było już tylko gorzej: kolejne regulacje, ograniczenia, koncesje, zezwolenia w myśl typowej raczej dla komunizmu, a nie budowanego rzekomo kapitalizmu, zasady postępowania z prywaciarzami: trzeba ich tolerować, ale należy trzymać krótko[11].
- Adam Sofuł: Niewielka to była ustawa – raptem 55 artykułów, ale potwierdza tezę, że małe jest piękne. 55 artykułów dało polskiej przedsiębiorczości i polskiej gospodarce takiego kopa, że dzisiejsze wielostronicowe kolejne nowelizacje ustawy o wolności gospodarczej nie dorastają jej do pięt. Może dlatego, że wolność mają tylko w tytule, ale nie w zawartości[12].
- Zdaniem Roberta Gwiazdowskiego nie podjęto kroków do [...] usprawnienia kontroli i ścigania poprzez odpowiednie organy osób zarabiających nielegalnie. Efektem tego nie było upatrywanie i walka z układami biznesowo-politycznymi, lecz zniesienie liberalnej Ustawy Wilczka poprzez kolejne ograniczenia, koncesje i zezwolenia co trwa do dnia dzisiejszego. Spowodowało to znaczne utrudnienia dla uczciwych przedsiębiorców.
- Elżbieta Mączyńska-Ziemacka: Zapomniano o starorzymskiej zasadzie, że nie wszystko, co dozwolone prawem, jest uczciwe[13].
Wyróżnienia
29 grudnia 2008 Centrum im. Adama Smitha – instytut działający na rzecz wolnego rynku, uhonorował Mieczysława Wilczka tytułem „Jego Przedsiębiorczości”[14].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ustawa – Prawo działalności gospodarczej z dnia 19 listopada 1999 r. (Dz.U. z 1999 r. nr 101, poz. 1178 ze zm.).
- ↑ Art. 11 ustawy Wilczka.
- ↑ Dz.U. z 1990 r. nr 26, poz. 149
- ↑ Dz.U. z 1991 r. nr 107, poz. 460
- ↑ Dz.U. z 1996 r. nr 41, poz. 177
- ↑ Gra w Gierki. Wprost, 2006.
- ↑ Długie długi Gierka. Gazeta Wyborcza, 2009-04-02.
- ↑ a b Polska. Gospodarka. Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ustawa Wilczka, czyli wolność gospodarcza zawarta na trzech stronach
- ↑ Sadowski: wprowadźmy ustawę Wilczka.
- ↑ Robert Gwiazdowski: Koza nostra.
- ↑ Adam Sofuł.
- ↑ Przez cztery pierwsze lata wolnej Polski pozwoliliśmy prać brudne pieniądze. Polska musi wiedzieć, dokąd chce zmierzać. Wywiad z Prof. Elżbietą Mączyńską.. Gazeta.pl Pieniądze, 2014-05-06. [dostęp 2014-06-19].
- ↑ TV ASME: Przywrócić ustawę Wilczka! – Centrum Adama Smitha.