Wilhelm Habsburg (1827–1894): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Kobrabones (dyskusja | edycje) kat. |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
||
| Linia 58: | Linia 58: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Johannes Ressel: ''Kirchen und Kapellen, religiöse Gedenksäulen und Wegzeichen in Baden bei Wien. Ein Beitrag zur Geschichte, Heimatkunde und Kunstgeschichte''. 2., verbesserte und erweiterte Auflage. Grasl, Baden 1982, {{ISBN|3-85098-131-2}} |
* Johannes Ressel: ''Kirchen und Kapellen, religiöse Gedenksäulen und Wegzeichen in Baden bei Wien. Ein Beitrag zur Geschichte, Heimatkunde und Kunstgeschichte''. 2., verbesserte und erweiterte Auflage. Grasl, Baden 1982, {{ISBN|3-85098-131-2}} |
||
* Paweł Pizuński |
* {{Cytuj|autor = Paweł Pizuński |tytuł = Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich |data = 2003 |isbn = 83-909057-7-9 |wydanie = Wyd. 3 popr. i uzup |miejsce = Gdańsk |wydawca = [s.n.] |oclc = 749170928 }} |
||
{{Władca |
{{Władca |
||
Wersja z 17:13, 10 cze 2018
| wielki mistrz | |
 Arcyksiążę Wilhelm | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1827 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1894 |
| Miejsce pochówku | |
| wielki mistrz zakonu krzyżackiego | |
| Okres sprawowania |
1863–1894 |
| Wyznanie |
katolickie |
| Kościół |
rzymskokatolicki |
| Inkardynacja |
OT |
| Śluby zakonne |
11 października 1845 |
Wilhelm Franciszek Karol Habsburg (de. Wilhelm Franz Karl von Österreich, ur. 21 kwietnia 1827 w Wiedniu, zm. 29 lipca 1894 w Weikersdorf) – arcyksiążę, feldzeugmeister Armii Austro-Węgier, wielki i niemiecki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1863-1894.
Życiorys
Arcyksiążę Wilhelm urodził się 21 kwietnia 1827 roku w Wiedniu. Był synem arcyksięcia Karola Ludwika Habsburga i Henrietty von Nassau-Weilburg. Od wczesnej młodości interesował się wojskiem, zwłaszcza artylerią.[1] Przeznaczony do kariery wojskowej w 1846 roku został pułkownikiem 12 regimentu piechoty. W 1847 roku awansował na generała-majora. Uczestniczył w wielu bitwach m.in: pod Solferino (1859) i pod Sadową (1866). W 1860 roku został dowódcą artylerii polowej armii królestwa lombardzko-weneckiego, a w 1862 roku komendantem oddziałów zgrupowania Mainz.[2] W dniu 4 stycznia 1867 roku został awansowany do stopnia feldmarszałka.
Od października 1845 roku był członkiem zakonu krzyżackiego. Po odbyciu nowicjatu w 1846 roku złożył śluby zakonne. Wybrano go na koadiutora wielkiego mistrza. Od 1863 roku został po śmierci arcyksięcia Maksymiliana zwierzchnikiem zakonu. Po objęciu urzędu propagował organizowanie krzyżackich szpitali polowych przy armii austriackiej oraz organizował instytucję tzw. marianów, stowarzyszenia świeckich i honorowych członków zakonu krzyżackiego. Dbał przy pomocy wysokich rangą protegowanych o pozyskiwanie środków finansowych dla zakonu.[3] Jako wielki mistrz kontynuował przemiany, które zapoczątkował jego poprzednik. Istniejące już konwenty otrzymywały własną regułę. Powstawały też nowe domy zakonne.
Był wielkim zwolennikiem idei rozwoju Heeresgeschichtliches Museum w Wiedniu. Po utworzeniu w 1885 roku pod patronatem arcyksięcia Rudolfa komisji czuwającej nad rozwojem placówki odpowiadał za upiększanie jej kolekcji militariów[4].
W życiu prywatnym pomimo ślubów zakonnych żył wystawnie i poświęcał się życiu towarzyskiemu. Grał na giełdzie, co przynosiło mu znaczne dochody. Uwielbiał bale i jazdę konną. Mieszkał poza konwentem w wybudowanym w specjalnie dla niego w latach 1864–1867 pałacu pod Wiedniem. W trakcie służby wojskowej zgromadził arcyksiążę większość odznaczeń monarchii habsburskiej. Utrzymywał się z inwestycji na giełdzie i ze sprzedaży papierów wartościowych. Jego pasją były przepych i konie. W kręgach dworskich uchodził za kobieciarza. Jego zachowanie było przyczyną wielu komentarzy i plotek.[5]
W lipcu 1894 roku arcyksiążę Wilhelm podczas jednej z przejażdżek próbował przyzwyczaić swego konia do odgłosów nowo powstałej wersji pociągu. Jeździł wzdłuż trasy przejazdu. Koń spłoszył się i doszło do upadku. W jego wyniku arcyksiążę został ciężko ranny. Zmarł tego samego dnia w pobliskiej willi.[6] Pochowany jest w kościele kapucynów w Wiedniu.
Przypisy
- ↑ Paweł Pizuński, Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich, Gdańsk 2003, s. 246
- ↑ Paweł Pizuński, op. cit., s. 246
- ↑ Paweł Pizuński, op. cit., s. 247
- ↑ Heeresgeschichtliches Museum (Hrsg.): 100 Jahre Heeresgeschichtliches Museum. Bekanntes und Unbekanntes zu seiner Geschichte. Heeresgeschichtliches Museum, Wien 1991, s. 10
- ↑ Paweł Pizuński, op. cit., s. 248
- ↑ burgen-austria.com
Bibliografia
- Johannes Ressel: Kirchen und Kapellen, religiöse Gedenksäulen und Wegzeichen in Baden bei Wien. Ein Beitrag zur Geschichte, Heimatkunde und Kunstgeschichte. 2., verbesserte und erweiterte Auflage. Grasl, Baden 1982, ISBN 3-85098-131-2
- Paweł Pizuński, Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich, Wyd. 3 popr. i uzup, Gdańsk: [s.n.], 2003, ISBN 83-909057-7-9, OCLC 749170928.
