Przejdź do zawartości

Zajączki (powiat ostródzki): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie kodu SIMC, poprawa typu miejscowości na osada
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 33: Linia 33:
Wieś wzmiankowana w dokumentach już w roku [[1328]] jako wieś rycerska.
Wieś wzmiankowana w dokumentach już w roku [[1328]] jako wieś rycerska.


We wsi znajdują się pozostałości po wczesnośredniowiecznym grodzisku pruskim, dawniej nazywane ''Sassenpils'' (gród Sasinów), datowanym na XII-XIII wiek. Grodzisko znajdowało się w dolinie rzeki [[Gizela (rzeka)|Gizeli]], na południe od Zajączek tuż przy wsi [[Zakurzewo]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://grodziska.strefa.pl/c57.html|tytuł=Sasinia i Ziemia Lubawska. Średniowieczne założenia obronne ziemi Sasinów|nazwisko=Klimek|imię=Robert|data dostępu=2009-08-12|praca=Grodziska i szlaki Prusów}}</ref><ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Mackiewicz|imię=Adam|tytuł=Średniowieczne założenia obronne powiatu ostródzkiego|wydawca=Muzeum w Ostródzie|miejsce=Ostróda|data=2004|seria=Studia i materiały Muzeum w Ostródzie|tom=1|isbn=8391600726|nazwisko2=Hoffmann|imię2=Mirosław}}</ref>.
We wsi znajdują się pozostałości po wczesnośredniowiecznym grodzisku, dawniej wiązanym ze wzmiankowanym w źródłach pisanych grodem ''Sassenpils'' (gród Sasinów), datowanym na XII-XIII wiek, jednak badania archeologiczne z 2006 roku wykazały, że gród ten został zbudowany przez Słowian i miał za zadanie ochraniać Ziemię lubawską przed najazdami pruskich Sasinów<ref>http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_2/Pruthenia_2_2006_Gr%C4%85%C5%BCawski-K_Z_najnowszych.pdf</ref>. Grodzisko znajdowało się w dolinie rzeki [[Gizela (rzeka)|Gizeli]], na południe od Zajączek tuż przy wsi [[Zakurzewo]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://grodziska.strefa.pl/c57.html|tytuł=Sasinia i Ziemia Lubawska. Średniowieczne założenia obronne ziemi Sasinów|nazwisko=Klimek|imię=Robert|data dostępu=2009-08-12|praca=Grodziska i szlaki Prusów}}</ref><ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Mackiewicz|imię=Adam|tytuł=Średniowieczne założenia obronne powiatu ostródzkiego|wydawca=Muzeum w Ostródzie|miejsce=Ostróda|data=2004|seria=Studia i materiały Muzeum w Ostródzie|tom=1|isbn=8391600726|nazwisko2=Hoffmann|imię2=Mirosław}}</ref>.


{{przypisy}}
{{przypisy}}

Wersja z 14:37, 26 maj 2014

Zajączki
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo warmińsko-mazurskie
Powiat

ostródzki

Gmina

Ostróda

Strefa numeracyjna

(+48) 89

Kod pocztowy

14-100
(poczta: Ostróda)

Tablice rejestracyjne

NOS

SIMC

0485641

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Zajączkiosada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Ostróda.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Wieś, położona nad rzeka Gizelą, w granicach Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich.

Wieś wzmiankowana w dokumentach już w roku 1328 jako wieś rycerska.

We wsi znajdują się pozostałości po wczesnośredniowiecznym grodzisku, dawniej wiązanym ze wzmiankowanym w źródłach pisanych grodem Sassenpils (gród Sasinów), datowanym na XII-XIII wiek, jednak badania archeologiczne z 2006 roku wykazały, że gród ten został zbudowany przez Słowian i miał za zadanie ochraniać Ziemię lubawską przed najazdami pruskich Sasinów[1]. Grodzisko znajdowało się w dolinie rzeki Gizeli, na południe od Zajączek tuż przy wsi Zakurzewo[2][3].

  1. http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_2/Pruthenia_2_2006_Gr%C4%85%C5%BCawski-K_Z_najnowszych.pdf
  2. Robert Klimek: Sasinia i Ziemia Lubawska. Średniowieczne założenia obronne ziemi Sasinów. [w:] Grodziska i szlaki Prusów [on-line]. [dostęp 2009-08-12].
  3. Adam Mackiewicz, Mirosław Hoffmann: Średniowieczne założenia obronne powiatu ostródzkiego. T. 1. Ostróda: Muzeum w Ostródzie, 2004, seria: Studia i materiały Muzeum w Ostródzie. ISBN 83-916007-2-6.

Zobacz też