Adjuvilo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Rozszerzanie linkowania do wikisłownika Szablon:Język infobox i inne poprawki |
:) Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
|wikisłownik = |
|wikisłownik = |
||
}} |
}} |
||
'''Adjuvilo''' – sztuczny język pomocniczy bazujący na [[esperanto|esperancie]], stworzony w [[1910]] r. przez [[Claudius Colas|Claudiusa Colasa]], [[Francja|francuskiego]] [[esperanto|esperantystę]] używającego [[pseudonim]]u „Profesoro V. |
'''Adjuvilo''' – sztuczny język pomocniczy bazujący na [[esperanto|esperancie]], stworzony w [[1910]] r. przez [[Claudius Colas|Claudiusa Colasa]], [[Francja|francuskiego]] [[esperanto|esperantystę]] używającego [[pseudonim]]u „Profesoro V. Esperma”. Chociaż adjuvilo jest kompletnym językiem, nigdy nie został użyty do mówienia. Pomyślany został raczej jako kompromis między [[esperanto|esperantem]] a rozwijającym się wtedy silnie językiem [[ido]]. Niektórzy dopatrywali się w jego powstaniu próby doprowadzenia do rozdźwięków w nabierającym znaczenia ruchu ido. |
||
Przykładowy tekst (modlitwa „[[Ojcze Nasz]]”): |
Przykładowy tekst (modlitwa „[[Ojcze Nasz]]”): |
Wersja z 20:34, 7 kwi 2024
Obszar |
(cały świat) | ||
---|---|---|---|
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
język urzędowy | – | ||
Organ regulujący | – | ||
Kody języka | |||
ISO 639-1 | – | ||
ISO 639-2 | – | ||
ISO 639-3 | brak | ||
IETF | brak | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Adjuvilo – sztuczny język pomocniczy bazujący na esperancie, stworzony w 1910 r. przez Claudiusa Colasa, francuskiego esperantystę używającego pseudonimu „Profesoro V. Esperma”. Chociaż adjuvilo jest kompletnym językiem, nigdy nie został użyty do mówienia. Pomyślany został raczej jako kompromis między esperantem a rozwijającym się wtedy silnie językiem ido. Niektórzy dopatrywali się w jego powstaniu próby doprowadzenia do rozdźwięków w nabierającym znaczenia ruchu ido.
Przykładowy tekst (modlitwa „Ojcze Nasz”):
Patro nosa, qua estan en cielos, santa esten tua nomo, advenen tua regno, esten tua volo, quale en cielos, tale anke sur la tero; nosa panon omnadaga donen a nos hodie; nosas ofendos pardonen a nos, quale nos pardonan a nosas ofendantos e ne lasen nos fali en tento, ma liberifen nos de malbono.
Bibliografia
- Claudius Colas, L’Adjuvilo. Paris, Gamber, 1910. 32 s.
- Marco Pei, One Language for the World and How To Achieve It, Devin-Adair, New York, 1958. XVI + 291 s.