Sona (język sztuczny)
| |||
Pismo/alfabet | łacińskie | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
---|---|---|---|
| |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Sona - język sztuczny stworzony przez Kennetha Searighta w 1935.
Spis treści
Powstanie i wpływy[edytuj | edytuj kod]
Searight stworzył język sona jako odpowiedź na europocentryzm rozpowszechnionych wtedy języków sztucznych jak esperanto i ido. Jednocześnie chciał uniknąć stworzenia języka a priori, ponieważ znane wtedy języki tego rodzaju jak solresol czy ro były niepraktyczne.
Na język wpłynęły perski, turecki, arabski, rosyjski, chiński i japoński, a także angielski.
Morfologia i słowotwórstwo[edytuj | edytuj kod]
Sona obejmuje 375 słów podstawowych, w tym 360 rdzeni i 15 partykuł, z których można zbudować całe potrzebne słownictwo. Język jest, tak jak japoński, aglutynacyjny (zobacz niżej rako) i wykazuje, jak japoński (i częściowo angielski), silną tendencję do izolacji, co widać w przykładzie z kotem i szczurem.
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
- xe den jan = Kot bierze szczura.
- jan den xe = Szczur bierze kota.
- xe ru = Kot odchodzi.
- an na sa laba ci Ruso = Ona nie mówi po rosyjsku.
- ra = Mężczyzna.
- ko = Dziecko.
- rako = Chłopiec
ranjosi jolen (Ojcze nasz)
o paramie ha ci akahuma zia, o hatu zi ha jo. o ranmatu inru ha ge o cutu dani ha po agama asi po akahuma. don ha indiri mie diripana li mie, ge vonalo ha mie zeda asi mie vonalo zeda ana mie. poua o tu ima ranma ge nine ge urone panri ge ire. inyu ha.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Kenneth Searight: Sona : an auxiliary neutral language. – London : Paul, Trench, Trubner & Co., 1935
Łącza zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- SonaWiki (z materiałami)
- informacje o języku sona w LangMaker.com
|