Schronisko Zbójnickie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Szlaki - poprawa |
uściślenie, źródła/przypisy |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
| www = http://www.zbojnickachata.sk |
| www = http://www.zbojnickachata.sk |
||
}} |
}} |
||
'''Schronisko Zbójnickie''' (''Zbojnícka Chata'', ''Zbojníčka'') – schronisko w słowackich [[Tatry|Tatrach]] [[Tatry Wysokie|Wysokich]]. |
'''Schronisko Zbójnickie''' (''Zbojnícka Chata'', ''Zbojníčka'') – schronisko w słowackich [[Tatry|Tatrach]] [[Tatry Wysokie|Wysokich]]. |
||
Zbójnicka Chata położona jest w Dolinie Staroleśnej ([[język słowacki|słow.]] ''Veľká Studená Dolina'') na wysokości 1960 m [[n.p.m.]] Dawniej przez polskich taterników zwana była ''Trupiarnią''. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach [[1907]]-[[1908]]. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich [[Zbójnickich Stawów]] (wówczas w języku niemieckim nazywało się ''Großkohlbacher Schutzhaus'' lub ''Langersee-Schutzhaus'', a w węgierskim ''Hosszú-tavi-menedékház''). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w [[1910]] udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd polska nazwa). Na przełomie [[1932]] i [[1933]] roku schronisko przebudowano, w latach [[1983]]-[[1986]] przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do [[1999]], kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez [[nosicz]]ów. [[Chatar]]em schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor. |
Zbójnicka Chata położona jest w Dolinie Staroleśnej ([[język słowacki|słow.]] ''Veľká Studená Dolina'') na wysokości 1960 m [[n.p.m.]] Dawniej przez polskich taterników zwana była ''Trupiarnią''. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach [[1907]]-[[1908]]. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich [[Zbójnickich Stawów]] (wówczas w języku niemieckim nazywało się ''Großkohlbacher Schutzhaus'' lub ''Langersee-Schutzhaus'', a w węgierskim ''Hosszú-tavi-menedékház''). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w [[1910]] udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd polska nazwa). Na przełomie [[1932]] i [[1933]] roku schronisko przebudowano, w latach [[1983]]-[[1986]] przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do [[1999]], kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez [[nosicz]]ów. [[Chatar]]em schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor. |
||
==== Szlaki turystyczne ==== |
==== Szlaki turystyczne ==== |
||
⚫ | |||
: {{szlak|zielony}} - zielony ze [[Stary Smokowiec|Starego Smokowca]] około 1.30 h do połączenia się z szlakiem niebieskim |
|||
: {{szlak|zielony}} {{szlak|niebieski}} – zielony ze [[Stary Smokowiec|Starego Smokowca]]. ''Czas przejścia:'' około 1.20 h (↓ 50 min) do połączenia się ze szlakiem niebieskim obok [[Schronisko Rainera|Schroniska Rainera]], potem ok. 2.30 h (↓ 2 h) szlakiem niebieskim |
|||
⚫ | |||
: {{szlak|niebieski}} – niebieski z [[Łysa Polana|Łysej Polany]] około 6.35 h |
: {{szlak|niebieski}} – niebieski z [[Łysa Polana|Łysej Polany]] przez [[Rohatka|Rohatkę]]. ''Czas przejścia:'' około 6.35 h (z powrotem 6.15 h) |
||
: {{szlak|żółty}} – żółty ze [[Schronisko Téryego|Schroniska Téryego]] (szlak jednokierunkowy) około 3.15 h |
: {{szlak|żółty}} – żółty ze [[Schronisko Téryego|Schroniska Téryego]] przez [[Czerwona Ławka|Czerwoną Ławkę]] (szlak jednokierunkowy). ''Czas przejścia:'' około 3.15 h |
||
: {{szlak|niebieski}} – niebieski do [[Schronisko Rainera|Schroniska Rainera]] około 1.45 h |
|||
==== Kontakt ==== |
==== Kontakt ==== |
||
Linia 33: | Linia 32: | ||
* telefon: (+421) 903638000 |
* telefon: (+421) 903638000 |
||
==== Bibliografia ==== |
|||
<div style="font-size: 85%"> |
|||
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Cobel-Tokarska | imię=Marta | inni= | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie |
|||
| data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0 | strony=}} |
|||
</div> |
|||
{{Karpaty stub}} |
{{Karpaty stub}} |
Wersja z 14:04, 18 cze 2008
{{{opis zdjęcia}}} | |
Państwo | {{{państwo}}} |
---|---|
Pasmo |
{{{pasmo}}} |
Wysokość |
{{{wysokość}}} m n.p.m. |
Data otwarcia |
{{{data otwarcia}}} |
Data zamknięcia |
{{{data zamknięcia}}} |
Właściciel |
{{{właściciel}}} |
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Strona internetowa |
Schronisko Zbójnickie (Zbojnícka Chata, Zbojníčka) – schronisko w słowackich Tatrach Wysokich.
Zbójnicka Chata położona jest w Dolinie Staroleśnej (słow. Veľká Studená Dolina) na wysokości 1960 m n.p.m. Dawniej przez polskich taterników zwana była Trupiarnią. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach 1907-1908. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich Zbójnickich Stawów (wówczas w języku niemieckim nazywało się Großkohlbacher Schutzhaus lub Langersee-Schutzhaus, a w węgierskim Hosszú-tavi-menedékház). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w 1910 udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd polska nazwa). Na przełomie 1932 i 1933 roku schronisko przebudowano, w latach 1983-1986 przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do 1999, kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez nosiczów. Chatarem schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor.
Szlaki turystyczne
- – niebieski z Tatrzańskiej Łomnicy. Czas przejścia: około 4.15 h (↓ 3.30 h)
- – zielony ze Starego Smokowca. Czas przejścia: około 1.20 h (↓ 50 min) do połączenia się ze szlakiem niebieskim obok Schroniska Rainera, potem ok. 2.30 h (↓ 2 h) szlakiem niebieskim
- – niebieski z Łysej Polany przez Rohatkę. Czas przejścia: około 6.35 h (z powrotem 6.15 h)
- – żółty ze Schroniska Téryego przez Czerwoną Ławkę (szlak jednokierunkowy). Czas przejścia: około 3.15 h
Kontakt
- adres: Zbojnícka chata, Starý Smokovec, 062 01 Vysoké Tatry
- telefon: (+421) 903638000
Bibliografia
- Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.