Frank Carlucci: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (robot dodaje: it:Frank Carlucci |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Polityk infobox |
{{Polityk infobox |
||
|polityk = Frank Carlucci |
|polityk = Frank Carlucci |
||
|data urodzenia = ur. [[18 października]] [[1930]] |
|data urodzenia = ur. [[18 października]] [[1930]] |
||
|miejsce urodzenia = [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]], [[Pensylwania]] |
|miejsce urodzenia = [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]], [[Pensylwania]] |
||
|grafika = [[Plik:Frank Carlucci at a press conference, 1988.jpg|150px]] |
|grafika = [[Plik:Frank Carlucci at a press conference, 1988.jpg|150px]] |
||
|funkcja = 16. [[ |
|funkcja = 16. [[sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych]] |
||
|partia = [[Partia Republikańska (USA)|Partia Republikańska]] |
|partia = [[Partia Republikańska (USA)|Partia Republikańska]] |
||
|od = [[23 listopada]] [[1987]] |
|od = [[23 listopada]] [[1987]] |
||
|do = [[20 stycznia]] [[1989]] |
|do = [[20 stycznia]] [[1989]] |
||
|poprzednik = [[Caspar Weinberger]] |
|poprzednik = [[Caspar Weinberger]] |
||
|następca = [[Dick Cheney]] |
|następca = [[Dick Cheney]] |
||
⚫ | |||
|2 od = [[1986]] |
|||
⚫ | |||
|2 |
|2 do = [[1987]] |
||
|2 |
|2 poprzednik = [[John Poindexter]] |
||
|2 |
|2 następca = [[Colin Powell]] |
||
|2 następca = [[Colin Powell]] |
|||
}} |
}} |
||
'''Frank Charles Carlucci III''' (ur. [[18 października]] [[1930]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[polityk|działacz państwowy]], [[dyplomata]] i funkcjonariusz wywiadu, który w latach [[1987]]-[[1989]] pełnił funkcję sekretarza obrony w [[ |
'''Frank Charles Carlucci III''' (ur. [[18 października]] [[1930]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[polityk|działacz państwowy]], [[dyplomata]] i funkcjonariusz wywiadu, który w latach [[1987]]-[[1989]] pełnił funkcję sekretarza obrony w [[Gabinet Stanów Zjednoczonych|gabinecie]] [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta]] [[Ronald Reagan|Ronalda Reagana]], a przedtem także doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego. |
||
== Przed pracą w administracji == |
== Przed pracą w administracji == |
||
⚫ | Urodził się w [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]] w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy [[Princeton University|Uniwersytet Princeton]] w [[1952]], gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z [[Donald Rumsfeld|Donaldem Rumsfeldem]]. Następnie kontynuował naukę w [[Harvard Business School]] ([[1954]]-[[1955]]). Ponadto w latach [[1952]]-[[1954]] był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[United States Navy|US Navy]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | Urodził się w [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]] w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy [[Uniwersytet Princeton]] w [[1952]], gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z [[Donald Rumsfeld|Donaldem Rumsfeldem]]. Następnie kontynuował naukę w [[Harvard Business School]] ([[1954]]-[[1955]]). Ponadto w latach [[1952]]-[[1954]] był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[ |
||
⚫ | W filmie ''[[Lumumba (film)|Lumumba]]'' ([[2002]]) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga [[Patrice Lumumba|Patrice Lumumby]] (duży udział amerykańskiego wywiadu w tym wydarzeniu został dowiedziony). Sam Carlucci publicznie temu zaprzeczał, a także uzyskał od sądu zakaz użycia jego nazwiska w filmie w czasie wyświetlania go w USA. |
||
⚫ | |||
⚫ | W filmie ''[[Lumumba (film)|Lumumba]]'' ([[2002]]) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga |
||
=== Rodzina === |
=== Rodzina === |
||
Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w [[1954]], rozwód w [[1974]]) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od [[1976]]). |
Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w [[1954]], rozwód w [[1974]]) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od [[1976]]). |
||
== W rządzie == |
== W rządzie == |
||
We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy [[Caspar Weinberger]] był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie [[Richard Nixon|Richarda Nixona]], Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy. |
We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy [[Caspar Weinberger]] był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie [[Richard Nixon|Richarda Nixona]], Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy. |
||
Następnie piastował |
Następnie piastował stanowiska [[ambasador]]a w [[Portugalia|Portugalii]] ([[1974]]-[[1977]]) i zastępcy dyrektora CIA [[Stansfield Turner|Stansfielda Turnera]] (w [[Partia Demokratyczna (USA)|demokratycznej]] administracji [[Jimmy Carter|Jimmy’ego Cartera]]) od [[1978]] do [[1981]]. |
||
Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach [[1981]]-[[1983]]). Po odejściu [[John Poindexter|Johna Poindextera]] ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery [[Iran-Contras]] w [[1986]] zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony. |
Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach [[1981]]-[[1983]]). Po odejściu [[John Poindexter|Johna Poindextera]] ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery [[Afera Iran-Contras|Iran-Contras]] w [[1986]] zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony. |
||
Jako szef [[Pentagon (budynek)|Pentagonu]] Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich. |
Jako szef [[Pentagon (budynek)|Pentagonu]] Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich. |
||
Linia 45: | Linia 41: | ||
== Dalsze życie == |
== Dalsze życie == |
||
=== Sektor prywatny === |
=== Sektor prywatny === |
||
W latach [[1992]]-[[2003]] był prezesem [[Carlyle Group]] (prezesem emerytowanym do [[2005]]). Jest także związany m.in. z [[General Dynamics]], [[Westinghouse]], [[Ashland Oil]], [[Neurogen]], [[CB Commercial Real Estate]], [[Nortel]], [[BDM International]] i [[Quaker Oats]]. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji. |
W latach [[1992]]-[[2003]] był prezesem [[Carlyle Group]] (prezesem emerytowanym do [[2005]]). Jest także związany m.in. z [[General Dynamics]], [[Westinghouse]], [[Ashland Oil]], [[Neurogen]], [[CB Commercial Real Estate]], [[Nortel]], [[BDM International]] i [[Quaker Oats]]. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji. |
||
=== Organizacje === |
=== Organizacje === |
||
Jest związany z [[Project for the New American Century]], [[neokonserwatyzm|neokonserwatywnym]] zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie [[Middle East Policy Council]]. Jest też członkiem zarządu [[RAND Corporation]] i jednym z prezesów [[Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy]]. |
Jest związany z [[Project for the New American Century]], [[neokonserwatyzm|neokonserwatywnym]] zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie [[Middle East Policy Council]]. Jest też członkiem zarządu [[RAND Corporation]] i jednym z prezesów [[Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy]]. |
||
Jest też członkiem Komisji Trójstronnej. |
Jest też członkiem Komisji Trójstronnej. |
||
[[5 stycznia]] [[2006]] brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w [[Biały Dom|Białym Domu]] w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji [[George W. Bush| |
[[5 stycznia]] [[2006]] brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w [[Biały Dom|Białym Domu]] w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji [[George W. Bush|George’a W. Busha]]. |
||
== |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.defenselink.mil/specials/secdef_histories/bios/carlucci.htm Oficjalna biografia] |
* [http://www.defenselink.mil/specials/secdef_histories/bios/carlucci.htm Oficjalna biografia] |
||
* [http://www.nndb.com/people/414/000056246/ Profil NNDB] |
* [http://www.nndb.com/people/414/000056246/ Profil NNDB] |
||
Linia 63: | Linia 57: | ||
{{Gabinet Ronalda Reagana}} |
{{Gabinet Ronalda Reagana}} |
||
{{DEFAULTSORT:Carlucci, Frank}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Amerykańscy dyplomaci]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Funkcjonariusze służb specjalnych]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1930]] |
|||
[[da:Frank Carlucci]] |
[[da:Frank Carlucci]] |
Wersja z 14:12, 18 gru 2011
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
16. sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 23 listopada 1987 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
15. doradca ds. bezpieczeństwa narodowego | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca |
Frank Charles Carlucci III (ur. 18 października 1930) – amerykański działacz państwowy, dyplomata i funkcjonariusz wywiadu, który w latach 1987-1989 pełnił funkcję sekretarza obrony w gabinecie prezydenta Ronalda Reagana, a przedtem także doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego.
Przed pracą w administracji
Urodził się w Scranton w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy Uniwersytet Princeton w 1952, gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z Donaldem Rumsfeldem. Następnie kontynuował naukę w Harvard Business School (1954-1955). Ponadto w latach 1952-1954 był oficerem US Navy.
W latach 1956-1969 pracował w Departamencie Stanu. Ponadto brał udział CIA w misji do Konga w 1961, gdzie, dzięki swej sprawności fizycznej, brał udział w uwolnieniu obywateli amerykańskich z rąk lokalnych gangsterów.
W filmie Lumumba (2002) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga Patrice Lumumby (duży udział amerykańskiego wywiadu w tym wydarzeniu został dowiedziony). Sam Carlucci publicznie temu zaprzeczał, a także uzyskał od sądu zakaz użycia jego nazwiska w filmie w czasie wyświetlania go w USA.
Rodzina
Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w 1954, rozwód w 1974) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od 1976).
W rządzie
We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy Caspar Weinberger był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie Richarda Nixona, Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy.
Następnie piastował stanowiska ambasadora w Portugalii (1974-1977) i zastępcy dyrektora CIA Stansfielda Turnera (w demokratycznej administracji Jimmy’ego Cartera) od 1978 do 1981.
Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach 1981-1983). Po odejściu Johna Poindextera ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery Iran-Contras w 1986 zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony.
Jako szef Pentagonu Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich.
Sekretarzem obrony pozostał do końca kadencji Reagana.
Dalsze życie
Sektor prywatny
W latach 1992-2003 był prezesem Carlyle Group (prezesem emerytowanym do 2005). Jest także związany m.in. z General Dynamics, Westinghouse, Ashland Oil, Neurogen, CB Commercial Real Estate, Nortel, BDM International i Quaker Oats. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji.
Organizacje
Jest związany z Project for the New American Century, neokonserwatywnym zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie Middle East Policy Council. Jest też członkiem zarządu RAND Corporation i jednym z prezesów Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy.
Jest też członkiem Komisji Trójstronnej.
5 stycznia 2006 brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w Białym Domu w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji George’a W. Busha.