Frank Carlucci: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: it:Frank Carlucci
m drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
{{Polityk infobox
{{Polityk infobox
|polityk = Frank Carlucci
|polityk = Frank Carlucci
|data urodzenia = ur. [[18 października]] [[1930]]
|data urodzenia = ur. [[18 października]] [[1930]]
|miejsce urodzenia = [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]], [[Pensylwania]]
|miejsce urodzenia = [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]], [[Pensylwania]]
|grafika = [[Plik:Frank Carlucci at a press conference, 1988.jpg|150px]]
|grafika = [[Plik:Frank Carlucci at a press conference, 1988.jpg|150px]]
|funkcja = 16. [[Sekretarze obrony USA|Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych]]
|funkcja = 16. [[sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych]]
|partia = [[Partia Republikańska (USA)|Partia Republikańska]]
|partia = [[Partia Republikańska (USA)|Partia Republikańska]]
|od = [[23 listopada]] [[1987]]
|od = [[23 listopada]] [[1987]]
|do = [[20 stycznia]] [[1989]]
|do = [[20 stycznia]] [[1989]]
|poprzednik = [[Caspar Weinberger]]
|poprzednik = [[Caspar Weinberger]]
|następca = [[Dick Cheney]]
|następca = [[Dick Cheney]]
|2 funkcja = 15. [[Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego (USA)|doradca ds. bezpieczeństwa narodowego]]

|2 od = [[1986]]
|2 funkcja = 15. [[Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego (USA)|Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego]]
|2 od = [[1986]]
|2 do = [[1987]]
|2 do = [[1987]]
|2 poprzednik = [[John Poindexter]]
|2 poprzednik = [[John Poindexter]]
|2 następca = [[Colin Powell]]
|2 następca = [[Colin Powell]]
}}
}}
'''Frank Charles Carlucci III''' (ur. [[18 października]] [[1930]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[polityk|działacz państwowy]], [[dyplomata]] i funkcjonariusz wywiadu, który w latach [[1987]]-[[1989]] pełnił funkcję sekretarza obrony w [[gabinet USA|gabinecie]] [[prezydent USA|prezydenta]] [[Ronald Reagan|Ronalda Reagana]], a przedtem także doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego.
'''Frank Charles Carlucci III''' (ur. [[18 października]] [[1930]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[polityk|działacz państwowy]], [[dyplomata]] i funkcjonariusz wywiadu, który w latach [[1987]]-[[1989]] pełnił funkcję sekretarza obrony w [[Gabinet Stanów Zjednoczonych|gabinecie]] [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta]] [[Ronald Reagan|Ronalda Reagana]], a przedtem także doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego.


== Przed pracą w administracji ==
== Przed pracą w administracji ==
Urodził się w [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]] w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy [[Princeton University|Uniwersytet Princeton]] w [[1952]], gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z [[Donald Rumsfeld|Donaldem Rumsfeldem]]. Następnie kontynuował naukę w [[Harvard Business School]] ([[1954]]-[[1955]]). Ponadto w latach [[1952]]-[[1954]] był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[United States Navy|US Navy]].


W latach [[1956]]-[[1969]] pracował w Departamencie Stanu. Ponadto brał udział [[Central Intelligence Agency|CIA]] w misji do [[Demokratyczna Republika Konga|Konga]] w [[1961]], gdzie, dzięki swej sprawności fizycznej, brał udział w uwolnieniu obywateli amerykańskich z rąk lokalnych gangsterów.
Urodził się w [[Scranton (Pensylwania)|Scranton]] w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy [[Uniwersytet Princeton]] w [[1952]], gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z [[Donald Rumsfeld|Donaldem Rumsfeldem]]. Następnie kontynuował naukę w [[Harvard Business School]] ([[1954]]-[[1955]]). Ponadto w latach [[1952]]-[[1954]] był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]].


W filmie ''[[Lumumba (film)|Lumumba]]'' ([[2002]]) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga [[Patrice Lumumba|Patrice Lumumby]] (duży udział amerykańskiego wywiadu w tym wydarzeniu został dowiedziony). Sam Carlucci publicznie temu zaprzeczał, a także uzyskał od sądu zakaz użycia jego nazwiska w filmie w czasie wyświetlania go w USA.
W latach [[1956]]-[[1969]] pracował w departamencie stanu. Ponadto brał udział [[CIA]] w misji do [[Demokratyczna Republika Konga|Konga]] w [[1961]], gdzie, dzięki swej sprawności fizycznej, brał udział w uwolnieniu obywateli amerykańskich z rąk lokalnych gangsterów.

W filmie ''[[Lumumba (film)|Lumumba]]'' ([[2002]]) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga, [[Patrice Lumumba|Patrice Lumumby]] (duży udział amerykańskiego wywiadu w tym wydarzeniu został dowiedziony). Sam Carlucci publicznie temu zaprzeczał, a także uzyskał od sądu zakaz użycia jego nazwiska w filmie w czasie wyświetlania go w USA.


=== Rodzina ===
=== Rodzina ===

Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w [[1954]], rozwód w [[1974]]) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od [[1976]]).
Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w [[1954]], rozwód w [[1974]]) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od [[1976]]).


== W rządzie ==
== W rządzie ==

We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy [[Caspar Weinberger]] był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie [[Richard Nixon|Richarda Nixona]], Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy.
We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy [[Caspar Weinberger]] był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie [[Richard Nixon|Richarda Nixona]], Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy.


Następnie piastował godność [[ambasador]]a w [[Portugalia|Portugalii]] ([[1974]]-[[1977]]) i zastępcy dyrektora CIA [[Stansfield Turner|Stansfielda Turnera]] (w [[Partia Demokratyczna (USA)|demokratycznej]] administracji [[Jimmy Carter|Jimmy'ego Cartera]]) od [[1978]] do [[1981]].
Następnie piastował stanowiska [[ambasador]]a w [[Portugalia|Portugalii]] ([[1974]]-[[1977]]) i zastępcy dyrektora CIA [[Stansfield Turner|Stansfielda Turnera]] (w [[Partia Demokratyczna (USA)|demokratycznej]] administracji [[Jimmy Carter|Jimmy’ego Cartera]]) od [[1978]] do [[1981]].


Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach [[1981]]-[[1983]]). Po odejściu [[John Poindexter|Johna Poindextera]] ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery [[Iran-Contras]] w [[1986]] zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony.
Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach [[1981]]-[[1983]]). Po odejściu [[John Poindexter|Johna Poindextera]] ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery [[Afera Iran-Contras|Iran-Contras]] w [[1986]] zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony.


Jako szef [[Pentagon (budynek)|Pentagonu]] Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich.
Jako szef [[Pentagon (budynek)|Pentagonu]] Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich.
Linia 45: Linia 41:
== Dalsze życie ==
== Dalsze życie ==
=== Sektor prywatny ===
=== Sektor prywatny ===

W latach [[1992]]-[[2003]] był prezesem [[Carlyle Group]] (prezesem emerytowanym do [[2005]]). Jest także związany m.in. z [[General Dynamics]], [[Westinghouse]], [[Ashland Oil]], [[Neurogen]], [[CB Commercial Real Estate]], [[Nortel]], [[BDM International]] i [[Quaker Oats]]. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji.
W latach [[1992]]-[[2003]] był prezesem [[Carlyle Group]] (prezesem emerytowanym do [[2005]]). Jest także związany m.in. z [[General Dynamics]], [[Westinghouse]], [[Ashland Oil]], [[Neurogen]], [[CB Commercial Real Estate]], [[Nortel]], [[BDM International]] i [[Quaker Oats]]. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji.


=== Organizacje ===
=== Organizacje ===

Jest związany z [[Project for the New American Century]], [[neokonserwatyzm|neokonserwatywnym]] zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie [[Middle East Policy Council]]. Jest też członkiem zarządu [[RAND Corporation]] i jednym z prezesów [[Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy]].
Jest związany z [[Project for the New American Century]], [[neokonserwatyzm|neokonserwatywnym]] zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie [[Middle East Policy Council]]. Jest też członkiem zarządu [[RAND Corporation]] i jednym z prezesów [[Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy]].


Jest też członkiem Komisji Trójstronnej.
Jest też członkiem Komisji Trójstronnej.


[[5 stycznia]] [[2006]] brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w [[Biały Dom|Białym Domu]] w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji [[George W. Bush|George'a W. Busha]].
[[5 stycznia]] [[2006]] brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w [[Biały Dom|Białym Domu]] w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji [[George W. Bush|George’a W. Busha]].


== Zobacz też ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.defenselink.mil/specials/secdef_histories/bios/carlucci.htm Oficjalna biografia]
* [http://www.defenselink.mil/specials/secdef_histories/bios/carlucci.htm Oficjalna biografia]
* [http://www.nndb.com/people/414/000056246/ Profil NNDB]
* [http://www.nndb.com/people/414/000056246/ Profil NNDB]
Linia 63: Linia 57:
{{Gabinet Ronalda Reagana}}
{{Gabinet Ronalda Reagana}}


[[Kategoria:Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych|Carlucci, Frank]]
{{DEFAULTSORT:Carlucci, Frank}}
[[Kategoria:Amerykańscy dyplomaci|Carlucci, Frank]]
[[Kategoria:Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze służb specjalnych|Carlucci, Frank]]
[[Kategoria:Amerykańscy dyplomaci]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1930|Carlucci, Frank]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze służb specjalnych]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1930]]


[[da:Frank Carlucci]]
[[da:Frank Carlucci]]

Wersja z 14:12, 18 gru 2011

Frank Carlucci
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ur. 18 października 1930
Scranton, Pensylwania

Data śmierci

3 czerwca 2018

16. sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych
Okres

od 23 listopada 1987
do 20 stycznia 1989

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

Caspar Weinberger

Następca

Dick Cheney

15. doradca ds. bezpieczeństwa narodowego
Okres

od 1986
do 1987

Poprzednik

John Poindexter

Następca

Colin Powell

Frank Charles Carlucci III (ur. 18 października 1930) – amerykański działacz państwowy, dyplomata i funkcjonariusz wywiadu, który w latach 1987-1989 pełnił funkcję sekretarza obrony w gabinecie prezydenta Ronalda Reagana, a przedtem także doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego.

Przed pracą w administracji

Urodził się w Scranton w Pensylwanii. Jego rodzicami byli Frank senior oraz Roxanne Carlucci. Ukończył prestiżowy Uniwersytet Princeton w 1952, gdzie zajmował wspólny pokój w akademiku z Donaldem Rumsfeldem. Następnie kontynuował naukę w Harvard Business School (1954-1955). Ponadto w latach 1952-1954 był oficerem US Navy.

W latach 1956-1969 pracował w Departamencie Stanu. Ponadto brał udział CIA w misji do Konga w 1961, gdzie, dzięki swej sprawności fizycznej, brał udział w uwolnieniu obywateli amerykańskich z rąk lokalnych gangsterów.

W filmie Lumumba (2002) sugerowano, iż był wtedy, jako funkcjonariusz CIA, zamieszany z zamordowanie byłego premiera Konga Patrice Lumumby (duży udział amerykańskiego wywiadu w tym wydarzeniu został dowiedziony). Sam Carlucci publicznie temu zaprzeczał, a także uzyskał od sądu zakaz użycia jego nazwiska w filmie w czasie wyświetlania go w USA.

Rodzina

Z pierwszą żoną, Jean Anthony (ślub w 1954, rozwód w 1974) ma trójkę dzieci: córki Karen i Kristin oraz syna Franka IV. Jego drugą i obecną żoną jest Marcia McMillan Myers (od 1976).

W rządzie

We wczesnych latach 70. był protegowanym swego dawnego kolegi Donalda Rumsfelda, który wspierał jego karierę w administracji. W czasie, gdy Caspar Weinberger był sekretarzem zdrowia i edukacji w gabinecie Richarda Nixona, Carlucci pełnił funkcję jego zastępcy.

Następnie piastował stanowiska ambasadora w Portugalii (1974-1977) i zastępcy dyrektora CIA Stansfielda Turnera (w demokratycznej administracji Jimmy’ego Cartera) od 1978 do 1981.

Ponownie był zastępcą Weinbergera, tym razem sekretarza obrony (w latach 1981-1983). Po odejściu Johna Poindextera ze stanowiska doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego w wyniku afery Iran-Contras w 1986 zajął jego miejsce. Zaś po odejściu również zamieszanego w aferę Weinbergera, prezydent Reagan mianował go sekretarzem obrony.

Jako szef Pentagonu Carlucci dał się poznać jako zwolennik większego niż poprzednik odprężenia i współpracy z blokiem wschodnim, jaka cechowała ostatnie lata prezydentury Reagana, w przeciwieństwie do poprzednich.

Sekretarzem obrony pozostał do końca kadencji Reagana.

Dalsze życie

Sektor prywatny

W latach 1992-2003 był prezesem Carlyle Group (prezesem emerytowanym do 2005). Jest także związany m.in. z General Dynamics, Westinghouse, Ashland Oil, Neurogen, CB Commercial Real Estate, Nortel, BDM International i Quaker Oats. Prócz tego jest wspólnikiem lub współwłaścicielem wielu innych korporacji.

Organizacje

Jest związany z Project for the New American Century, neokonserwatywnym zapleczem intelektualnym. Ponadto zasiada w zarządzie Middle East Policy Council. Jest też członkiem zarządu RAND Corporation i jednym z prezesów Advisory Board for RAND's Center for Middle East Public Policy.

Jest też członkiem Komisji Trójstronnej.

5 stycznia 2006 brał udział, wraz z pozostałymi byłymi sekretarzami obrony i stanu, w spotkaniu w Białym Domu w celu dyskusji nad polityką zagraniczną administracji George’a W. Busha.

Linki zewnętrzne