Most Chwaliszewski w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Potyczka (1846): usunięcie niepotrzebnego linku (co ma sód wspólnego z historycznym mostem?) |
int. |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Istniał od czasu [[średniowiecze|średniowiecza]], na wylocie ul. Wielkiej, na trakcie z Poznania przez [[Chwaliszewo (Poznań)|Chwaliszewo]], [[Ostrów Tumski (Poznań)|Ostrów Tumski]], [[Śródka (Poznań)|Śródkę]] |
Istniał od czasu [[średniowiecze|średniowiecza]], na wylocie ul. Wielkiej, na trakcie z Poznania przez [[Chwaliszewo (Poznań)|Chwaliszewo]], [[Ostrów Tumski (Poznań)|Ostrów Tumski]], [[Śródka (Poznań)|Śródkę]] – w kierunku wschodnim. W 1809 wybudowano nowy obiekt i była to jedyna wielka inwestycja w Poznaniu doby [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]]. Budowa kosztowała 100.910 [[floren]]ów, z czego państwo dało około 84.000<ref>[[Zygmunt Boras]], [[Lech Trzeciakowski]], ''W dawnym Poznaniu'', [[Wydawnictwo Poznańskie]], Poznań, 1971, s.241</ref>. Do 1878 był to obiekt drewniany, potem metalowy (od strony inżynieryjnej zaprojektowany przez [[Cäsar Stenzel|Cäsara Stenzla]]<ref name=dzieje2/>), [[kratownica|kratowy]], [[nit (technika)|nitowany]] (zużyto 256 ton żelaza). Miał dwa [[przęsło|przęsła]] po 40 metrów długości i 4 metry wysokości każde. Wsparty na jednym murowanym [[filar]]ze w nurcie Warty. Celem wyciszenia hałasu komunikacyjnego (bliskość kamienic) nawierzchnia wykonana była z kostki drewnianej (od 1880 z wbudowanym torowiskiem tramwajowym)<ref>{{Cytuj|autor = Zbigniew Kopeć |tytuł = Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939 |data = 2013 |isbn = 978-83-7729-030-9 |miejsce = Łódź |wydawca = Księży Młyn |s = 11 |oclc = 891282668 }}</ref>. Od 1861 utrzymanie i konserwacja przeprawy powróciła do miasta i pobierano na ten cel podatek mostowy. Wpływy z mostowego w wysokości około 2150 [[talar]]ów utrzymywały się do 1870. Rocznie przejeżdżało tędy około 193.000 koni<ref name=dzieje2>red. [[Jerzy Topolski]], ''Dzieje Poznania'', tom 2, PWN, Warszawa-Poznań, 1994, s.209-210, 496, {{ISBN|83-01-08194-5}}</ref>. |
||
{{Osobny artykuł|Stare koryto Warty w Poznaniu}} |
{{Osobny artykuł|Stare koryto Warty w Poznaniu}} |
Wersja z 11:57, 17 wrz 2021
Widok około 1910 | |
Państwo | |
---|---|
Podstawowe dane | |
Data zburzenia | |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′30,50″N 16°56′21,89″E/52,408472 16,939414 |
Most Chwaliszewski w Poznaniu – historyczny most drogowy na rzece Warcie, w granicach administracyjnych miasta Poznania.
Historia
Istniał od czasu średniowiecza, na wylocie ul. Wielkiej, na trakcie z Poznania przez Chwaliszewo, Ostrów Tumski, Śródkę – w kierunku wschodnim. W 1809 wybudowano nowy obiekt i była to jedyna wielka inwestycja w Poznaniu doby Księstwa Warszawskiego. Budowa kosztowała 100.910 florenów, z czego państwo dało około 84.000[1]. Do 1878 był to obiekt drewniany, potem metalowy (od strony inżynieryjnej zaprojektowany przez Cäsara Stenzla[2]), kratowy, nitowany (zużyto 256 ton żelaza). Miał dwa przęsła po 40 metrów długości i 4 metry wysokości każde. Wsparty na jednym murowanym filarze w nurcie Warty. Celem wyciszenia hałasu komunikacyjnego (bliskość kamienic) nawierzchnia wykonana była z kostki drewnianej (od 1880 z wbudowanym torowiskiem tramwajowym)[3]. Od 1861 utrzymanie i konserwacja przeprawy powróciła do miasta i pobierano na ten cel podatek mostowy. Wpływy z mostowego w wysokości około 2150 talarów utrzymywały się do 1870. Rocznie przejeżdżało tędy około 193.000 koni[2].
- Osobny artykuł:
Po wybudowaniu w 1966 nowego mostu Bolesława Chrobrego i decyzji o przełożeniu Warty w nowe koryto, stracił na znaczeniu. Rozebrany w 1968. W jego miejscu jest dzisiaj fragment ul. Chwaliszewo.
Od grudnia 2017 w miejscu dawnego mostu eksponowany jest iluminowany zarys konstrukcji jednego jego przęsła[4].
W sąsiedztwie wschodniego przyczółka mostu znajdował się Złoty Krzyż, zwany krzyżem chwaliszewskim. Obecnie stojący w tym miejscu krucyfiks pochodzi z 1945 roku, jednak według tradycji, krzyż w tym miejscu stoi od ponad 1000 lat.
W okolice Mostu Chwaliszewskiego, corocznie na przełomie maja i czerwca przypływały na tarło jesiotry z Bałtyku (była tu cieplejsza woda i duża ilość odpadków stanowiących pożywienie). Niektóre z ryb osiągały 2,5 metra długości i wagę powyżej 150 kg. Przybycie jesiotrów stanowiło swoistą atrakcję dla mieszkańców miasta, którzy masowo schodzili się tutaj aby obejrzeć tarło. Z nieznanych przyczyn ryby przypłynęły po raz ostatni w roku 1906[5].
Jeszcze w okresie międzywojennym, nocami, pod mostem, przechowywane były w specjalnych łodziach z otworami, beczki ze świeżymi rybami, które sprzedawano na targowisku Wolnica przy Świętym Wojciechu[6].
Potyczka (1846)
Podczas powstania wielkopolskiego w 1846 roku na moście doszło do potyczki pomiędzy Prusakami i powstańcami zamierzającymi zaatakować Fort Winiary, by uwolnić przetrzymywanych tam więźniów politycznych. Władze otrzymały informację o tym, że przez most przejadą wozy z ochotnikami z Runowa i Biernatek pod dowództwem Hipolita Trąpczyńskiego - leśniczego z Kórnika. Prusacy urządzili zasadzkę, w wyniku której uniemożliwiono powstańcom dotarcie do Cytadeli i zabito kilku ochotników. Akcja zakończyła się niepowodzeniem[7].
Galeria
-
Relikty przyczółka
-
Pozostałość schodów
-
Iluminowany zarys konstrukcji jednego przęsła mostu (od 2017)[4]
Przypisy
- ↑ Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.241
- ↑ a b red. Jerzy Topolski, Dzieje Poznania, tom 2, PWN, Warszawa-Poznań, 1994, s.209-210, 496, ISBN 83-01-08194-5
- ↑ Zbigniew Kopeć , Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 11, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668 .
- ↑ a b Paulina Nowicka: Wyjątkowa iluminacja dawnego mostu Chwaliszewskiego. Kiedyś Warta może popłynąć w starym korycie. Gazeta Wyborcza Poznań, 2017-12-06. [dostęp 2018-03-24]. (pol.).
- ↑ Zbigniew Kopeć , Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 12, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668 .
- ↑ Zbigniew Kopeć , Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 78, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668 .
- ↑ Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.278