Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiadukt Kosynierów Górczyńskich
{{{alt zdjęcia}}}
Widok ku wyjazdowi z miasta (torowiska pętli tramwajowej Górczyn). Widoczna zróżnicowana konstrukcja przęseł
Poprzednie nazwy

Wiadukt Górczyński

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Wiadukt wschodni
Przeszkoda

ul. Rakoniewicka,
linia kolejowa nr 3

Data budowy

1972

Data remontu

1994, 2012[1]5 sierpnia 2013[2]

Wiadukt zachodni
Przeszkoda

ul. Rakoniewicka,
linia kolejowa nr 3

Data budowy

1972

Data remontu

10 września 200730 maja 2008

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Kosynierów Górczyńskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Kosynierów Górczyńskich”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Kosynierów Górczyńskich”
Ziemia52°22′49,62″N 16°52′48,02″E/52,380450 16,880006
DW196
DW196

Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu (wcześniej Wiadukt Górczyński) – wiadukt drogowy nad liniami kolejowymi: nr 3 Warszawa ZachodniaFrankfurt nad Odrą i nr 801 Poznań GórczynPoznań Starołęka, w granicach administracyjnych miasta Poznania. Położony w bliskim sąsiedztwie tramwajowo-autobusowego węzła przesiadkowego Górczyn i stacji kolejowej Poznań Górczyn.

Znajduje się w ciągu ul. Głogowskiej. Łączy Górczyn ze Świerczewem, w ramach połączenia dzielnicy Grunwald z Wildą. Stanowi element drogi dojazdowej z centrum miasta do węzła autostrady A2 Poznań Komorniki. Przed otwarciem wschodniej obwodnicy był częścią drogi krajowej nr 5 i trasy europejskiej nr E261. Od 1 stycznia 2016 jest częścią drogi wojewódzkiej nr 196[3].

Zbudowany w 1972. Był remontowany w 1988 i 1994[4]. 6 czerwca 2008 zachodnia nitka Wiaduktu Górczyńskiego została otwarta po przebudowie[5], która sprowadziła się do zburzenia większości dotychczasowej konstrukcji. Ze starego wiaduktu pozostał tylko fragment bezpośrednio nad linią kolejową - 2 filary i przęsło między nimi[6][7]. Po modernizacji wiadukt ma 3 pasy przeznaczone dla samochodów (przed przebudową były 2 pasy) oraz dodatkowo dwukierunkową drogę dla rowerów po stronie zewnętrznej[8].

13 stycznia 2009 Rada Miasta Poznania jednogłośnie uchwaliła[9], że wiadukt zmieni nazwę z „Górczyńskiego” na „Kosynierów Górczyńskich” dla uczczenia mieszkańców Górczyna, którzy podjęli walkę w powstaniu wielkopolskim w 1846.

W latach 2012−2013 wiadukt wschodni został całkowicie zburzony i wybudowany od nowa. Po modernizacji uzyskał dodatkowy pas dla samochodów na przedłużeniu łącznicy od ulicy Rakoniewickiej oraz ciąg pieszo-rowerowy na odcinku od ulicy Rakoniewickiej do wylotu w stronę centrum miasta[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]