Stanisław Franciszek Jucha

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Franciszek Jucha
Ilustracja
Fot. Konrad Pollesch, 1999
Data i miejsce urodzenia

25 września 1930
Odrzykoń

Data i miejsce śmierci

4 marca 2003
Kraków

Profesor nauk technicznych
Specjalność: eksploatacja otworowa, geologia naftowa
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza

Profesura

1983 - prof. nadzwyczajny
1991 - prof. zwyczajny

Polska Akademia Nauk
Status

• członek Komitetu Nauk Geologicznych PAN
(od 1969)
• członek Sekcji Wiertnictwa i Górnictwa Otworowego Komitetu Górnictwa PAN
(od 1982)

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Dziekan i Dyrektor
Jednostka

Wydział i Instytut Wiertniczo- Naftowy

Okres spraw.

1984–1987

Profesor honorowy
Uczelnia

Narodowa Akademia Górnicza Ukrainy w Dniepropietrowsku (1999)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Brązowa Odznaka honorowa „Zasłużony dla górnictwa PRL”

Odznaka honorowa „Zasłużony dla polskiej geologii” (awers) Odznaka Zasłużony dla Ziemi Krakowskiej (awers) Odznaka „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Pilskiego" (awers

Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Franciszek Jucha (ur. 25 września 1930 w Odrzykoniu[1], zm. 4 marca 2003 w Krakowie[2]) – polski geolog, geolog naftowy i kartograf, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie[3]. Profesor honorowy Narodowej Akademii Górniczej Ukrainy w Dniepropietrowsku. Twórca Polskiej Szkoły Cyfrowej Kartografii Naftowej[3]. Członek Naftowo-Gazowej Akademii Ukrainy we Lwowie[1]. Honorowy obywatel miasta Krosna[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana Juchy (1888-1962) i Heleny z Grzybałów (1900-1941); ojciec zajmował się uprawą roli i stolarstwem[5]. Podczas okupacji uczęszczał do szkoły podstawowej w Odrzykoniu i brał udział w tajnych kompletach prowadzonych przez stryja, Józefa Juchę – historyka i polonistę, członka Polskiej Organizacji Wojskowej[5]. W latach 1944-1949 kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krośnie[5]. Od 1949 r. podjął studia na Wydziale Geologiczno-Mierniczym[6], a od 1953 r. kontynuował na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując w 1955 r. tytuł mgr inżyniera geologii[7][1].

Od końca 1954 r. był młodszym asystentem w Zakładzie Kartowania Geologicznego u prof. Henryka Świdzińskiego; jego badania terenowe z tego okresu przyczyniły się do odkrycia poważniejszych zasobów ropy naftowej w okolicach Węglówki na Podkarpaciu. W 1955 r. uzyskał stanowisko asystenta w tym samym Zakładzie. W tym okresie jego zainteresowania dotyczyły Karpat polskich, ukraińskich, słowackich, rumuńskich, a także Alpidów bałkańskich i śródziemnomorskich. Zajmował się także metodyką kartografii geologicznej, którą z czasem przekształcił w cyfrową kartografię naftową[8].

W 1963 r. obronił dysertację doktorską "Łupki jasielskie i ich znaczenie dla stratygrafii i sedymentologii warstw krośnieńskich". W tym okresie wspólnie z Anną Jerzmańską zajmował się ichtiofauną łupków jasielskich, jak również makrofauną (wspólnie z Wilhelmem Krachem). Badania te umożliwiły rekonstrukcję warunków batymetrycznych i paleogeograficznych serii menilitowo-krośnieńskiej[9].

W 1963 r. został adiunktem na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W 1967 r. współtworzył na AGH wraz z prof. Stanisławem Wdowiarzem Wydział Wiertniczo-Naftowy[10]. W 1968 r. uzyskał tytuł docenta. Od 1969 r. był członkiem Komitetu Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk[1]. W 1974 r. kierował kilkumiesięczną wyprawą badawczą "Koral" do Zatoki Perskiej[11]. W latach 1977-1981 poświęcił się zagadnieniom geologii surowcowej Podkarpacia, a także regionalnej geologii naftowej. Rozpoczął etap zastosowania metodyki matematycznych badań modelowych, badań statystycznych i informatycznych dla geologii zapadliska przedkarpackiego oraz synklinoriów: lubelskiego i warszawskiego[12].

W roku 1981 doprowadził do powstania Polskiej Szkoły Cyfrowej Kartografii Naftowej. Oryginalna koncepcja tej szkoły opierała się na zastosowaniu danych z wierceń, badań sejsmicznych i laboratoryjnych przy tworzeniu strukturalnych map cyfrowych, a w konsekwencji do prognozowania złóż ropy, gazu i wód geotermalnych w Polsce[13].

W latach 1978-1984 był prodziekanem ds. nauki[14], a w latach 1984-1987 dziekanem na Wydziale Wiertniczo-Naftowym i dyrektorem Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH[1]. Po przejściu na emeryturę prof. S. Wdowiarza w 1981 roku, został kierownikiem Zakładu Geologii Naftowej w Instytucie Wiertniczo-Naftowym AGH. Funkcję tę pełnił do roku 1992[1][15]. Od 1982 r. był członkiem sekcji Wiertnictwa i Górnictwa Otworowego Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk[1]. W 1983 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 r. tytuł profesora zwyczajnego. W 1983 roku, w uznaniu wybitnych zasług dla miasta i regionu, nadano mu tytuł honorowego obywatela miasta Krosna. W 1984 r. powołał do życia, w ramach „Zeszytów Naukowych AGH”, nowe wydawnictwo: „Wiertnictwo Nafta Gaz”, którego redaktorem naukowym był w latach 1984-1988. W okresie 1983-1985 r. należał do Rady Naukowej Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Warszawie[1]. W latach 1986-1992 był członkiem Polskiego Narodowego Komitetu Światowych Kongresów Naftowych[1]. W 1987 r. został generalnym dyrektorem górniczym II stopnia[16]. W roku 1990 został powołany do Rady Geologicznej przy Ministrze Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. W 1996 r. został członkiem Naftowo-Gazowej Akademii Ukrainy – UNGA we Lwowie, a w 1996 r. nadano mu tytuł profesora honorowego Narodowej Akademii Górniczej Ukrainy - NAHMU w Dniepropietrowsku.

Stanisław F. Jucha jest jednym z bohaterów książki Benjamina Shvili'ego - izraelskiego poety-mistyka - Tu śpi noc (2002)[17][18], a także sagi rodzinnej Ilony Dworak-Cousin - Podróż do Krainy Cieni (2018)[19].

Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. LXXXVIII-19-28)[20].

Grób prof. Stanisława F. Juchy na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

W dorobku naukowym Stanisława Juchy znalazło się ponad 250 publikacji, w tym 100 prac indywidualnych z zakresu geologii, geologii podstawowej, geologii naftowej, geochemii, kartografii wgłębnej, matematyki stosowanej, geofizyki stosowanej i cyfrowej kartografii naftowej[21]. Wypromował 9 doktorów. Był autorem 7 patentów i ponad 300 ekspertyz[1].

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

Należał do Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krośnieńskiej oraz Stowarzyszenia Odrzykoniaków. W 1995 roku zainicjował powstanie cyklicznego wydawnictwa: „Zeszyty Odrzykońskie”, publikowanego do chwili obecnej[22].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Ordery
Tytuły honorowe
  • Tytuł Honorowego obywatela miasta Krosna (1983)
  • Członkostwo Naftowo-Gazowej Akademii Ukrainy we Lwowie na Ukrainie (1996)
  • Tytuł Profesora honorowego Narodowej Akademii Górniczej w Dniepropietrowsku (obecnie Dniepr) na Ukrainie (1996)
Odznaki i wyróżnienia zagraniczne
Odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia
  • Brązowy Medal 50-lecia Uczelni AGH (1969)
  • Złoty Medal 60-lecia Uczelni AGH (1979)
  • Medal Ignacego Łukasiewicza (1982)[43].
  • Złoty Medal 40-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1985)
  • Brązowy Medal 20-lecia Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1987)
  • Medal Rektora AGH (1989)[44].
  • Medal 30-lecia Geofizyki Toruń (1996)[45].
  • Medal Jubileuszowy 70-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1989)[46].
  • Złoty i Srebrny Medal "Cracovia Totius Poloniae Urbs Celeberrima" wybity z okazji 70-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1989)
  • Medal Jubileuszu 100-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Krośnie (2000)

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Łupki jasielskie w Karpatach Fliszowych. „Przegląd Geologiczny”, nr 11, Warszawa 1957.
  • Próba nowego podziału stratygraficznego serii menilitowej i warstw krośnieńskich (wspólnie z J. Kotlarczykiem). „Nafta”, nr 8, Kraków 1958.
  • Contribution on Jasło Shaly Limestones in the Polish Carpathian (Rozmieszczenie wapiennych łupków jasielskich w Karpatach polskich). „Biuletyn Polskiej Akademii Nauk”, Seria: Geologia, cz. VI, nr 11, 1958
  • Próba ustalenia nowych poziomów korelacyjnych w warstwach krośnieńskich Karpat Polskich (wspólnie z J. Kotlarczykiem). „Acta Geologica Polonica”, vol. IX, nr 3, Warszawa 1959.
  • Możliwości odkrycia złóż ropy i gazu w rejonie Węglówki. „Nafta”, nr 5, Kraków 1959.
  • Seria menilitowo-krośnieńska w Karpatach fliszowych (wspólnie z J. Kotlarczykiem). Komitet Nauk Geologicznych. Krakowski Oddział PAN, „Prace geologiczne”, nr 4, Warszawa 1961 (monografia).
  • Nowe stanowiska fauny menilitowej (wspólnie z W. Krachem). „Acta Geologica Polonica”, vol. XII, nr 2, Warszawa 1962.
  • Stanowisko ryb w łupkach jasielskich z Łubna koło Dynowa (wspólnie z A. Jerzmańską). „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”. t. XXXIII. Kraków 1963
  • Zagadnienie fałdów wgłębnych w Karpatach Polskich (wspólnie z S. Wdowiarzem). „Zeszyty Naukowe AGH”, nr 206, Górnictwo. z. 15, Kraków 1969.
  • Łupki jasielskie, ich znaczenie dla stratygrafii i sedymentologii serii menilitowo-krośnieńskiej (Karpaty Fliszowe). Komitet Nauk Geologicznych. Oddział PAN. „Prace geologiczne”, nr 52, Warszawa 1969.
  • Probabilistyczne metody szacowania perspektywnych zasobów węglowodorów (wspólnie z K. Nitkiewiczem). „Nafta”, nr 8, Kraków 1975.
  • Analiza statystyczna własności miocenu autochtonicznego (wspólnie z K. Nitkiewiczem). „Zeszyty Naukowe AGH”, nr 24, Geologia. Kraków 1975.
  • Podział formacji jurajskiej w zapadlisku przedkarpackim na podstawie geofizyki wiertniczej (wspólnie z E. Jaworem i W. Twarogiem). „Zeszyty Naukowe AGH”, Geologia, t.4, z.3, Kraków 1978.
  • Regionalne przepływy wód wgłębnych w albie i w jurze Lubelskiego Zagłębia Węglowego (wspólnie z L. Zawiszą). „Zeszyty Naukowe AGH”, Geologia, t.5, z. 3, Kraków 1979
  • Problematyka wykorzystania małych złóż gazu w Polsce (wspólnie z R. Neyem i K. Słupczyńskim). „Zeszyty Naukowe AGH”, Zagadnienia Ekonomiczno-Techniczne, nr 36, Kraków 1987
  • Warunki geologiczno-złożowe małych złóż gazu ziemnego w Zapadlisku Przedkarpackim, Karpatach i na Niżu Polskim (wspólnie z R. Neyem i K. Słupczyńskim). „Gospodarka Surowcami Mineralnymi”, t. 3, z. 2. Kraków 1987
  • Warunki efektywnego wykorzystania gazu ziemnego z małych złóż (wspólnie z R. Pajdą). „Gospodarka Surowcami Mineralnymi”, t. 3, z. 2. Kraków 1987.
  • Sto lat kopalni ropy naftowej w Węglówce (wspólnie ze Z. Jabczyńskim) „Technika Naftowa i Gazownicza, Kwartalnik Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego”, nr 1. Kraków 1988.
  • Geologiczna charakterystyka zbiorników wód geotermalnych na Niżu Polskim — Geological characterization of geothermal aquifers of the Polish Lowlands. W: Atlas wód geotermalnych Niżu Polskiego. Zbiorniki dolnojurajski i dolnokredowy: 1: 500 000: Atlas of the geothermal waters of Polish Lowland. Early jurassic and early cretaceous reservoirs: commentary/ red. Wojciech Górecki przy współpracy Andrzej F. Adamczyk, Andrzej Szczepański, Tadeusz Szklarczyk; Instytut Surowców Energetycznych Akademii Górniczo-Hutniczej, Kraków, 1990.
  • Wystawa cyfrowej kartografii Naftowej z okazji 75- lecia Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (1919-1994). I-sza Krajowa Konferencja: Niż Polski nt. „Wyniki i możliwości wykorzystania polskiej cyfrowej kartografii naftowej w analizie basenów sedymentacyjnych”. Przewodnik-monografia. „Geologia Naftowa Polski”, z. 9, Kraków, 1994/95.
  • Wystawa Polskiej Cyfrowej Kartografii Naftowej z okazji Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej: „Nowe metody i technologie w geologii naftowej, wiertnictwie, eksploatacji otworowej i gazownictwie”. Referat i przewodnik do wystawy. Materiały VI Konferencji WWNiG AGH. Kraków, 22-23 czerwca 1995.
  • Węglowy basen sedymentacyjny w miocenie Niżu Środkowo-Europejskiego (wspólnie z K. Matlem). (Area of the Miocene Coal-basin Sedimentation of the Central European Depression). „Wiertnictwo Nafta Gaz”, t. 14. Kraków, 1997.
  • Metoda probablistyczna Monte Carlo w symulacji rozkładu zasobu węglowodorów (wspólnie z Cz. Rybickim, J.Siemkiem, J.Stopą). „Kwartalnik Górnictwo”, nr 4, Kraków, 1998.
  • Baseny naftowe Niżu Polski w świetle danych i zastosowania polskiej metodyki kartografii naftowej. (Petroleum Basins of the Polish Lowlands in the Light of the Polish Digital Petroleum Cartography Data and Applications) „Gospodarka Surowcami Mineralnymi PAN”. Kraków, 1999.
  • Główne baseny naftowe Polski w świetle danych i zastosowań polskiej metodyki cyfrowej kartografii naftowej — The main Polish petroleum basins in the light of the Polish digital petroleum cartography data and applications W: Nowe metody i technologie w geologii naftowej, wiertnictwie, eksploatacji otworowej i gazownictwie: X międzynarodowa konferencja naukowo-techniczna: Kraków, 24–25 czerwca 1999, T. 1. X International Scientific-Technical Conference: new methods and technologies in petroleum geology, drilling, and reservoir engineering/ Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 1999.
  • Analiza warunków akumulacji złóż węglowodorów i ich znaczenie dla prospekcji naftowej w basenach Niżu Polski oraz zapadliska przedkarpackiego — Petroleum basins of the Polish Lowland in the light of the Polish digital petroleum cartography data and applications. Gospodarka Surowcami Mineralnymi, t. 15, zeszyt specjalny, Kraków 1999.
  • Efektywność odkrywania zasobów gazu ziemnego metodami wiertniczymi w polskiej części Zapadliska Przedkarpackiego — Efficiency of natural gas discovery using exploration drilling of oil basins in the Polish part of the Carpathian Foredeep: „Wiertnictwo Nafta Gaz”, t. 18/2. Kraków 2001.
  • Metodyczna analiza efektywności odkrywania zasobów gazu ziemnego za pomocą wierceń poszukiwawczych w poziomach stratygraficznych polskiej części Zapadliska Przedkarpackiego — Methodic analysis of efficiency of natural gas prospecting with exploration wells in the stratigraphic horizons of the Polish part of the Carpathian Foredeep. W: XII [Dwunasta] międzynarodowa konferencja naukowo-techniczna „Nowe metody i technologie w geologii naftowej, wiertnictwie, eksploatacji otworowej i gazownictwie”: Kraków, 21–22 czerwca 2001, T. 1. International scientific-technical conference “New methods and technologies in petroleum geology, drilling and reservoir engineering”. Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2001.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Współcześni Uczeni Polscy. Słownik biograficzny (pod red. Janusza Kapuścika), tom II: H-Ł, Warszawa 1999, s. 210.
  2. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 61
  3. ↑ a b Albin Wojnar, Profesor Stanisław F. Jucha, (1930-2003), „Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica”, 2003, s. 137.
  4. ↑ Przemysław Jucha,Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 57.
  5. ↑ a b c Ludwik Łach, Stanisław F. Jucha, 1930-2003, Odrzykoń, ziemia i ludzie (wybrane zagadnienia), „Zeszyty Odrzykońskie”, 2003, z. 10, s. 105.
  6. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 47, 49.
  7. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 49-50.
  8. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 50.
  9. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 51.
  10. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 52.
  11. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 53-54
  12. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 54-55.
  13. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 56.
  14. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 55.
  15. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 55-56.
  16. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 59,
  17. ↑ Benjamin Shvili (poet) - Israel - Poetry International. [dostęp 2021-04-29]. (ang.).
  18. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 63.
  19. ↑ Ilona Dworak-Cousin, Podróż do Krainy Cieni, Wydawnictwo Austeria, Kraków - Budapeszt - Syrakuzy, 2018
  20. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Jucha. rakowice.eu. [dostęp 2021-08-22].
  21. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 62.
  22. ↑ Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 60.
  23. ↑ a b c d e Wielka Księga 85-lecia AGH, (pod red. Krzysztofa Pikonia), Gliwice 2004, s. 134.
  24. ↑ Postanowienie Przewodniczącego Rady Państwa z 9 października 1973, Leg.nr 997-73-72
  25. ↑ Postanowienie Przewodniczącego Rady Państwa z 19 września 1979, Leg.nr 2841-79-18
  26. ↑ Postanowienie Ministra Oświaty i Wychowania z 14 października 1984, Leg.nr 41790
  27. ↑ Postanowienie Przewodniczącego Rady Państwa z 25 czerwca 1986, Leg.nr 2232-86-1
  28. ↑ Postanowienie Prezydenta z 30 lipca 1999, Leg.nr 176-99-4
  29. ↑ Postanowienie Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa z 16 maja 1969, Leg. nr 2855
  30. ↑ Postanowienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 5 czerwca 1971, Leg. nr 4368
  31. ↑ Decyzja Zjednoczenia Górnictwa Naftowego i Gazownictwa z 24 września 1979, Leg. nr 125/79
  32. ↑ a b c d e Współcześni Uczeni Polscy. Słownik biograficzny (pod red. Janusza Kapuścika), tom II: H-Ł, Warszawa 1999, s. 210
  33. ↑ Postanowienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Pile z 21 października 1980, Leg. nr 1045
  34. ↑ Uchwała Zarządu Głównego Stowarzyszenie Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego z 2 grudnia 1982, Leg. nr 0661
  35. ↑ Postanowienie Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa z 29 czerwca 1983, Leg. nr 496/83
  36. ↑ Postanowienie Ministra Górnictwa i Energetyki z 4 grudnia 1986, Leg.nr 228-9-86
  37. ↑ Uchwała Zarządu Głównego Naczelnego Organizacji Technicznej z 15 maja 1987, Leg. nr 10506
  38. ↑ Postanowienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie z 3 czerwca 1987, Leg. nr 785/87
  39. ↑ Postanowienie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z 11 czerwca 1987, Leg.nr 3998
  40. ↑ Postanowienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Przemyślu z 2 grudnia 1987, Leg. nr 6239
  41. ↑ Postanowienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z 17 września 1988, Leg. nr 39775
  42. ↑ Postanowienie przewodniczącego Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej, nr odznaki 186/89 z 23 września 1989
  43. ↑ Przyznany Stanisławowi Franciszkowi Jusze przez Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej i Muzeum-Skansen Przemysłu Naftowego w Bóbrce
  44. ↑ Przyznany przez prof. Jana Janowskiego
  45. ↑ Przyznany Stanisławowi Jusze w maju 1996 roku, przez dyrektora Geofizyki Toruń w uznaniu wybitnych zasług wniesionych w rozwój Zakładu
  46. ↑ Przyznany prof. Stanisławowi Franciszkowi Jusze przez rektora AGH prof. Jana Janowskiego i Przewodniczącego Komitetu Jubileuszowego prof. Władysława Longę we wrześniu 1989

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Współcześni Uczeni Polscy. Słownik biograficzny. pod red. Janusza Kapuścika. T. II: H-Ł. Warszawa: 1999, s. 210-211. ISBN 83-905295-6-4.
  • Wielka Księga 85-lecia AGH, (pod red. Krzysztofa Pikonia), Gliwice 2004, s. 134.
  • Albin Wojnar, Profesor Stanisław F. Jucha, (1930-2003), „Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica”, 2003, s. 137-138.
  • Przemysław Jucha, Stanisław Franciszek Jucha, 1930-2003, Odrzykoński słownik biograficzny: Nauczyciele, „Zeszyty Odrzykońskie” 2011, z. 18, s. 47-63.
  • Ludwik Łach. Stanisław F. Jucha, 1930-2003. „Zeszyty Odrzykońskie”. Z. 10, s. 105-110, 2003. Odrzykoń, ziemia i ludzie (wybrane zagadnienia). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Franciszek_Jucha&oldid=72994635”