Szoriański Park Narodowy
52°35′00″N 88°20′00″E/52,583333 88,333333 Rzeka Mras-su | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Położenie | |
| Data utworzenia |
27 grudnia 1989 |
| Powierzchnia |
4143,06 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie obwodu kemerowskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 52°35′00″N 88°20′00″E/52,583333 88,333333
| |
| Strona internetowa | |
Szoriański Park Narodowy[1] (ros. Шорский национальный парк) – park narodowy położony w południowej części obwodu kemerowskiego w Rosji. Znajduje się na terenie rejonu tasztagołskiego, a jego obszar wynosi 4143,06 km². Park został utworzony dekretem rządu Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej z dnia 27 grudnia 1989 roku. Zarząd parku znajduje się w miejscowości Tasztagoł[2][3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Park obejmuje Górską Szorię, region obejmujący odnogi Wyżyny Sałairskiej, Gór Abakańskich i Ałatau Kuźnieckiego. Góry Abakańskie i Bijskaja Griwa (pasmo w północno-wschodnim Ałtaju) oddzielają go od Chakasji i Republiki Ałtaju. Obiektem ochrony jest ciemna tajga porastająca zbocza gór oraz zachowania kultury i tradycji Szorów[4][2][3].
Najwyższe szczyty w parku to Kubez (1555 m) i Łysucha (1648 m). Główną rzeką jest Mras-su, lewy dopływ Tomu, która na terenie parku ma 181 km długości[2].
Głównym typem roślinności w parku jest ciemna tajga – lasy sosny syberyjskiej i jodły syberyjskiej z domieszką brzóz brodawkowatych, osik i świerków syberyjskich. Żyje tu m.in. 56 gatunków ssaków, 262 gatunki ptaków i 14 gatunków ryb[5][6].
Fauna parku jest typowa dla strefy tajgi. Spośród dużych ssaków żyją tu m.in. jelenie szlachetne, niedźwiedzie brunatne, łasice syberyjskie, sobole tajgowe, rosomaki tundrowe, norki amerykańskie, wydry europejskie i piżmowce syberyjskie. Symbolem parku jest bocian czarny. Spośród innych rzadkich ptaków można tu spotkać m.in. rybołowy, żurawie i orły przednie[5][6].
W rzekach parku żyją m.in. lipienie syberyjskie, lenoki i tajmienie[5][6].
Na terenie parku znajduje się 75 jaskiń, z których największą jest Jaskinia Riabinowaja[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 252, ISBN 978-83-254-1988-2 [dostęp 2021-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ a b c Шорский Национальный Парк – Нац. парк Шорский [online], ФГБУ "Шорский национальный парк [dostęp 2021-07-23] (ros.).
- ↑ a b Шорский национальный парк. Описание места [online], RuTraveller [dostęp 2021-07-23] (ros.).
- ↑ Шорский национальный парк [online], Сибирь-Алтай [dostęp 2021-07-23] (ros.).
- ↑ a b c Шорский национальный парк [online], Экотуризм в России [dostęp 2021-08-14] (ros.).
- ↑ a b c Шорский национальный парк [online], Государственное автономное учреждение культуры «Государственная научная библиотека Кузбасса имени В.Д.Федорова» [dostęp 2021-08-14] (ros.).
- ↑ Исследуйте – Шорский Национальный Парк [online], ФГБУ "Шорский национальный парк [dostęp 2021-07-23] (ros.).