Przejdź do zawartości

Tsugiharu Ogiwara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tsugiharu Ogiwara
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1969
Kusatsu

Klub

Kitano Construction Ski Club

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

11 marca 1989, Falun
(28. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

4 marca 1994, Vuokatti
(17. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

14 stycznia 1995, Liberec
(2. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
Złoto
1995
Thunder Bay
Sztafeta
4x5 km
Puchar Kontynentalny
2. miejsce
1993/1994

Tsugiharu Ogiwara (jap. 荻原次晴 Ogiwara Tsugiharu; ur. 20 grudnia 1969 r. w Kusatsu) - japoński kombinator norweski, złoty medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata Tsugiharu Ogiwara zadebiutował 11 marca 1989 roku w Falun, gdzie zajął 28. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Był to jego jedyny start w sezonie 1988/1989 i wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Przez kilka kolejnych sezonów nie startował w PŚ. Startował wtedy w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1993/1994. Czterokrotnie stawał wtedy na podium, w tym 12 grudnia 1993 roku w Kuopio zwyciężył. Do rywalizacji w Pucharze Świata powrócił w sezonie 1993/1994. Wystąpił w trzech konkursach i już w pierwszym starcie, 4 marca 1994 roku w Vuokatti zdobył pierwsze punkty, zajmując 17. miejsce. Najlepszy wynik osiągnął 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie był dwunasty. W klasyfikacji generalnej zajął 45. miejsce.

Przełom w karierze Japończyka nastąpił w sezonie 1994/1995. We wszystkich swoich startach plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym dwukrotnie stawał na podium: 14 stycznia 1995 roku w Libercu i 9 lutego 1995 roku w Oslo zajmował drugie miejsce, w obu przypadkach przegrywając tylko ze swoim bratem Kenjim. W sezonie tym Kenji zdobył Kryształową Kulę, a Tsugiharu zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do trzeciego zawodnika, Norwega Knuta Tore Apelanda 73 punkty. Na przełomie lutego i marca 1995 roku brał udział w Mistrzostwach Świata w Thunder Bay. W konkursie indywidualnym zajmował po skokach czwarte miejsce, jednak nie utrzymał tej pozycji na trasie biegu i zawody zakończył na dziesiątej pozycji. W konkursie drużynowym wspólnie ze swoim bratem, a także Masashim Abe i Takanorim Kōno zdobył złoty medal. Japończycy byli najlepsi w skokach, co dało im dużą przewagę przed biegiem. Na mecie wyprzedzili Norwegów o blisko dwie minuty, a trzecich Szwajcarów o ponad pięć.

Dobrą formę prezentował także w sezonie 1995/1996, w którym zajął trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Trzykrotnie meldował się w czołowej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 28 lutego 1996 roku w Sapporo, gdzie był czwarty. W kolejnym sezonie spisał się nieco słabiej, ani razu nie mieszcząc się w pierwszej dziesiątce, a w klasyfikacji generalnej zajął 25. miejsce. W lutym 1997 roku wystartował na Mistrzostwach Świata w Trondheim, gdzie wraz z kolegami był dziewiąty w sztafecie, a konkurs indywidualny ukończył dopiero na 34. miejscu.

Najważniejszym punktem sezonu 1997/1998 były Igrzyska Olimpijskie w Nagano. W konkursie indywidualnym Tsugiharu uzyskał trzeci wynik na skoczni i do biegu przystąpił ze stratą 51 sekund do prowadzącego Bjarte Engena Vika z Norwegii. Na trasie biegu został jednak minięty przez trzech rywali, w tym swojego brata, i do mety przybiegł na szóstym miejscu. W zawodach drużynowych Japończycy zajmowali po skokach piąte miejsce i do biegu przystąpili ze stratą 21 sekund. Na trasie biegu nie zdołali awansować, kończąc bieg na piątej pozycji ze stratą ponad dwóch minut. W zawodach pucharowych trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, najbliżej podium będąc 28 lutego 1998 roku w Sapporo, gdzie ponownie był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął 25. miejsce. W styczniu 1998 roku wygrał zawody Pucharu Świata B w Reit im Winkl. W 1998 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21.1 min +1:25.3 min Norwegia Bjarte Engen Vik
5. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[1] 54:11.5 min +2:07.3 min  Norwegia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
10. 22 lutego 1995 Kanada Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16.9 min +2:10.2 min Norwegia Fred Børre Lundberg
1. 10 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km[2] 56:20.2 min - -
34. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43.1 min +6:12.7 min Japonia Kenji Ogiwara
9. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[3] 52:18.0 min +4:41.3 min  Norwegia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 14 stycznia 1995 Czechy Liberec Gundersen K90/15 km ? 2. +11.1 s Japonia Kenji Ogiwara
2. 9 lutego 1995 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km 39:42.2 min 2. +1:24.8 min Japonia Kenji Ogiwara

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 1993 Norwegia Lillehammer Gundersen K90/15 km ? 3. ? Stany Zjednoczone Todd Lodwick
2. 12 grudnia 1993 Finlandia Kuopio Gundersen K90/15 km ? 1. - -
3. 13 lutego 1994 Niemcy Klingenthal Gundersen K90/15 km ? 3. ? Norwegia Glenn Skram
4. 20 lutego 1994 Słowacja Štrbské Pleso Gundersen K90/15 km ? 2. ? Niemcy Christoph Braun
5. 11 stycznia 1998 Niemcy Reit im Winkl Sprint K90/7.5 km ? 1. - -

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Tsugiharu Ogiwara, Satoshi Mori, Gen Tomii, Kenji Ogiwara
  2. Skład drużyny: Masashi Abe, Tsugiharu Ogiwara, Kenji Ogiwara, Takanori Kōno
  3. Skład drużyny: Tsugiharu Ogiwara, Takashi Ueno, Futoshi Ōtake, Kenji Ogiwara