Przejdź do zawartości

Thomas Müller (narciarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Müller
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1961
Aschaffenburg

Klub

SC Oberstdorf

Wzrost

187 cm

Debiut w PŚ

17.12 1983, Seefeld
(7. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1983, Seefeld
(7. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

7.01 1984, Schonach (1. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 kombinacja norweska
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
złoto Seefeld 1985 sztafeta
złoto Oberstdorf 1987 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Schonach 1981 Gundersen
Uniwersjada
złoto Belluno 1985 kombinacja norweska
Puchar Świata
2. miejsce
1985/1986

Thomas Müller (ur. 5 marca 1961 w Aschaffenburgu) – niemiecki kombinator norweski reprezentujący RFN, złoty medalista olimpijski, dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Thomas Müller pojawił się w lutym 1981 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Schonach wywalczył indywidualnie brązowy medal. Rok później wystąpił na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie indywidualnie był szósty, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w konkursie drużynowym, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami.

W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld in Tirol. Zajął wtedy siódme miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1983/1984 pojawił się jeszcze pięciokrotnie, w tym już w trzecich zawodach cyklu, 7 stycznia 1984 roku w Schonach po raz pierwszy zwyciężył. Müller wygrał także konkurs 3 marca 1984 roku w Lahti, co pozwoliło mu zająć czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 1984 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. Po konkursie skoków zajmował trzecie miejsce ze stratą 5.6 punktu do prowadzącego Toma Sandberga z Norwegii. Na trasie biegu stracił jednak dwie kolejne pozycje i rywalizację zakończył na piątym miejscu.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów osiągnął podczas mistrzostw świata w Seefeld w 1985 roku. Wspólnie z Hubertem Schwarzem i Hermannem Weinbuchem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Niemcy zajmowali drugie miejsce, jednak po biegu wyprzedzili prowadzących Norwegów i sięgnęli po tytuł. Trzecie miejsce przypadło Finom. W rywalizacji pucharowej Müller ponownie dwukrotnie stawał na podium: 20 grudnia 1984 roku w Sankt Moritz oraz 2 marca 1985 roku w Lahti, w obu przypadkach zajmując trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął siódmą pozycję.

Sezon 1985/1986 był najlepszym w historii jego występów w Pucharze Świata. Niemiec czterokrotnie stawał na podium, w tym 29 grudnia 1985 roku w Oberwiesenthal po raz kolejny zwyciężył. W klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce za Weinbuchem, a przed Geirem Andersenem z Norwegii. Dobrą formę prezentował także w sezonie 1986/1987, który ukończył na piątej pozycji. Trzykrotnie zameldował się na podium: 27 lutego w Lahti zwyciężył, 6 marca w Falun był drugi, a 13 marca 1987 roku w Leningradzie zajął trzecie miejsce. Sukces w Lahti był jego ostatnim pucharowym zwycięstwem w karierze. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku Niemcy w składzie: Müller, Hans-Peter Pohl i Hubert Schwarz obronili tytuł drużynowych mistrzów świata wywalczony dwa lata wcześniej. Wygrali konkurs skoków i z przewagą ponad pięciu minut przystąpili do biegu. Prowadzenia już nie oddali i wyraźnie wyprzedzili Norwegów oraz reprezentantów ZSRR. W konkursie indywidualnym wypadł przeciętnie, zajmując ostatecznie 10. miejsce.

Ostatni raz na podium stanął 9 stycznia 1988 roku w Sankt Moritz, gdzie był trzeci w Gundersenie. Ponadto jeszcze pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce konkursów sezonu 1987/1988, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej był szósty. W lutym 1988 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary. Indywidualnie zaprezentował się słabo, po skokach zajmował 31. miejsce, lecz w biegu awansował na 24. pozycję. W zawodach drużynowych wraz z Pohlem i Schwarzem wywalczył złoty medal. Zwyciężyli w skokach i z przewagą 16 sekund nad Austriakami przystąpili do biegu. Na mecie ich przewaga nad reprezentantami Austrii wzrosła do ponad pół minuty, lecz drugie miejsce zajęli Szwajcarzy, którzy stracili do zwycięzców stracili tylko 3.4 sekundy. Austriakom przypadło ostatecznie trzecie miejsce. Igrzyska w Calgary były pierwszymi, na których rozegrano zawody drużynowe w kombinacji norweskiej i tym samym reprezentanci RFN zostali pierwszymi w historii mistrzami olimpijskimi w tej konkurencji. Złoty medal olimpijski był równocześnie ostatnim sukcesem w karierze Thomasa.

Müller startował w zawodach Pucharu Świata do sezonu 1991/1992, jednak osiągał coraz słabsze wyniki. W tym czasie wystartował jeszcze na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku zajmując siódme miejsce w sztafecie i dziewiąte indywidualnie. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991 roku. Indywidualnie zajął dziesiąte miejsce, a wspólnie z kolegami był czwarty w sztafecie, przegrywając walkę o brązowy medal z Japończykami. W 1992 roku zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery został trenerem w Oberstdorfie. W 2009 roku został wybrany trenerem roku w kombinacji norweskiej przez Niemiecki Związek Narciarski (DSV).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 12 lutego 1984 Sarajewo Indywidualnie K-90/15 km 422.595 pkt -20.600 pkt Norwegia Tom Sandberg
1. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Sztafeta K-90/3 × 10 km[1] 1:20:46.0 h - -
25. 28 lutego 1988 Kanada Calgary Gundersen K-90/15 km 38:16.8 min +4:35.2 min Szwajcaria Hippolyt Kempf
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 19 lutego 1982 Norwegia Oslo Gundersen K-90/15 km 426.600 pkt -8.200 pkt Norwegia Tom Sandberg
4. 26 lutego 1982 Norwegia Oslo Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] 1295.92 pkt -94.78 pkt  NRD
5. 18 marca 1984 Finlandia Rovaniemi Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] 1189.46 pkt -59.76 pkt  Norwegia
13. 18 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Gundersen K-90/15 km 410.10 pkt -38.63 pkt Hermann Weinbuch
1. 25 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] 1276.90 pkt - -
10. 13 lutego 1987 Oberstdorf Gundersen K-90/15 km 423.80 pkt -9.17 pkt Norwegia Torbjørn Løkken
1. 14 lutego 1987 Oberstdorf Sztafeta K-90/3 × 10 km[5] 1261.94 pkt - -
9. 18 lutego 1989 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10.7 min +3:58.3 min Norwegia Trond Einar Elden
7. 24 lutego 1989 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/3 × 10 km[6] 1:24:21.7 h +5:02.0 min  Norwegia
10. 7 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00.6 min +2:31.9 min Norwegia Fred Børre Lundberg
4. 8 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-90/3 × 10 km[7] 1:21:22.5 h +2:22.8 min  Austria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 12 lutego 1981 Schonach Indywidualnie K-90/15 km ? ? Bernd Blechschmidt

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 7 stycznia 1984 Schonach Gundersen K90/15 km 432.640 pkt 1. - -
2. 3 marca 1984 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km 414.000 pkt 1. - -
3. 20 grudnia 1984 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K90/15 km 419.10 pkt 3. -4.89 pkt Norwegia Geir Andersen
4. 2 marca 1985 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km ? 3. +2:21.6 min Norwegia Geir Andersen
5. 21 grudnia 1985 Włochy Tarvisio Gundersen K90/15 km 427.055 pkt 3. -7.850 pkt Norwegia Geir Andersen
6. 29 grudnia 1985 Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km 411.8 pkt 1. - -
7. 4 stycznia 1986 Schonach Gundersen K90/15 km 421.700 pkt 2. -4.880 pkt Hermann Weinbuch
8. 18 stycznia 1986 Austria Murau Gundersen K90/15 km 417.145 pkt 3. -10.620 pkt Hermann Weinbuch
9. 27 lutego 1987 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km 425.630 pkt 1. - -
10. 6 marca 1987 Szwecja Falun Gundersen K90/15 km 424.645 pkt 2. -0.000 pkt Norwegia Torbjørn Løkken
11. 13 marca 1987 Leningrad Gundersen K90/15 km 418.650 pkt 3. -6.775 pkt Wasilij Sawin
12. 9 stycznia 1988 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K90/15 km 420.04 pkt 3. -3.54 pkt Norwegia Torbjørn Løkken

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 grudnia 1991 Włochy Predazzo Gundersen K90/15 km ? 1. - -

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Hans-Peter Pohl, Hubert Schwarz, Thomas Müller
  2. Skład drużyny: Hermann Weinbuch, Thomas Müller, Hubert Schwarz
  3. Skład drużyny: Thomas Müller, Hermann Weinbuch, Hubert Schwarz
  4. Skład drużyny: Thomas Müller, Hubert Schwarz, Hermann Weinbuch
  5. Skład drużyny: Hermann Weinbuch, Hans-Peter Pohl, Thomas Müller
  6. Skład drużyny: Thomas Müller, Hubert Schwarz, Thomas Dufter
  7. Skład drużyny: Thomas Müller, Hans-Peter Pohl, Thomas Dufter