Bernhard Gruber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernhard Gruber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1982
Schwarzach im Pongau

Klub

SC Bischofshofen

Wzrost

185 cm

Debiut w PŚ

1.01 2003, Oberhof
(32. - sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

8.01 2003, Ramsau
(26. - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

9.12 2007, Trondheim (3. - sprint)

Rekord życiowy

206,0 m na Letalnicy w Planicy (12 marca 2008)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Sztafeta
brąz Vancouver 2010 Gundersen HS140
brąz Soczi 2014 Sztafeta
brąz Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS134
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS106
złoto Falun 2015 Gundersen HS134
srebro Val di Fiemme 2013 Gundersen HS134
srebro Val di Fiemme 2013 Sprint druż.
srebro Seefeld 2019 Gundersen HS109
brąz Lahti 2017 Sztafeta
brąz Seefeld 2019 Sprint druż.
brąz Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
Puchar Świata (sprint)
3. miejsce
2007/2008
Puchar Kontynentalny
3. miejsce
2004/2005
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2012
złoto 1. miejsce
2013
Multimedia w Wikimedia Commons

Bernhard Gruber (ur. 12 sierpnia 1982 w Schwarzach im Pongau) – austriacki kombinator norweski, wielokrotny medalista olimpijski i mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz dwukrotny zwycięzca letniego Grand Prix.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bernhard Gruber pojawił się 27 stycznia 2000 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie. Wraz z kolegami z reprezentacji zdobył tam brązowy medal w konkursie drużynowym. Kilka dni później, 5 lutego 2000 roku w Andelsbuch zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując od razu trzecie miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Dwa lata później, na mistrzostwach świata juniorów w Schonach był siódmy w sztafecie, a zawodów w Gundersenie nie ukończył.

W Pucharze Świata zadebiutował 1 stycznia 2003 roku, zajmując 32. miejsce w sprincie w Oberhofie. W sezonie 2002/2003 wystartował jeszcze ośmiokrotnie, przy czym 8 stycznia w Ramsau zajął 26. miejsce w sprincie - były to jego pierwsze punkty w karierze. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 46. miejsce. W kilku następnych sezonach nie odniósł większych sukcesów. Zajął między innymi trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2004/2005 Pucharu Świata B, a w lecie 2006 roku był czwarty w klasyfikacji końcowej czternastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W letniej rywalizacji, 25 sierpnia 2006 roku w Steinbach zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Wyniki te nie przełożyły się jednak sezon 2006/2007. Gruber zakończył cykl na szesnastym miejscu, najlepszy wynik osiągając 6 stycznia 2007 roku w Oberstdorfie, gdzie był piąty w Gundersenie.

Dziesiątą edycję LGP zakończył na szóstej pozycji, przy czym 29 sierpnia w Val di Fiemme zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2007/2008, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do trzeciego w klasyfikacji Billa Demonga zaledwie 12 punktów. Już w swoim czwartym starcie, 9 grudnia 2007 roku w Trondheim wywalczył swoje pierwsze podium w PŚ, zajmując trzecie miejsce w sprincie. Jeszcze pięciokrotnie stawał na podium, w tym 24 lutego w Zakopanem odniósł pierwsze zwycięstwo w karierze i 8 marca w Oslo, gdzie zwyciężył po raz drugi. Ponadto w klasyfikacji sprintu zajął trzecie miejsce, wyprzedzili go tylko Francuz Jason Lamy Chappuis i Niemiec Ronny Ackermann.

W sezonach 2008/2009 i 2009/2010 spisywał się już słabiej. Łącznie tylko raz stanął na podium - 10 stycznia 2009 roku był drugi w starcie masowym w Val di Fiemme. W klasyfikacji generalnej zajął odpowiednio dziewiąte i szesnaste miejsce. W lutym 2009 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Libercu, jednak medalu nie zdobył. Najbliżej podium był w konkursie drużynowym, w którym razem z kolegami zajął piąte miejsce. W obu konkursach indywidualnych rozegranych metodą Gundersena był jedenasty, a w starcie masowym zajął 22. miejsce. Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver wspólnie z Felixem Gottwaldem, Mario Stecherem i Davidem Kreinerem wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym. Po konkursie skoków reprezentacja Austrii znajdowała się na trzecim miejscu i do biegu przystąpiła ze stratą 36 sekund. W biegu Austriacy byli jednak najlepsi i na mecie wyprzedzili Amerykanów o nieco ponad 5 sekund i blisko 20 sekund Niemców, którzy zajęli trzecie miejsce. Wystartował także w Gundersenie na dużej skoczni, gdzie prowadził po konkursie skoków. Na trasę biegu wyruszył z przewagą 34 sekund nad Johnnym Spillanem ze Stanów Zjednoczonych. Przewagi tej nie zdołał utrzymać, co więcej wyprzedził go nie tylko Spillane, ale także drugi z Amerykanów - Bill Demong, który zdobył złoty medal. Gruber na mecie zameldował się ze stratą 10.8 sekundy do zwycięzcy.

Przeciętne wyniki w sezonie 2010/2011 przyniosły mu po raz kolejny 16. pozycję w klasyfikacji generalnej. Tylko raz stanął na podium, 8 stycznia 2011 roku w Schonach był trzeci w Gundersenie. Najważniejszą imprezą sezonu były mistrzostwa świata w Oslo, na których Austriacy w składzie: Bernhard Gruber, David Kreiner, Felix Gottwald i Mario Stecher zdobyli złote medale w obu konkursach drużynowych. Gruber nie wystartował jednak w żadnym z konkursów indywidualnych. W lecie 2011 roku był ósmy w klasyfikacji końcowej czternastej edycji LGP, przy czym raz stanął na podium - 31 sierpnia 2011 roku w Libercu był drugi w Gundersenie. Dobrą formę zaprezentował także w sezonie 2011/2012. Pięciokrotnie stawał na podium, w tym 25 lutego 2012 roku w Libercu zwyciężył w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć czwarte miejsce.

Lato 2012 roku przyniosło mu największy sukces w historii jego startów w LGP. Gruber stanął na podium wszystkich sześciu indywidualnych zawodów i wyraźnie wygrał piętnastą edycję tego cyklu. Wtedy też po raz pierwszy w karierze wygrał letnie zawody - 21 lipca w Soczi był najlepszy w Gundersenie na skoczni dużej. W sezonie 2012/2013 spisywał się nieco słabiej. Trzykrotnie stawał na podium, raz na każdym jego stopniu. Jedyne zwycięstwo sezonu odniósł 2 lutego 2013 roku w Soczi. W klasyfikacji generalnej był czwarty, za Niemcem Erikiem Frenzlem, Francuzem Lamy Chappuisem i Akito Watabe z Japonii. Na przełomie lutego i marca 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie zdobył dwa srebrne medale. Najpierw był drugi w Gundersenie na dużej skoczni (przegrywając tylko z Frenzlem), a parę dni później (razem z Wilhelmem Deniflem) zajął drugą pozycję w sprincie drużynowym. W lecie 2013 roku wspólnie z Akito Watabe zwyciężył w klasyfikacji końcowej szesnastej edycji LGP. W czterech zawodach indywidualnych trzykrotnie stawał na podium, w tym 30 sierpnia zwyciężył w niemieckim Oberstdorfie.

W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie wspólnie z Lukasem Klapferem, Christophem Bielerem i Mario Stecherem zdobył brązowy medal w drużynie. Indywidualnie wystąpił tylko w konkursie na dużej skoczni, który ukończył na piątej pozycji.

Na mistrzostwach świata w Falun w 2015 roku Austriak zdobył złoty medal w gundersenie na dużej skoczni. W drugim występie indywidualnym na normalnej skoczni został sklasyfikowany na dziesiątej pozycji. W zawodach zespołowych był piąty w sztafecie oraz siódmy w sprincie drużynowym.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[2] 49:31,6 - -
3. 25 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +10,8 Stany Zjednoczone Bill Demong
5. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +11,3 Norwegia Jørgen Gråbak
3. 21 lutego 2014 Rosja Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[3] 47:13,5 +3,4  Norwegia
20. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:30,7 Niemcy Eric Frenzel
21. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +2:35,8 Niemcy Johannes Rydzek
3. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[4] 46:09,8 +1:13,8  Niemcy

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
22. 20 lutego 2009 Czechy Liberec Start masowy HS100/10 km 276,0 pkt -51,3 pkt Stany Zjednoczone Todd Lodwick
11. 22 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +1:30,3 Stany Zjednoczone Todd Lodwick
5. 26 lutego 2009 Czechy Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[5] 48:32,3 +1:05,0  Japonia
11. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +1:18,3 Stany Zjednoczone Bill Demong
1. 28 lutego 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[6] 48:07,8 - -
1. 4 marca 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 47:12,3 - -
13. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:01,0 Francja Jason Lamy Chappuis
5. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[8] 57:34,0 +7,6  Francja
2. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +36,7 Niemcy Eric Frenzel
2. 2 marca 2013 Włochy Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[9] 35:37,9 +16,6  Francja
10. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +59,5 Niemcy Johannes Rydzek
5. 22 lutego 2015 Szwecja Falun Sztafeta HS100/4x5 km[10] 44:20,7 +1:10,5  Niemcy
1. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 - -
7. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[11] 38:31,6 +1:25,7  Francja
7. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +39,1 Niemcy Johannes Rydzek
3. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[12] 47:57,3 +1:03,7  Niemcy
9. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +38,3 Niemcy Johannes Rydzek
4. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[13] 28:45,8 +10,7  Niemcy
10. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +58,6 Niemcy Eric Frenzel
3. 24 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[14] 28:29,5 +9,2  Niemcy
2. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +1,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
3. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[15] 50:15,5 +5,0  Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 27 stycznia 2000 Słowacja Štrbské Pleso Sztafeta K-90/3x5 km[16] ? ?  Finlandia
DNF 23 stycznia 2002 Niemcy Schonach Gundersen K-90/10 km 30:54,2 - Niemcy Björn Kircheisen
7. 25 stycznia 2002 Niemcy Schonach Sztafeta K-90/4x5 km[17] 844,0 pkt ?  Niemcy

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 9 grudnia 2007 Norwegia Trondheim Sprint HS131/7,5 km 19:36,0 3. +2,4 Austria Christoph Bieler
2. 15 grudnia 2007 Austria Ramsau Start masowy HS98/10 km 24:22,9 2. +6,1 Niemcy Björn Kircheisen
3. 27 stycznia 2007 Austria Seefeld Sprint HS100/7,5 km 18:01,6 2. +4,5 Francja Jason Lamy Chappuis
4. 24 lutego 2008 Polska Zakopane Sprint HS134/7,5 km 18:51,8 1. - -
5. 8 marca 2008 Norwegia Oslo Gundersen HS128/15 km 39:33,1 1. - -
6. 9 marca 2008 Norwegia Oslo Sprint HS128/7,5 km 20:43,2 3. +14,2 Norwegia Petter Tande
7. 10 stycznia 2009 Włochy Val di Fiemme Start masowy HS134/10 km 26:20,3 2. +1:11,5 Niemcy Björn Kircheisen
8. 8 stycznia 2011 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 24:38,4 3. +16,2 Austria Felix Gottwald
9. 12 lutego 2012 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS140/10 km 25:24,2 3. +4,9 Norwegia Mikko Kokslien
10. 18 lutego 2012 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:06,3 3. +29,6 Japonia Akito Watabe
11. 19 lutego 2012 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 24:45,4 2. +15,0 Francja Jason Lamy Chappuis
12. 25 lutego 2012 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 27:29,6 1. - -
13. 9 marca 2012 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 26:21,4 3. +9,6 Japonia Akito Watabe
14. 24 listopada 2012 Norwegia Lillehammer Gundersen HS100/10 km 24:46,2 3. +3,3 Norwegia Magnus Moan
15. 12 stycznia 2013 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 23:42,6 2. +1,6 Niemcy Tino Edelmann
16. 2 lutego 2013 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 28:19,7 1. - -
17. 29 listopada 2014 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 25:32,9 2. +1,0 Niemcy Johannes Rydzek
18. 11 stycznia 2015 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 28:46,8 3. +9,4 Norwegia Magnus Moan
19. 17 stycznia 2015 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 25:54,7 2. +2,9 Niemcy Eric Frenzel
20. 30 stycznia 2015 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 29:13,9 1. - -
21. 1 lutego 2015 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 25:58,7 2. +3,8 Norwegia Jørgen Gråbak
22. 23 stycznia 2016 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 21:26,0 2. +4,7 Niemcy Eric Frenzel
23. 27 lutego 2016 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 30:59,7 1. - -
24. 29 stycznia 2017 Austria Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:32.2 3. +1:18,6 Niemcy Eric Frenzel
25. 24 marca 2018 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 26:07,2 3. +8,5 Japonia Akito Watabe
26. 16 marca 2019 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 25:10,8 1. - -
27. 17 marca 2019 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 25:14,9 3. +38,2 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 lutego 2000 Austria Andelsbuch Gundersen K120/15 km ? 3. ? Austria Christoph Bieler
2. 1 grudnia 2001 Finlandia Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 2. +0.8 s Norwegia Espen Rian
3. 8 grudnia 2001 Norwegia Bardu Gundersen K120/15 km ? 2. +1.1 s Czechy Petr Šmejc
4. 20 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Park City Gundersen K90/15 km 45:59,1 min 1. - -
5. 18 stycznia 2004 Niemcy Braunlage Start masowy K70/10 km 236,5 pkt 3. -19,4 pkt Włochy Jochen Strobl
6. 13 marca 2004 Polska Zakopane Start masowy HS134/10 km 233,8 pkt 2. -11,0 pkt Japonia Yōsuke Hatakeyama
7. 12 marca 2005 Finlandia Vuokatti Sprint HS100/7,5 km 20:53,2 min 2. +19.9 s Niemcy Marcel Höhlig
8. 10 grudnia 2005 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen HS127/15 km 42:16.1 min 2. +1:57.4 min Stany Zjednoczone Todd Lodwick
9. 20 grudnia 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid Gundersen HS134/15 km ? 3. +2:18.5 min Stany Zjednoczone Bill Demong
10. 21 grudnia 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint HS134/7,5 km ? 2. +5.1 s Niemcy Christian Beetz

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 sierpnia 2006 Niemcy Steinbach Gundersen HS140/15 km 33:18.0 min 3. +1.3 s Austria Christoph Bieler
2. 29 sierpnia 2007 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/15 km 28:54.4 min 3. +36.2 s Austria David Kreiner
3. 31 sierpnia 2011 Czechy Liberec Gundersen HS134/10 km 25:19.0 min 2. +1.4 s Austria Christoph Bieler
4. 21 lipca 2012 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 19:47.5 min 1. - -
5. 22 lipca 2012 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 19:39.7 min 2. +0.4 s Stany Zjednoczone Todd Lodwick
6. 26 sierpnia 2012 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:43.8 min 1. - -
7. 29 sierpnia 2012 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 26:05.7 min 3. +2.0 s Norwegia Magnus Moan
8. 31 sierpnia 2012 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 28:52.4 min 2. +12.7 s Niemcy Johannes Rydzek
9. 1 września 2012 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 36:14.4 min 2. +6.5 s Niemcy Johannes Rydzek
10. 28 sierpnia 2013 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 23:13.7 min 2. +0.7 s Norwegia Håvard Klemetsen
11. 30 sierpnia 2013 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:07.5 min 1. - -
12. 31 sierpnia 2013 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 39:07.5 min 3. +14.4 s Niemcy Johannes Rydzek
13. 7 września 2019 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:47,8 min 3. +5.2 s Norwegia Jarl Magnus Riiber

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher, David Kreiner
  3. ↑ Skład drużyny: Lukas Klapfer, Christoph Bieler, Mario Stecher, Bernhard Gruber
  4. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Lukas Klapfer, Bernhard Gruber, Mario Seidl
  5. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Mario Stecher
  6. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher
  7. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, David Kreiner, Felix Gottwald, Mario Stecher
  8. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber, Lukas Klapfer, Mario Stecher
  9. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber
  10. ↑ Skład drużyny: Sepp Schneider, Lukas Klapfer, Philipp Orter, Bernhard Gruber
  11. ↑ Skład drużyny: Sepp Schneider, Bernhard Gruber
  12. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Philipp Orter, Paul Gerstgraser
  13. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber
  14. ↑ Skład drużyny: Franz-Josef Rehrl, Bernhard Gruber
  15. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Franz-Josef Rehrl, Lukas Klapfer
  16. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Florian Aichinger, Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl
  17. ↑ Skład drużyny: Guido Scheiber, Michael Palli, Florian Aichinger, Bernhard Gruber
  18. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  19. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Drużynowi mistrzowie olimpijscy w kombinacji norweskiej

Mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Start masowy
Sprint
Skocznia duża/10 km
Skocznia normalna/10 km
Skocznia duża/15 km (18 km)
Drużynowi mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bernhard_Gruber&oldid=73585945”