UK Championship 2008
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
32 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce | ||||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
147 | |||
| Rozegrane mecze |
31 | |||
| Mecze do zera | ||||
Maplin UK Championship – piąty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 13 – 21 grudnia 2008 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ronnie O’Sullivan, który przegrał w II rundzie z Joe Perrym 5:9.
Zwycięzcą turnieju został Shaun Murphy, który w finale pokonał Marco Fu 10:9. Murphy jest dopiero dziesiątym snookerzystą w historii, mającym na koncie dwa najbardziej prestiżowe tytuły; Mistrzostwo świata (2005) oraz Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia w English Institute of Sport w Sheffield.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £46 000
Półfinalista: £23 250
Ćwierćfinalista: £16 450
Last 16: £12 050
Last 32: £8 750
Last 48: £5 500
Last 64: £2 300
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: £5 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £25 000
Łączna pula nagród: £625 000[1]
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Ricky Walden po otrzymaniu "wolnej bili" przy wszystkich czerwonych na stole, w meczu kwalifikacyjnym z Markiem Davisem, uzyskał breaka 141 punktów. Rekord wciąż należy do Jamie Burnetta (148 punktów).
- Mark Davis poddał mecz I rundy z Joe Perrym po dwóch frame’ach z powodu choroby.
- Ding Junhui w trzecim framie meczu II rundy z Johnem Higginsem uzyskał drugiego w swojej karierze breaka maksymalnego 147 punktów.
- Ronnie O’Sullivan poddał dwunastego frame'a meczu II rundy z Joe Perrym przy wyniku 0-23 (na stole pozostało 11 bil czerwonych). W całym meczu Perry wygrał siedem frame’ów z rzędu i od stanu 2:5 doprowadził do zwycięstwa 9:5.
- Stephen Maguire w dziewiątym framie meczu półfinałowego z Shaunem Murphy nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 112 punktach po spudłowaniu zagranej dublem piętnastej, ostatniej, czerwonej bili.
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, a zarazem aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:
Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Finał[edytuj | edytuj kod]
| Finał: Do 10 frame’ów Telford International Centre, 21 grudnia 2008. Sędzia: Jan Verhaas | ||
Marco Fu (14)
|
9-10 | Shaun Murphy (3)
|
| Sesja popołudniowa: 34-74, 56-48, 0-99 (99), (102) 103-17, 4-70, 0-73 (73), (69, 74) 143-0, 31-66 Sesja wieczorna: 1-77 (77), 66-51, (59) 75-52, 58-45, 0-109 (54), 6-87 (87), 73-39, 73-40, 93-23, 1-69 (64), 24-69 | ||
| 102 | Najwyższy break | 99 |
| 1 | Breaki stupunktowe | 0 |
| 4 | Breaki 50-punktowe | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]
Ding Junhui 147, 130, 100
Ronnie O’Sullivan 143, 127, 117, 114, 110- Mark Selby 139, 105, 103, 100
Marco Fu 138, 136, 118, 116, 106, 104, 102, 101- Stephen Lee 136, 120, 109, 106
- Shaun Murphy 136, 115
Mark J. Williams 136- Allister Carter 132
- Rory McLeod 131, 108, 102
Ken Doherty 127- Peter Ebdon 127
Stephen Maguire 122, 115, 112, 104- Graeme Dott 120
Mark Allen 119, 100, 100
Neil Robertson 118- Jamie Burnett 113
- John Higgins 109, 100
- Joe Perry 105
- Joe Swail 102
- Matthew Stevens 100
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 18 | 56,25% |
|
Szkocja | 5 | 15,63% |
|
Walia | 3 | 9,38% |
|
Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
|
Chiny | 1 | 3,13% |
|
Australia | 1 | 3,13% |
|
|
Hongkong | 1 | 3,13% |
|
Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 13
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 229 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,31
- Najwyższe zwycięstwo: 9-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 7 | 43,75% |
|
|
Szkocja | 3 | 18,75% |
|
|
Walia | 2 | 12,50% |
|
|
Chiny | 1 | 6,25% |
|
|
Australia | 1 | 6,25% |
|
|
Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
|
|
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 13
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 4 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 2 | 25,00% |
|
|
Walia | 1 | 12,50% |
|
|
Hongkong | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 61 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,25
- Najwyższe zwycięstwo: 9-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 2 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 1 | 25,00% |
|
|
Hongkong | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 29 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia 2008 roku w English Institute of Sport w Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
- Matthew Selt 143
- Ricky Walden 141
Chris McBreen 137- Joe Swail 134, 105
- Jimmy White 134
- Alan McManus 129, 114
- Mike Dunn 126
- Paul Davison 123, 106
- Liu Chuang 122, 101
- Ian McCulloch 119, 116, 109
- Ian Preece 118, 107
- Stuart Pettman 116, 108, 105
- Rodney Goggins 115
- Joe Delaney 115
- Lee Spick 114, 104, 104
Atthasit Mahitthi 113- Jamie Jones 112, 102
- Judd Trump 111, 106, 104
- Rory McLeod 111, 109
- Mark Davis 111, 101
- Tom Ford 108, 102
- Matthew Couch 106, 105
- Michael Holt 106, 102
- Barry Pinches 104
- Jin Long 104
- Robert Milkins 104, 101
- Patrick Wallace 101
- Kuldesh Johal 101
- Jamie Burnett 101
- Matthew Stevens 101
- Steve Davis 100
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- UK Championship 2008 na oficjalnej stronie Światowej Federacji Snookera
- UK Championship 2008 - wyniki i komentarze na Global Cue Sport Center
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Global Cue Sports: Prize Money. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-12)].