Ustekinumab

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustekinumab
Identyfikacja
numer CAS

815610-63-0

DrugBank

DB05679

Klasyfikacja medyczna
ATC

L04AC05

Farmakokinetyka
Działanie

immunosupresyjne

Okres półtrwania

15-32 dni (średnio 3 tygodnie)[1]

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

dożylnie

Objętość dystrybucji

4,4-4,62 l[2]

Ustekinumab – rekombinowane ludzkie przeciwciało monoklonalne klasy IgG1, skierowane przeciwko interleukinie 12 i interleukinie 23[2].

Do 2023 jedynym lekiem dopuszczonym do obrotu, zawierającym ustekinumab, był preparat o nazwie Stelara[2], jednak 31 października 2023 Agencja Żywności i Leków zatwierdziła preparat o nazwie Wezlana (ustekinumab-auub) jako lek biopodobny do leku Stelara i zamienny z nim w leczeniu wielu chorób zapalnych[3][4].

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Ustekinumab wiąże się z podjednostką p40, która jest wspólna dla interleukin IL-12 oraz IL-23 i zapobiega ich interakcji z receptorami białkowymi IL-12Rβ1, które znajdują się na powierzchni komórek układu odpornościowego (ulegają ekspresji na powierzchni limfocytów T lub komórek NK), więc może skutecznie neutralizować sygnalizację komórkową, w której pośredniczą ludzkie IL-12 i IL-23, oraz aktywację i wytwarzanie cytokin[5]. Ze względu na to, iż IL-23 także wykorzystuje łańcuch IL-12Rβ1 do wiązania się z powierzchnią komórek efektorowych oraz zawiera również podjednostkę białka IL-12p40, ustekinumab może wiązać i neutralizować także tę interleukinę[5]. Analiza izotermicznej kalorymetrii miareczkowej wykazała, że ustekinumab wiąże IL-12 i IL-23 w równym stopniu, ale nie może wiązać się z endogennymi interleukinami, które już są związane z kompleksami receptorowymi[5].

Badania wykazały, że w chorobach takich jak choroba Crohna, łuszczyca, łuszczycowe zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane czy zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa dochodzi do zaangażowania i nadekspresji szlaków IL-12 oraz IL-23, które hamuje ustekinumab[5][6].

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Ustekinumab w Unii Europejskiej zarejestrowany jest w leczeniu:

Amerykańska Agencja Żywności i Leków dopuściła dodatkowo używanie ustekinumabu u dzieci powyżej 6. roku życia do leczenia czynnego łuszczycowego zapalenia stawów oraz umiarkowanej do ciężkiej postaci łuszczycy plackowatej (którzy są kandydatami do fototerapii lub leczenia systemowego)[9][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. STELARA 45 mg solution for injection (vials). medicines.org.uk. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  2. a b c Ustekinumab. drugbank.com. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  3. FDA Approves Wezlana (ustekinumab-auub), an Interchangeable Biosimilar to Stelara. drugs.com, 31 października 2023. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  4. FDA zatwierdziła wymienny lek biopodobny. Pomoże przy wielu chorobach zapalnych. rynekzdrowia.pl, 8 listopada 2023. [dostęp 2024-01-08]. (pol.).
  5. a b c d Jacqueline M. Benson, David Peritt, Bernard J. Scallon, George A. Heavner, David J. Shealy, Jill M. Giles-Komar & Mary Ann Mascelli. Discovery and mechanism of ustekinumab. „mAbs”. 3 (6), s. 535-545, 2011. DOI: 10.4161/mabs.3.6.17815. ISSN 1942-0862. OCLC 1076791822. (ang.). 
  6. a b Charakterystyka Produktu Leczniczego STELARA 130mg. ec.europa.eu. [dostęp 2024-01-08]. (pol.).
  7. a b c Stelara (ustekinumab). ema.europa.eu. [dostęp 2024-01-08]. (pol.).
  8. Charakterystyka Produktu Leczniczego STELARA 45mg. ec.europa.eu. [dostęp 2024-01-08]. (pol.).
  9. Stelara FDA Approval History. drugs.com. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  10. HIGHLIGHTS OF PRESCRIBING INFORMATION – Stelara. fda.gov. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).