Fingolimod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fingolimod
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H33NO2

Masa molowa

307,47 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

162359-55-9
162359-56-0 (chlorowodorek)

PubChem

107970

DrugBank

DB08868

Klasyfikacja medyczna
ATC

L04AE01

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Fingolimodorganiczny związek chemiczny, lek immunosupresyjny stosowany u osób dorosłych w leczeniu stwardnienia rozsianego o ciężkim przebiegu, szybko postępującym lub w przypadku braku skuteczności interferonu beta. Lek moduluje czynność receptorów 1-fosforanu sfingozyny typu 1 (S1PR1), przez co hamuje migrację limfocytów T z węzłów chłonnych do ośrodkowego układu nerwowego. Powoduje to w efekcie zmniejszenie wynikającego z autoagresji uszkadzającego wpływu tych limfocytów na komórki ośrodkowego układu nerwowego, z jakim mamy do czynienia u chorych na stwardnienie rozsiane[1][2]. Preparat fingolimodu jest zarejestrowany pod nazwą Gilenya[3].

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Fingolimod jest wskazany jako lek modyfikujący przebieg choroby w terapii postaci ustępująco-nawracającej stwardnienia rozsianego o dużym stopniu aktywności. Lek stosuje się w monoterapii. Fingolimod znajduje zastosowanie u chorych ze stwardnieniem rozsianym cechującym się dużą aktywnością, mimo leczenia ich zgodnie z zaleceniami interferonem beta. Wskazania do leczenia fingolomidem mają również chorzy, u których postać ustępująco-nawracająca rozwija się szybko i ma ciężki przebieg (warunki te określa się ściśle na podstawie przebiegu klinicznego choroby bądź obrazu lub dynamiki zmian w badaniu rezonansem magnetycznym mózgu)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gilenya (fingolimod) – streszczenie EPAR dla ogółu społeczeństwa. European Medicines Agency. [dostęp 2011-05-20].
  2. Dorota Włoch-Kopeć, Marek Bodzioch, Jan Brożek. Fingolimod w porównaniu z placebo w leczeniu nawracająco-zwalniającej postaci stwardnienia rozsianego – badanie FREEDOMS. „Medycyna Praktyczna Neurologia”. 2, s. 75, 2010. Medycyna Praktyczna. 
  3. a b Gilenya – charakterystyka produktu leczniczego. European Medicines Agency. [dostęp 2011-05-23].