Wiesław Dymny
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1936 Połoneczka | |
| Data i miejsce śmierci | 12 lutego 1978 Kraków | |
| Narodowość | polska | |
| Dziedzina sztuki | literatura teatr | |
Wiesław Dymny (ur. 25 lutego 1936 w Połoneczce, zm. 12 lutego 1978 w Krakowie) – polski plastyk, aktor, scenarzysta filmowy, poeta, prozaik i satyryk, współtwórca Piwnicy pod Baranami; mąż Anny Dymnej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wiesław Dymny urodził się we wsi Połoneczka koło Nowogródka (ob. na Białorusi). W 1953 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Bielsku-Białej, uczęszczał do tej samej klasy co Wincenty Faber. Studiował malarstwo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ale nie ukończył studiów. Otrzymał nagrodę im. Kościelskich za Opowiadania zwykłe (1963), jest też autorem około 300 tekstów piosenek. Teksty piosenek jego autorstwa wpisały się do historii polskiej muzyki:
- Niebieska patelnia
- Konie Apokalipsy
- Czarne anioły z muzyką Zygmunta Koniecznego w wykonaniu Ewy Demarczyk (nagroda na I Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu)
Był twórcą tekstów i kierownikiem artystycznym krakowskiej grupy big beatowej Szwagry (1964–1969). Pisał teksty przede wszystkim dla Piwnicy pod Baranami, ale także dla STSu, Teatru 38 i własnego kabaretu „Remiza”.
Wraz z Henrykiem Klubą napisał scenariusze do filmów Chudy i inni, Słońce wschodzi raz na dzień oraz Pięć i pół bladego Józka. Na planie tego ostatniego poznał swoją późniejszą żonę, Annę Dziadyk (ślub w 1971).
Inspirował się Biblią (napisał np. własną wersję „Pieśni nad Pieśniami”) oraz światem prowincji, zwłaszcza wschodniej.
Część jego notatek pochłonął pod koniec 1977 r. pożar domu, pozostałymi bogatymi zbiorami opiekuje się Anna Dymna. Z jej inicjatywy w 20. rocznicę śmierci Wiesława Dymnego zespół Big Cyc do jego tekstów nagrał płytę Wszyscy święci. Kilka piosenek do jego tekstów zamieścił też na płycie Młynek Kawowy Janusz Grzywacz.
Wiesław Dymny zmarł na zawał serca[1], został pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Słońce wschodzi raz na dzień i inne utwory – wybór i opracowanie Zbigniew Bela (Wydawnictwo Literackie, 1981)
- Opowiadania zwykłe (Warszawskie Wydawnictwo Literackie, Muza S.A., Warszawa, 1997)
- Droga na Dziki Zachód (Warszawskie Wydawnictwo Literackie, Muza S.A., Warszawa, 1998)
Dymny w piosenkach[edytuj | edytuj kod]
- 1994: Grzegorz Turnau: Turnau w Trójce – tekst utworu „Pejzaż horyzontalny”
- 1998: Big Cyc: Wszyscy święci
- 1999: Grzegorz Turnau: Ultima – teksty utworów „O mój aniele”, „Póki czas” i „Leniwa głowa”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Życie na gorąco nr 43, 23 października 2014, s. 56-57
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dymny w bazie e-teatr.pl
- Zbiór wspomnień o Wiesławie Dymnym
- „Przepis na kulturę” w wykonaniu Wiesława Dymnego w PKF na stronie KronikaRP
- Wiesław Dymny na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Wiesław Dymny w bazie filmpolski.pl
- Wiesław Dymny. „My gadaliśmy, a on po prostu tworzył”. Dwójka - Program 2 Polskiego Radia, 2016-02-09. [dostęp 2016-02-29].
