Witold Radecki-Mikulicz

Witold Radecki-Mikulicz
	pułkownik dyplomowany kawalerii
Pełne imię i nazwisko	Witold Marian Radecki-Mikulicz
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1891 ; Lipki
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1979 ; Londyn
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1947
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	25 Pułk Ułanów Wielkopolskich; 15 Pułk Ułanów Poznańskich; 6 Pułk Ułanów Kaniowskich; 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
Stanowiska	dowódca pułku kawalerii
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Marian Radecki-Mikulicz (ur. 4 czerwca 1891 w majątku Lipki, zm. 1 lutego 1979 w Londynie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, w 1964 mianowany generałem brygady przez Władysława Andersa.

Życiorys

Urodził się 4 czerwca 1891 w majątku Lipki na Wołyniu^[1], w rodzinie Marcelego, ziemianina, i Heleny z Krasickich^[2]^[3]. Oficer armii rosyjskiej, a od lutego 1918 dowódca oddziału konnego i adiutant gen. Dowbor-Muśnickiego w I Korpusie Wschodnim^[4]^[1]. W 1919 pełnił funkcję adiutanta dowództwa Wojsk Wielkopolskich w Poznaniu, a następnie był w komisji ustalania granicy polsko-niemieckiej^[5]^[4]^[1].

W wojnie z bolszewikami dowodził 1 szwadronem w 115 pułku ułanów w stopniu rotmistrza, a w sierpniu został dowódcą tego pułku^[5]^[4]^[1]. Zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Dowódca 15 pułku ułanów w latach 1921–1922^[4] i w barwach pułku był w latach 1922–1928 słuchaczem, a następnie wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej. W styczniu 1927 roku został zatwierdzony na stanowisku wykładowcy taktyki kawalerii^[6]. 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 11. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[7]. W styczniu 1928 został przeniesiony do 6 pułku ułanów w Stanisławowie na stanowisko dowódcy pułku^[8]^[5]. W grudniu 1930 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy^[9]^[1]. W październiku 1935 został przeniesiony do 2 pułku szwoleżerów w Starogardzie na stanowisko dowódcy pułku. W 1937 powrócił na poprzednie stanowisko w Wyższej Szkole Wojennej^[4]. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[10].

Przydzielony został w 1939 do Polskiej Misji Wojskowej we Francji, a później został szefem Gabinetu Naczelnego Wodza we Francji i Anglii^[4]^[1]. Attaché wojskowy od lutego 1941 do listopada 1942 przy rządach: belgijskim i holenderskim w Londynie, oficer łącznikowy w latach 1942–1946 przy Dowództwie Wojsk Wolnych Francuzów^[4] i ponownie attaché wojskowy w Paryżu. Po wojnie pozostał w Anglii i zamieszkał w Londynie^[1].

Naczelny Wódz gen. broni Władysław Anders mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1964 w korpusie generałów^[1]. Zmarł 1 lutego 1979. Pochowany na cmentarzu North Sheen^[11]^[1].

Witold Radecki-Mikulicz był żonaty z Elżbietą Watta-Skrzydlewską, z którą miał córkę Krystynę (1922–1948) i syna Aleksandra (1929–1979)^[3].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4281 (1921)^[12]^[1]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[10]^[1]
Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)^[13]^[1]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Państwowa Odznaka Sportowa^[14]
Krzyż Oficerski Orderu Leopolda II (Belgia)^[15]
Order Świętej Anny III kl. (Rosja)^[3]
Order Świętego Stanisława II kl. (Rosja)^[3]
Order Świętego Stanisława III kl. (Rosja)^[3]
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (Francja, 28 listopada 1925)^[16]
Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”) (1925)^[17]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Mijakowski, Rozdżestwieński i Kukawski 2013 ↓, s. 74.
↑ Kolekcja GiO ↓, s. 1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Korczyk 1986 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Leżeński i Kukawski 1991 ↓, s. 55.
↑ ^a ^b ^c Kolekcja GiO ↓, s. 4.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 10.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 13.
↑ ^a ^b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 127.
↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 132.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921 roku, s. 1451.
↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
↑ Na podstawie https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Witold-radecki-mikulicz.jpg
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1937 roku, s. 5.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 16 stycznia 1926 roku, s. 18.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 4 czerwca 1925 roku, s. 302.

Bibliografia

Radecki-Mikulicz Witold Marjan. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości sygn. I.480.382 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-03].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Henryk Korczyk. Witold Marian Radecki (1891–1979). „Polski Słownik Biograficzny”. XXIX, s. 679–680, 1986. Warszawa.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Cezary Leżeński, Lesław Kukawski: O kawalerii polskiej XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 55. ISBN 83-04-03364-X.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Krzysztof Mijakowski, Paweł Rozdżestwieński, Lesław Kukawski: Wielka księga kawalerii polskiej 1918–1939. Historia 25 pułku Ułanów Wielkopolskich. Tom 28. Warszawa: Edipresse Polska S.A, 2013. ISBN 978-83-7769-355-1.

[CITEREFMijakowskiRozdżestwieńskiKukawski201374-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Mijakowski, Rozdżestwieński i Kukawski 2013 ↓, s. 74.

[CITEREFKolekcja_GiOs._1-2] Kolekcja GiO ↓, s. 1.

[CITEREFKorczyk1986-3] Korczyk 1986 ↓.

[CITEREFLeżeńskiKukawski199155-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Leżeński i Kukawski 1991 ↓, s. 55.

[CITEREFKolekcja_GiOs._4-5] Kolekcja GiO ↓, s. 4.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_22_stycznia_1927_roku,_s._10-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 10.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_13_z_20_kwietnia_1927_roku,_s._118-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_28_stycznia_1928_roku,_s._25-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_28_stycznia_1931_roku,_s._13-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 13.

[CITEREFRybkaStepan2006127-10] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 127.

[CITEREFKryska-KarskiŻurakowski1991132-11] Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 132.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_39_z_29_października_1921_roku,_s._1451-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921 roku, s. 1451.

[13] M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

[14] Na podstawie https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Witold-radecki-mikulicz.jpg

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_19_marca_1937_roku,_s._5-15] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1937 roku, s. 5.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_4_z_16_stycznia_1926_roku,_s._18-16] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 16 stycznia 1926 roku, s. 18.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_60_z_4_czerwca_1925_roku,_s._302-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 4 czerwca 1925 roku, s. 302.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]