Przejdź do zawartości

Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…która świątynia (na zdjęciu) jest uznawana za pierwsze w pełni awangardowe dzieło sztuki sakralnej w Polsce?

gdzie w Kochlewie można nabyć mąkę?

…co regionalnego jada się w okolicach Stargardu?

…kiedy Niemcy torturowali czarnoskórych jeńców amerykańskich?

…dlaczego pomnik Napoleona chciano zastąpić statuą tunezyjskiej feministki?

Wydarzenia

Inwazja Rosji na UkrainęWojna Izraela z Hamasem

Zmarli: Nguyễn Phú TrọngBob NewhartShannen DohertyStanisław WielgusEdward RedlińskiShelley DuvallJerzy StuhrTadeusz WoźniakBengt SamuelssonVic SeixasNugzari Curcumia

Rocznice

21 lipca: imieniny obchodzą m.in.: Daniel, Prakseda i Wawrzyniec
Okrągłe, dziesięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Pacyfikacja Ochoty – masowe mordy, gwałty, grabieże oraz podpalenia, których żołnierze różnych formacji niemieckich oraz kolaboracyjnych dopuścili się w warszawskiej dzielnicy Ochota w sierpniu 1944 roku, w czasie tłumienia powstania warszawskiego. Na Ochocie powstańcze wystąpienie w godzinie „W” zakończyło się niemal całkowitym niepowodzeniem, gdyż żołnierzom Armii Krajowej nie udało się zdobyć większości obsadzonych przez Niemców obiektów. W nocy z 1 na 2 sierpnia 1944 roku główne siły obwodu IV „Ochota” AK wycofały się w kierunku Lasów Sękocińskich. W dzielnicy pozostały tylko dwie odizolowane od siebie polskie reduty. Tymczasem 4 lub 5 sierpnia na Ochotę przybył pułk zbiorczy ze składu kolaboracyjnej Brygady Szturmowej SS RONA. Jego żołnierze przystąpili do pacyfikacji dzielnicy, dokonując przy tym bardzo wielu mordów, gwałtów, rabunków oraz podpaleń. Symbolem okrucieństwa ronowców stało się targowisko Zieleniak, które w pierwszych dniach sierpnia przekształcono w punkt zborny dla wypędzanej ludności Warszawy. Historycy szacują, że pacyfikacja Ochoty przyniosła około 10 tys. ofiar, z czego blisko tysiąc poniosło śmierć na Zieleniaku. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Zapasy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – jedna z dyscyplin na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 w Atenach. Wystartowało w nich pięciu zawodników z czterech państw. Rozegrano w nich tylko jedną konkurencję, czyli zawody w stylu klasycznym bez podziału na kategorie wagowe. Z racji bardzo ogólnych zasad jakie obowiązywały w tych zawodach, niektórzy badacze mają zastrzeżenia co do nazywania tych zawodów walką w stylu klasycznym. Walki odbyły się w dniach 10–11 kwietnia 1896 roku na głównej arenie igrzysk, czyli stadionie Panathinaiko. Pierwszym nowożytnym zwycięzcą olimpijskim został Niemiec Carl Schuhmann, który w finale pokonał reprezentanta gospodarzy, Jeorjosa Tsitasa. Trzecie miejsce zajął inny Grek, Stefanos Christopulos. Zwycięzca otrzymywał srebro, wicemistrz brąz, a trzeci zawodnik nie dostawał medalu; dopiero później MKOL przyznał mocą wsteczną złote, srebrne i brązowe medale najlepszym trzem zawodnikom. Czytaj więcej…