Świerki Kłodzkie
50°37′38″N 16°24′51″E/50,627222 16,414167| osada wsi | |
 Kościół św. Mikołaja w Świerkach Kłodzkich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
550-570[2] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-451 Świerki[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0854506 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°37′38″N 16°24′51″E/50,627222 16,414167[1]
| |
Świerki Kłodzkie (niem. Bahnhof Königswalde) – osada wsi Świerki w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[4][5].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Świerki Kłodzkie położone są w Sudetach Środkowych, u południowego podnóża Świerkowej Kopy, na wysokości około 550–570 m n.p.m.[2]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świerki Kłodzkie powstały w XVI lub XVII wieku, w 1765 roku mieszkało tu 2 kmieci, 12 zagrodników i 2 chałupników, oraz istniało wolne sędziostwo[2]. W 1787 roku w miejscowości istniał folwark i mieszkało 11 zagrodników i chałupników[2]. W 1825 roku było tu 17 domów, w 1840 roku ich liczba wzrosła do 19[2]. Był to okres największego rozwoju kolonii, później zaznaczył się stopniowy odpływ ludności[2]. W 1880 roku zbudowano linię kolejową z Kłodzka do Wałbrzycha, co zapobiegło dalszemu wyludnianiu miejscowości i przyczyniło się do jej dalszego rozwoju[2].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Świerki Kłodzkie przechodzą następujące szlaki turystyczne[6]:
z Rozdroża pod Włodzicką Górą na Granicznik i dalej,
ze Świerków Kłodzkich do Świerków Dolnych i dalej,
ze Świerków Kłodzkich do Bartnicy i dalej.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty[7]:
- barokowy kościół parafialny pw. św. Mikołaja, z 1748 roku, przebudowany w 1929 roku. Jest to budowla jednonawowa z kwadratową wieżą, którą wieńczy hełm z prześwitem.
- plebania, nr 58, z 1791 roku, barokowo-klasycystyczna o charakterze pałacyku. jest to budynek piętrowy, pięcioosiowy, nakryty wysokim dachem mansardowym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137966
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 405, 406. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1270 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-01-25].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 79. [dostęp 2012-08-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Siedziba gminy: Nowa Ruda
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osada leśna | |
| Części wsi | |
| Osady wsi | |
| Osady leśne wsi | |
| Przysiółki wsi |
