Aleksander Mroczkowski (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Jan Mroczkowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1893
Nowa Wieś Królewska

Data i miejsce śmierci

11 marca 1933
Oborniki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Stanowiska

dowódca batalionu
kwatermistrz pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
powstanie śląskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Aleksander Jan Mroczkowski (ur. 18 czerwca 1893 w Nowej Wsi Królewskiej, zm. 11 marca 1933 w Obornikach) – major piechoty Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny z bolszewikami oraz powstania wielkopolskiego i śląskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 czerwca 1893 w Nowej Wsi Królewskiej, w ówczesnej rejencji poznańskiej, w rodzinie Władysława i Marty z Paszkiewiczów[2]. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Rawiczu[3]. Żołnierz w armii niemieckiej na froncie rumuńskim gdzie był ranny. Od grudnia 1918 służył w 2 Pułku Poznańskim im. Dąbrowskiego, a następnie 1 Pułku Rezerwowym Strzelców Wielkopolskich[2] i 68 pułku piechoty[4]. 7 lutego 1919 Komisariat Naczelnej Rady Ludowej, na wniosek głównodowodzącego Siłami Zbrojnymi Polskimi w byłym zaborze pruskim, awansował go z sierżanta na podporucznika w piechocie ze starszeństwem z 21 stycznia 1919[5]. 25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii niemieckiej[6]. Uczestnik powstania śląskiego w 1921[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1017 lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 68 pp[7]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 55 Pułku Piechoty w Lesznie[8]. W następnym roku pełnił w tym pułku służbę na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego[9][10]. W lutym 1925 został przydzielony z 55 pp do 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu na stanowisko I oficera sztabu[11]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[12]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W kwietniu 1928 został przeniesiony z 14 DP do 85 pułku piechoty w Nowej Wilejce na stanowisko oficera sztabowego pułku[14][15]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[16]. W marcu 1931 został przeniesiony do 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu na stanowisko dowódcy batalionu[17]. W październiku tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[18]. Z dniem 30 września 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[19]. Jako oficer w stanie spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Szamotuły i posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII.

Zmarł 11 marca 1933 w Obornikach, „po długich i ciężkich cierpieniach”[20][1][21]. Trzy dni później został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera III-4-19)[22][1]. Był żonaty[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Nekrologb ↓.
  2. a b Powstańcy wielkopolscy ↓.
  3. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 100.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 194.
  5. Dekret z 7 lutego 1919 roku. „Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej”. 6, s. 30, 1919-02-19. Poznań. .
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1360.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 550.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 281, 413.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 257, 357.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 63.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 7.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 50.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 138.
  15. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 99, 182.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 343.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 400.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 października 1933 roku, s. 270.
  21. Nekrologa ↓, tu podano, że zmarł w Poznaniu.
  22. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-10-22].
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 4 czerwca 1921 roku, s. 1017.
  24. Plasota 1929 ↓, s. 27.
  25. M.P. z 1933 r. nr 239, poz. 341 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  26. Nekrologa ↓, tu podano, że został odznaczony czterokrotnie.
  27. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 407.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]